به گزارش مشرق، کانال تلگرامی اندیشکده تهران نوشت:

پیروزی ترامپ در انتخابات ۲۰۲۵، آغازگر دگرگونی‌های بسیار در سیاست داخلی و خارجی آمریکا بوده است. بر خلاف ۲۰۱۶، ترامپ بدون ایده و برنامه وارد کاخ سفید نشد؛ بلکه با ذهنیتی به نسبت منسجم‌تر به قدرت بازگشت. از آنجا که این آخرین دور ریاست‌جمهوری او خواهد بود (صرف نظر از برخی اظهارات مبنی بر حضور او در انتخابات ۲۰۲۸ که قانوناً ناممکن است)، او اشتیاق بالایی برای بر جای گذاشتن‌ میراثی از خود دارد که به او انگیزه زیادی بر انجام تغییرات می‌دهد. اگرچه ترامپ می‌تواند برای ۱۰۰ روز نخست دوره جدید خود موفیت‌هایی ‌را در سیاست داخلی برشمارد؛ اما در سیاست خارجی دستاورد چندانی نداشته است.

درون آمریکا: تغییر فرمان در سیاست و فرهنگ

اقدامات ترامپ برای اعمال تغییرات در دولت فدرال بسیار تهاجمی بوده است. او با همراهمی ایلان ماسک (وزیر کارآمدی دولت) و جمهوری‌خواهان کنگره، قطع بودجه USAID، تعدیل نیرو در وزارت‌خانه‌ها و اصلاحات در برخی برنامه‌های رفاهی فدرال را دنبال کرد و در نهایت وزارت آموزش را برچید. البته این اقدامات بدون چالش نبودند. برخی اعضای کابینه (نظیر روبیو) دخالت‌های ماسک را ناقض اختیارات خود در وزارت‌خانه‌هایشان می‌دیدند و با او درگیر شدند.

در عرصه فرهنگ نیز ترامپ تغییرات جدی را دنبال کرد: به رسمیت‌شناختن تنها دو جنسیت زن و مرد، تلاش او برای جداکردن تراجنسیتی‌ها از ورزش زنان دو نمونه از اقدامات فرهنگی او بودند. سیاست‌های مهاجرتی ترامپ از همه مهم‌تر بوده است. او نظارت بر مرزهای جنوبی را افزایش داد، مکزیک را تهدید به جنگ تعرفه‌ای کرد و با امضای فرمان‌هایی اجرایی، فرایند دستگیری مهاجران غیرقانونی را تسهیل کرد.

مسئله مهاجرت ریشه در دغدغه‌های متعدد جمهوری‌خواهان و حتی بری دموکرات‌ها (همچون قاچاق مواد، کارتل‌های لاتینی) دارد؛ اما اصلی‌ترین دلیل آن را می‌توان در نگرانی آن‌ها از تغییر بافت فرهنگی جامعه آمریکا جستجو کرد. تاکنون، سیاست‌های مهاجرتی ترامپ، جزو معدود مواردی بوده است که رأی‌دهندگان از عملکرد ترامپ راضی بوده‌اند.

بیرون از آمریکا: آشفتگی و جستجوی دستاورد

ترامپ در دوره انتخابات، وعده‌های مکرری مبنی بر بازگرداندن صلح به جهان داده بود. با این حال تاکنون در این امر موفق نبوده است. علی‌رغم اینکه نتانیاهو نخست آتش‌بس در غزه را پذیرفته بود؛ اما آن را نقض کرد و آتش جنگ مجدداً در غزه شعله‌ور شد. در شرق اروپا، ترامپ توانست میان روسیه و آمریکا همگرایی ایجاد کند که تغییر اساسی نسبت به سیاست بایدن محسوب می‌شد؛ اما هنوز نتوانسته است به آتش‌بس دست یابد. در این مسیر موانع جدی روبروی او هستند، از جمله مقاومت کشورهای اروپایی و اوکراین در برابر صلحی که باعث تسلیم خاک به روسیه می‌شود.

ترامپ با مذاکرات هسته‌ای ایران نیز مواجه است. در حالی که در دو موضوع قبلی ترامپ ناکام بود، رسیدن به توافق با ایران می‌تواند دستاورد بزرگی برای او باشد. چین، به عنوان اولویت نخست آمریکا در سطح جهانی، نیز از حوزه‌های مهم اقدامات ترامپ در صد روز نخست دوره جدیدش بود. ترامپ در این ۱۰۰ روز یکی از بزرگترین تنش‌های تجاری و تعرفه‌ای را کشورهای جهان آغاز کرد: حداقل ۱۰٪ تعرفه بر اغلب کشورهای واردکننده به آمریکا، اعمال تعرفه‌های سنگین بر متحدین و مجموعاً ۱۴۵٪ تعرفه بر کالاهای چینی.

واکنش‌ها به این تعرفه‌ها متفاوت بود. برخی کشور از همان ابتدا به جای تلافی، تصمیم گرفتند با آمریکا وارد مذاکره شوند؛ اما چین تعرفه‌های تلافی‌جویانه را بر کالاهای آمریکایی اعمال کرد. بازارهای مالی نیز واکنش مثبتی نشان ندادند. هر سه شاخص‌ اصلی بورس آمریکا در چهارم آوریل، بیش از پنج درصد سقوط کردند. صحبت‌های بعدی ترامپ (تعلیق ۹۰ روزه تعرفه‌ها و اینکه ممکن است تعرفه‌های چین کاهش پیدا کنند) نشان از عقب‌نشینی او داشت.

جمع‌بندی

به نظر می‌رسد ترامپ هنوز در ابتدای مسیر چالش‌ها است. درحالی که دموکرات‌ها هنوز پیرامون چگونگی رویارویی با ترامپ در اختلاف به سر می‌برند، اقدامات ترامپ در حوزه داخلی، نبردی حقوقی را میان دولت از یک‌سو و ایالات و حتی برخی قضات از سوی دیگر آغاز کرده است. افزون بر این، محبوبیت او در سطح بسیار پایینی قرار دارد. مطابق نظرسنجی‌ها، مردم از عملکرد اقتصادی ترامپ به شدت ناراضی هستند و این فشارها را بر او افزایش خواهد داد. در سیاست خارجی نیز هنوز مشخص نیست او بتواند دستاوردی قابل‌توجه کسب کند.

*بازنشر مطالب شبکه‌های اجتماعی به منزله تأیید محتوای آن نیست و صرفا جهت آگاهی مخاطبان از فضای این شبکه‌ها منتشر می‌شود.