تراکتور بالاخره طلسم ناکامیهایش در فوتبال ایران را شکست و جام قهرمانی را به دست آورد. این تیم که در ادوار مختلف لیگ برتر، به جام، دور و نزدیک شد، با وجود صرف هزینههای زیاد، به ویژه از زمانی که مالکیت آن به محمدرضا زنوزی سپرده شد، در رسیدن به قهرمانی تا پیش از این فصل، ناکام ماند. این فصل ولی سناریو متفاوت شد؛ از همان روز نخست، زنوزی و کادر مدیریتیاش حضور فعالی در بازار نقلوانتقالات داشتند، ستارههای خوبی خریدند و از همه مهمتر اینکه هدایت تیم را به دست مربیای سپردند که به خوبی با فضای کاری فوتبال ایران آشنا بود. علاوه بر آن، تراکتور و مدیریتش، بیشترین تلاش را برای حفظ ثبات در کادر فنی و بازیکنان داشتند و نتیجهاش را هم ۲ هفته زودتر از پایان لیگ برتر، گرفتند: تراکتور جام قهرمانی را بالاخره برای اولین بار در تاریخ فوتبال ایران ازآنِ خود کرد.
قهرمانی ناپاک؟
قهرمانی این فصل تراکتور چندان به مذاق هواداران دیگر تیمهای مدعی، به ویژه پرسپولیسیها، خوش نیامده است. البته که این مورد بدون پیشینه نیست؛ تراکتور از ابتدای فصل با فرمول خاصی به ترکیب پرسپولیس شبیخون زد و ستارههای مهم این باشگاه را از تهران به تبریز آورد. سرآغاز شکلگیری این اختلاف بین هواداران ۲ تیم دقیقا از همانجا شکل گرفت. هرچند که این موضوع بعدها وارد فاز جدیدتری شد و معطوف به علیرضا بیرانوند شد.
بیرانوند برخلاف دیگر بازیکنانی که در این فصل از پرسپولیس به تراکتور رفتند، قرارداد داشت ولی با فسخ یکطرفه آن سر از تبریز آورد. پرسپولیس از این دروازهبان به ۲ کمیته تعیین وضعیت بازیکنان و استیناف شکایت برد و اعتقاد داشت که باید محرومیت طولانی مدتی برای این بازیکن درنظر گرفته شود. اگرچه آنها همچنین بر این داستان تاکید دارند که باشگاه تراکتور هم به دلیل اغوای این بازیکن باید محروم شود.
این موضوع تبدیل به بحرانی جدی برای کمیتههای قضایی فدراسیون فوتبال شده چراکه برخلاف عرف معمول، رای پرونده شکایت باشگاه پرسپولیس از علیرضا بیرانوند حتی همین حالا و در شرایطی که قریب به ۱۰ ماه از آن گذشته، صادر نشده است. این اهمال، باعث شکلگیری شایعات مختلفی شده؛ پرسپولیسیها اعتقاد دارند در این پرونده از نهادهای بیرونی به فدراسیون فشار آوردهاند تا محرومیتی علیه تراکتور و دروازهبانش صورت نگیرد. ضمن اینکه فدراسیون فوتبال از کنار تهدیدات محمدرضا زنوزی هم به سادگی گذشت و بر آنها چشم بست تا دوباره داستان امتیاز دادن به باشگاه تراکتور، نقل محافل شود.
در کنار این مورد، صدور احکام انضباطی سبک برای دیگر بازیکنان و اعضای باشگاه تراکتور هم، مزید بر علت شد تا قهرمانی تراکتور در این فصل تحت تاثیر قرار بگیرد. از همه بدتر اینکه در فضای مجازی و کُریخوانیهای مرسوم، طرفین از اینکه از لفظ «ناپاکی» برای قهرمانیهای یکدیگر استفاده کنند، ابایی نداشتند. باوجود این ولی به نظر میرسد در این میان، ارزش کار بازیکنان و کادر فنی تراکتور نادیده گرفته شده است.
یک وصله ناجور
عمده اختلاف صورت گرفته بین هوادارانِ مخالف باشگاه تراکتور با قهرمانی این تیم در لیگ برتر، در مورد پرونده علیرضا بیرانوند است. همانطور که عنوان شد، این فرضیه شکل گرفته که علیرضا بیرانوند محروم نشده تا خللی در قهرمانی تراکتور به وجود نیاید. این موضوع ولی چندان مبتنی بر واقعیت نیست. درست است که بیرانوند در این فصل بیشترین کلینشیت را داشته ولی چندان نمایش درخشانی درون دروازه تراکتور که منجر به سیوهای خیرهکننده شود و تراکتور را از شکست رهایی داده باشد، نداشته است. به غیر از یکی ۲ مورد، بیرو در این فصل کار چندان خاصی برای تراکتور نکرده است.
تازه حتی اگر بیرانوند هم محروم میشد، بعید بود خللی در قهرمانی تراکتور در این فصل به وجود میآمد؛ دلیلش به نیمکت ذخیره این تیم برمیگردد؛ جایی که حسین پورحمیدی به عنوان جانشین اول بیرانوند در این فصل، مترصد فرصت بود تا در زمین حاضر شود. برای تواناییهای پورحمیدی همین تک نکته بس که او سال گذشته عنوان بهترین دروازهبان لیگ را به خودش اختصاص داد و ۱۸ کلینشیت ثبت کرد. شاید اگر جاهطلبی زنوزی در شبیخون زدن به فهرست پرسپولیس نبود، وجود بیرانوند در تراکتور با حضور دروازهبانی مثل پورحمیدی اصلا حس نمیشد. پس، این فرضیه که محرومیت بیرانوند میتوانست قهرمانی را از چنگال تراکتور بیرون بکشد و به تیم دیگری دهد، پایه و اساس فنی ندارد.
ضمن اینکه این مورد، نادیده گرفتن کار مهمی است که دراگان اسکوچیچ و دیگر ستارههای آماده این فصل تراکتور رقم زدند؛ تیمی یکدست و منسجم که در هر فازی از آن میتوان ادعا کرد، بهترینهای لیگ بودهاند. البته که هر بار هر کدام از این بازیکنان هم بنا به دلیلی در ترکیب نبودهاند، جانشین آنها کمترین تزلزل را داشتهاند. واضح است که از این حیث، تراکتور شایستهترین تیم، به لحاظ فنی، برای قهرمانی در لیگ برتر ایران است.
اهمال فدراسیون به ضرر تراکتور
در این میان تنها موردی که قهرمانی تراکتور را برای هواداران دیگر تیمها به ویژه پرسپولیسیها شبههبرانگیز کرده، اهمال و ضعف کمیتههای قضایی فدراسیون فوتبال درباره صدور رای پرونده بیرانوند و یا سبکگرفتن تعدادی از محرومیتهای دیگر است. اهمالی که ضربهاش را تراکتور خورده تا در روزگاری که شایستهترین تیم برای قهرمانی بودهاند، با اتهامات جدی روبهرو شوند.
منبع: فوتبال ۳۶۰