محمدجواد آذری‌جهرمی که در کنار محمدجواد ظریف در ستاد انتخاباتی مسعود پزشکیان فعالیت می‌کرد، در یادداشتی انتصابات کابینه را نقد کرد و نوشت حالا که رئیس‌جمهور، کم‌کم به معادلات سیاسی، اقتصادی کشور و منطقه مسلط می‌شود، شناخت بهتری هم از تیمش پیدا کرده» پیشنهاد کرد که رئیس‌جمهور پیش از استیضاح مجلس، خودش برای اصلاح و ترمیم کابینه پیش‌قدم شود.
اگر این انتقادات را یک جدال و دعوای سیاسی ندانیم و آن را در چهارچوب یک نقد درون گفتمانی تحلیل کنیم، به واقع اتفاق مثبتی رخ داده است.
برهم زدن این کلیشه که حامیان دولت، فقط باید در مقام تعریف و تمجید از کابینه رئیس‌جمهور ظاهر شوند، می‌تواند منجر به تقویت دولت شود، چراکه عموم دولت‌ها، نقدهای وارد شده از جناح رقیب را در دسته بهانه‌جویی و تسویه‌حساب‌های سیاسی قرار می‌دهند و واقعیت انتقاد مطرح شده را چندان جدی نمی‌گیرند، اما زمانی که انتقاد به کابینه از درون جریان حامی دولت مطرح شود، این گمانه را تقویت می‌کند که نقص‌ها و ضعف‌هایی جدی در دولت وجود دارد که لازم است برای آن‌ها فکری جدی کرد.
مطرح شدن انتقادات از سوی جریانی که در شکل‌گیری و قوام پیدا کردن گفتمان و مسیر دولت، اثرگذار بوده، اقدامی نه برای تضعیف که در راستای تقویت گفتمان و حراست از آن به شمار می‌رود.
در ادامه بخش‌های مهم این گفتگو را می‌خویند
*دولت آمادگی لازم برای یک شروع پرقدرت را نداشت.
*دولت فهرست وزرایی را به مجلس فرستاد که شاید خودش هم ته دلش به کارایی‌شان مطمئن نبود.
*ناآمادگی دولت برای مدیریت بحران‌ها، روزگار سختی را برای ملت امیدوار به دولت جدید رقم زد.
*رئیس‌جمهور کم‌کم دارد به معادلات سیاسی و اقتصادی کشور و منطقه مسلط می‌شود.
این در حالی است که بیش از ده ماه از انتخاب مسعود پزشکیان به عنوان رئیس‌جمهور ایران می‌گذرد و قاعدتا او باید زمانی که خود را برای ریاست جمهوری نامزد کرد آمادگی لازم برای این مسئولیت را در خود می‌دید نه اینکه پس از ۱۰ ماه از ریاست‌جمهوری تازه در حال کسب آمادگی اولیه و اصطلاحا گرم‌کردن باشد!
