مرکز آمار ایران در آخرین گزارش نیروکار خود وضعیت فارغالتحصیلان دانشگاهی در زمستان ۱۴۰۳ را نشان داده است. بر اساس آمارهای این مرکز در زمستان سال گذشته نسبت به زمستان سال ۱۴۰۲، وضعیت نیروی کار تحصیلکرده نامساعدتر شده است. به طوریکه این نیروها ناامید شده و بازار کار خارج شدهاند.
بر اساس مفاهیم نیروی کار ، به مجموع تعداد بیکاران و شاغلان یک اقتصاد، جمعیت فعال گفته میشود. در صورتیکه افراد بالای ۱۵ سال که در جستجوی کار هستند، کار پیدا کنند به آنها «شاغل» گفته شده و اگر کاری نیابند به آنها «بیکار» گفته میشود. به نوعی میتوان گفت اگر کسی ناامید شود یا به هر دلیلی از جستجوی کار دست بکشد جز جمعیت بیکار محاسبه نشده و به نوعی در جمعیت غیرفعال بازار کار دستهبندی خواهد شد.
آمارهای مرکز آمار ایران نشان میدهد جمعیت فعال تحصیلکرده موجود در بازار کار در زمستان سال گذشته کاهش پیدا کرده که به خوبی ناامیدی دانشگاهیان از جستجوی شغل در بازار کار ایران را نشان میدهد.
با نگاه کلی به آمارهای نیروی کار در زمستان ۱۴۰۳، میتوان گفت سهم فارغالتحصیلان دانشگاهی از کل بیکاران در زمستان ۱۴۰۳ نسبت به زمستان ۱۴۰۲ کاهش یافته و به ۳۸.۹ درصد رسیده است. از سوی دیگر سهم فارغالتحصیلان دانشگاهی از کل بیکاران نیز با ۰.۵ واحد درصد کاهش در سطح ۲۷.۳ درصد ایستادهاست.
بررسی این آمار ابعاد گوناگونی از وضعیت نیروی کار تحصیلکرده را نشان میدهد اما با دقت در کل جمعیت فعال ایران در زمستان ۱۴۰۳ میتوان مشاهده کرد جمعیت فعال کاهش یافته و تعداد بیکاران کل اقتصاد نیز با کاهش همراه بوده است.
این آمار به نوعی ناامیدی تمامی فعالان بازار کار ایران را مشخص کرده که دانشگاهیان نیز بخشی از آنها بودهاند.
بررسی جمعیت فعال تحصیلکرده در کنار این آمار، میتواند وضعیت دانشگاهیان بازار کار ایران را شفافتر کند. بررسی این آمارها حاکی از آن است که هم تعداد بیکاران تحصیلکرده و هم تعداد شاغلان تحصیلکرده در بازار کار زمستان ۱۴۰۳ کاهش پیدا کرده است.
به عبارتی جمعیت فعال دانشگاهی کاهش یافته و به جمعیت غیرفعال دانشگاهی افزوده شده است.
خلاصه این آمار نشان میدهد نیروی کار تحصیلکرده به دلایل متعدد از بازار کار ناامید شده و از جستجوی شغل دست کشیده است. کاهش نیروی کار تحصیلکرده و دانشگاهی میتواند سیگنالهای منفی به دانشگاه و فضای آموزشی داشته باشد و فضای انفعال در دانشگاههای کشور را شدت ببخشد.