به گزارش گروه آنلاین روزنامه دنیای اقتصاد، آنچه مبرهن است این که بازارهای دارایی در انتظار تعیین تکلیف مذاکرات هسته‌ای کشور هستند. کارشناسان معتقدند تا زمانی‌که اخبار دقیقی در خصوص دور چهارم گفت‌وگوهای تهران و واشنگتن متشر نشود، فعالان بازارها استراتژی احتیاط را چاشنی معاملات خود خواهند کرد . همانطور که امروز مشاهده شد، بورس‌بازان متأثر از اظهارات روز گذشته رئیس جمهور آمریکا تا حدودی متعادل‌تر رفتار کردند. اگرچه دماسنج اصلی بورس به سختی توانست خود را در محدوده سبز حفظ کند و شاخص هم‌وزن نیز با عقب‌نشینی از سقف روزانه همراه شد، اما شتاب افت آن بسیار کمتر از شاخص کل بود و این شاخص نیز با رشد ۰.۹۲ درصدی همراه شد. در فرابورس نیز شاخص کل این بازار با رشد ۰.۶۸ درصدی همراه شد. بورس در هفته قبل پیشتاز بازارها بود و با ثبت رکوردهای تاریخی، دلار و طلا را به حاشیه راند اما با تعویق مذاکرات مجددا با تردید سهامداران و تنزل شاخص‌های سهامی مواجه شده است.
آمار معاملاتی بازار
در معاملات امروز، ارزش معاملات خرد بازار به سطح 16 هزار و 416 میلیارد تومان رسید و 129 میلیارد تومان پول حقیقی نیز وارد بازار سهام شد. امروز، 4 هزار و 973 میلیارد تومان واحد صندوق اهرمی معامله شد و 180 میلیارد تومان پول حقیقی نیز از این صندوق‌ها خارج شد. همچنین، 260 میلیارد تومان نیز از صندوق‌های درآمد ثابت خارج شد. در معاملات امروز، دلار در کانال 86 هزار تومان بازگشایی شد و به دنبال این موضوع صندوق‌های طلا نیز در نزدیکی‌های صفر تابلو بازگشایی شدند.
ابهام مذاکراتی در بورس
ابهام در روند مذاکرات ایران و آمریکا در این روزها، یکی از مهم‌ترین متغیرهای سیاسی اثرگذار بر بازار سرمایه ایران است. بازار سهام به عنوان آیینه‌ای از انتظارات فعالان اقتصادی، به هرگونه خبر یا شایعه مرتبط با مذاکرات حساسیت زیادی نشان می‌دهد. در دوره‌هایی که امید به گشایش سیاسی و رفع تحریم‌ها بالا می‌رود، معمولاً شاهد افزایش تقاضا برای سهام هستیم؛ زیرا بازار پیش‌بینی می‌کند که با کاهش محدودیت‌های بین‌المللی، صادرات شرکت‌ها تسهیل شده و درآمدهای ارزی شرکت‌ها رشد خواهد کرد. اما در شرایطی که مذاکرات در فضای مبهم ادامه پیدا می‌کند، ریسک‌های سیستماتیک بازار تقویت می‌شوند. سرمایه‌گذاران، چه حقیقی و چه حقوقی، در چنین فضایی محتاط می‌شوند و عمدتاً ترجیح می‌دهند نقد بمانند یا به سمت بازارهای موازی مثل طلا، ارز و مسکن حرکت کنند. این موضوع باعث افت ارزش معاملات روزانه، کاهش نقدشوندگی سهام و بعضاً افزایش فشار فروش در بازار می‌شود. از سوی دیگر، سیاست‌گذار نیز معمولاً در دوره‌های ابهام، از ابزارهایی مثل نرخ بهره بین‌بانکی و سیاست‌های پولی انقباضی برای کنترل انتظارات تورمی استفاده می‌کند که همین امر می‌تواند فشار مضاعفی بر بازار سهام وارد کند. نکته مهم دیگر اثر روانی اخبار مذاکرات است. حتی اگر از نظر بنیادی تغییر خاصی در سودآوری شرکت‌ها رخ ندهد، صرف انتشار یک خبر منفی یا مثبت درباره مذاکرات می‌تواند به شکل کوتاه‌مدت شاخص‌ها را بالا یا پایین ببرد. این نوسانات باعث می‌شود تحلیلگران حرفه‌ای نیز در تصمیم‌گیری‌های خود جانب احتیاط را رعایت کنند. به ویژه در ماه‌های اخیر که اخبار متناقض و گاه شایعه‌گونه درباره روند مذاکرات منتشر شده، بازار در بلاتکلیفی قرار گرفته و همین موضوع از جذابیت سرمایه‌گذاری در بورس کاسته است. در مجموع، تا زمانی که ابهام مذاکرات ادامه داشته باشد، نمی‌توان انتظار داشت که بازار سهام وارد یک روند پایدار صعودی شود؛ چرا که بخش بزرگی از جهت‌گیری‌های بازار وابسته به انتظارات فعالان نسبت به آینده تعاملات بین‌المللی است. رفع یا تشدید تحریم‌ها، تعیین تکلیف درآمدهای نفتی و دسترسی به منابع ارزی، متغیرهایی هستند که مستقیم و غیرمستقیم بورس را تحت تأثیر قرار می‌دهند.//
