«تیم فرید» (Tim Friede)، ساکن ویسکانسین آمریکا، علاقه زیادی به موجودات سمی دارد و از آنها در خانه خودش نگهداری می‌کند. مارهای مختلف تاکنون 200 بار او را گزیده‌اند و بسیاری از آنها خودخواسته بوده است. او می‌خواست برابر زهر این موجودات خطرناک مصون باشد. دانشمندان آمریکایی خون او را آزمایش کرده‌اند، به امید اینکه پادزهر مؤثرتری برای مارگزیدگی کشف کنند.
براساس گزارش Independent، تیم فرید ابتدا صرفاً برای سرگرمی زهر عقرب و عنکبوت استخراج می‌کرد. او موجودات سمی زیادی مانند مارهای مختلف در خانه‌اش نگه می‌دارد و از روی «کنجکاوی» و برای محافظت از خود شروع به تزریق زهر رقیق‌شده مار به بدنش کرد. به‌تدریج اجازه داد مارهای مرگ‌باری مانند کبرا، مامبای سیاه و زنگی او را نیش بزنند. این رویکرد نامتعارف توجه محققان را جلب کرد و خونش را برای توسعه پادزهر تجزیه‌وتحلیل کردند.
تیم فرید می‌گوید: «اول خیلی ترسناک بود اما هرچه بیشتر این کار را انجام دهید و ماهرتر می‌شوید و خونسردی بیشتری خواهید داشت.» البته هیچ پزشکی توصیه نمی‌کند این کار را بکنید. اکنون محققان می‌گویند روش او می‌تواند به بررسی عملکرد بدن در مواجهه با سم‌های کشنده کمک کند.
وقتی سیستم ایمنی در معرض سم مار قرار می‌گیرد، آنتی‌بادی‌هایی تولید می‌کند که می‌توانند سم را خنثی کنند. اگر مقدار سم کم باشد، بدن می‌تواند قبل از اینکه کاملاً از پا دربیاید، واکنش نشان دهد. همچنین اگر بدن پیشتر با این سم مواجه شده باشد، می‌تواند سریع‌تر واکنش نشان دهد.
تیم فرید 20 سال است برابر گزش و تزریق سم مار مقاومت کرده و هنوز یخچال خانه‌اش پر از سم است. در ویدیوهایی که در کانال یوتوبش منتشر می‌کند، جای نیش متورم روی بازوهایش را که از گزش مامبای سیاه، تایپان و کبرای آبی ایجاد شده، نشان می‌دهد. فرید می‌گوید: «می‌خواستم تا جایی که می‌توانم از محدودیت‌ها فراتر بروم و به مرگ نزدیک شوم، همان جایی که تلوتلو می‌خورم و بعد عقب‌نشینی می‌کنم.»
البته فرید می‌خواست به دانشمندان کمک کند بتوانند اسرار مقاومت بدن او را کشف کنند. براساس مقاله‌ای که به‌تازگی در ژورنال Cell منتشر شده، محققان دانشگاه کلمبیا با تحقیق روی تیم فرید متوجه شدند خون این فرد ویژگی منحصربه‌فردی دارد. محققان 2 آنتی‌بادی را شناسایی کردند که زهر بسیاری از گونه‌های مختلف مار را خنثی می‌کنند.
تحقیق محققان هنوز در مراحل اولیه است؛ پادزهر آنها فقط روی موش‌ها آزمایش شده و محققان هنوز سال‌ها با آزمایش‌های انسانی فاصله دارند. همچنین اگرچه پادزهر آنها می‌تواند جان انسان را از سم مارهایی مانند مامباها و کبراها نجات دهد، در برابر افعی‌ها مؤثر نیست.
طبق اعلام سازمان بهداشت جهانی، سالانه حدود 110 هزار نفر بر اثر مارگزیدگی جانشان را از دست می‌دهند. درحال‌حاضر ساخت پادزهر گران و دشوار است. اغلب زهر مارها به پستانداران بزرگی مانند اسب‌ها تزریق می‌شود تا آنتی‌بادی‌هایی که بدن آنها تولید می‌کند، استخراج شود. البته این پادزهرها معمولاً فقط در برابر گونه‌های خاص مار مؤثرند و گاهی به‌دلیل منشأ غیرانسانی‌شان می‌توانند واکنش‌های بدی ایجاد کنند؛ به همین دلیل تحقیقات روی تیم فرید می‌تواند بسیار سودمند باشد.
