روزنامه خراسان نوشت:
به نظر درباره اعداد و ارقام کمبود دارو در سه سال گذشته، بیشترین آماری که تاکنون شنیده و خوانده بودیم، ۴۰۰ قلم و در برخی گزارش ها در اواخر بهمن ۱۴۰۳ تا ۴۵۰ قلم نیز به ندرت گزارش شده بود. اما حالا رقم هولناک کمبود ۵۰۰ قلم دارو به روایت سلمان اسحاقی، عضو کمیسیون بهداشت و درمان مجلس رسانه ای شده است. او که از منتقدان دوره کنونی وزارت بهداشت است، در یگ گفت وگو ضمن اشاره به این میزان کمبود دارو افشاگری های دیگری هم کرده است:
- اگر ارز ترجیحی دارو حذف شود، هزینه درمان مردم ۳۰ برابر خواهد شد.
- واردات بسیاری از داروها ممنوع شده، در حالی که مشابه داخلی آن‌ها کیفیت پایینی دارد و به سلامت مردم ضرر می‌رساند.
برنامه ای وجود دارد؟
پیش از این، در هفته های پایانی سال قبل سید محمد جمالیان، دیگر عضو کمیسیون بهداشت مجلس گفته بود: «از رئیس‌جمهور انتظار داشتیم در حوزه سلامت اتفاقات خوبی بیفتد اما متأسفانه وضعیت بحرانی است و پس از گذشت ۷ ماه هنوز شاهد اقدامات مناسبی برای رفع مشکلات نیستیم. وضعیت دارو بحرانی است و برنامه‌ای برای بهبود وضعیت هم وجود ندارد.»
از تیم رصد دارو چه خبر؟
۱) بررسی مداوم و پیش بینی احتمالی کمبود دارو و ارائه راهکارهای پیشگیرانه
۲) بررسی راهکارهای بهبود شرایط اقتصادی دارویی کشور
۳) نظارت دقیق بر سلامت مالی در حوزه دارو و ایجاد نشدن تعارض منافع
۴) بررسی راهکارهای توسعه صنعت دارو و صادرات
شاید در حال حاضر، مهم‌ترین چالش بازار دارویی کشور، موضوع کمبود و قیمت داروها باشد که مشکلات زیادی برای بیماران به ویژه بیماران خاص و سخت درمان به وجود آورده است.
کجاست خروجی تیم رصد دارویی؟
حال این پرسش مطرح است که چرا تاکنون و بعد از گذشت حدود ۶ ماه از تشکیل تیم رصد دارویی به دستور وزیر بهداشت، هنوز گزارشی از عملکرد این تیم منتشر نشده و خروجی ندیده‌ایم. در حالی که شاهد تشدید کمبودهای دارویی در ماه‌های گذشته بوده‌ایم و افزایش قیمت‌ها نیز برای بیماران، مشکل ساز شده است.
اعضای تیم رصد دارویی از بین مدیران با سابقه حوزه دارو انتخاب شده‌اند، از احمدیانی تا اصغری که هر دو سابقه ریاست سازمان غذا و دارو را دارند و البته دیگر اعضای تیم هم با حوزه دارو بیگانه نیستند؛ اما با گذشت چند ماه از تشکیل این تیم و بحران‌های دارویی که در این ماه‌ها تجربه کرده‌ایم، انتظار می‌رفت یک گزارش از عملکرد این تیم، منتشر می‌شد.
یک پرسش از وزیر بهداشت
به هر روی، موضوع بهداشت و درمان و دارو، از موضوعاتی نیست که مسئولان، با آن همچون سایر مسائل روزمره برخورد کنند. آیا اگر آقای وزیر بهداشت، معاونان و مشاورانش با کمبود دارو در داروخانه ها و مراکز درمانی مواجه می شدند، باز هم وضعیت دارو و درمان همین گونه بود؟
