کوین دی‌بروینه، یکی از پرافتخارترین بازیکن‌های تاریخ منچسترسیتی آخرین بازی‌اش را در ورزشگاه خانگی این تیم، اتحاد انجام داد.
به‌گزارش فارس، در پیروزی ۳ بر ۱ منچسترسیتی مقابل بورنموث در ورزشگاه اتحاد، کوین دی بروینه، ستاره بلژیکی و اسطوره باشگاه، آخرین بازی‌اش را در این ورزشگاه انجام داد و با هواداران تیم وداعی احساسی داشت. مراسمی ویژه برای خداحافظی این بازیکن تأثیرگذار برگزار شد؛ مراسمی که به‌گفته بسیاری، در شأن یک پادشاه بود.
دی بروینه که طی بیش از یک دهه حضور در منچسترسیتی نقش کلیدی در موفقیت‌های این تیم ایفا کرده، در جریان دیدار شب گذشته تا دقیقه ۷۰ در زمین حضور داشت و سهم مهمی در پیروزی تیمش داشت. هنگام تعویض و خروج از زمین، هواداران به‌شدت او را تشویق کردند و ایستاده برایش دست زدند؛ صحنه‌ای که آغاز لحظاتی احساسی و فراموش‌نشدنی بود.
پس از پایان بازی، دی بروینه به همراه خانواده‌اش و با همراهی مجری مراسم، ناتالی پایک، در مرکز زمین حاضر شد. در حالی که تصاویر و ویدیوهای بزرگداشت او بر روی نمایشگرها پخش می‌شد، هواداران با سرود و تشویق، از ستاره محبوبشان تقدیر کردند. فرزندان دی بروینه نیز در لحظه‌ای احساسی، از پدر خود قدردانی کردند؛ صحنه‌ای که بسیاری آن را یکی از تاثیرگذارترین لحظات شب دانستند.
اشک‌های گواردیولا، سرمربی سیتیزن‌ها هم هنگام سخنرانی دی‌بروینته سرازیر شد. او در مصاحبه‌ای گفته بود کوین پس از مسی بهترین پاسوری است که به چشمش دیده است.
در این مراسم، چهره‌های شناخته‌شده باشگاه از جمله خلدون المبارک (رئیس باشگاه)، سرخیو آگوئرو، ونسان کمپانی، جو هارت، لروی سانه، ریاض محرز، پابلو زابالتا، مایک سامربی، ارلینگ هالند و فیل فودن در ویدیوهایی جداگانه به تمجید از دی بروینه پرداختند؛ نشانه‌ای آشکار از جایگاه منحصربه‌فرد او در تاریخ منچسترسیتی.
باشگاه منچسترسیتی اعلام کرد که به پاس خدمات کم‌نظیر دی بروینه، مجسمه‌ای از او در بیرون ورزشگاه اتحاد نصب خواهد شد؛ اقدامی که نشان‌دهنده میراث ماندگار این ستاره بلژیکی است.
او در ۴۲۱ بازی برای این باشگاه ۱۰۷ گل زد و ۱۴۴ بار هم گلسازی کرد. دی بروینه که با گل‌ها، پاس گل‌ها، جام‌ها و فداکاری‌هایش، خاطراتی فراموش‌نشدنی برای هواداران ساخت، حالا در کنار نام‌هایی چون آگوئرو، کمپانی و داوید سیلوا در تاریخ باشگاه جاودانه شده است. وداع او با اتحاد، نه فقط پایانی بر یک دوران درخشان، بلکه تجلی قدردانی هواداران از بازیکنی بود که همه چیزش را وقف باشگاه کرد.
