برترین‌ها- مهسا شفیعی: شما به عنوان یک علاقمند به سینما درباره فعالیت فرزندان ستاره‌های این رشته در حرفه والدینشان چه نظری دارید؟ آیا در آن دسته بسیار عصبانی قرار می‌گیرید که عقیده دارند این افراد با پارتی‌بازی والدینشان و پیمودن راهی طولانی در مدت زمانی کم، حق بازیگران بااستعداد اما بی‌کس و کار را می‌خورند یا نظری متعادل‌تر دارید و معتقد هستید هیچ‌کس نمی‌تواند در طولانی مدت در چنین حرفه پر از منتقدی تنها با تکیه بر نام پدر و مادرش باقی بماند و همه در نهایت برای بقا در چنین صنعتی احتیاج به استعداد و پشتکار و مهارت دارند؟
در هر صورت سینمای دنیا مانند سینمای کشور خودمان پر است از فرزندان بازیگران و کارگردان‌ها و تهیه کننده‌هایی که پا در جای پای پدر و مادر گذاشته‌اند و البته بسته به توانایی و پشتکارشان، سرنوشت‌هایی بسیار متفاوت پیدا کرده‌اند. با توجه به علاقه زیاد مردم ایران به سینمای هندوستان و بالیوود و البته سر و صدای زیاد آریان خان، پسر شاهرخ خان در شبکه‌های اجتماعی به سراغ چند نمونه موفق از نپو بیبی‌ها در بالیوود رفتیم و قرار است بازیگرانی را با هم بررسی کنیم که موفق شدند از زیر سایه سنگین نام والدینشان بیرون بیایند. در نهایت با این تذکر به سراغ مقاله می‌رویم که نام آریان خان به این خاطر که فعالیتش در زمینه ساخت سریال و ... را تازه آغاز کرده در این مقاله نیست.
والدین: آمیتاب باچان و جایا باچان
به عنوان فرزند دو تن از بزرگ‌ترین ستاره‌های سینمای هند، آبیشک سرانجام در سال 2000 و با بازی در فیلم "پناهنده" تصمیم قابل انتظارش را گرفت. فیلم‌های نخست آبیشک دستکم از نظر گیشه چندان موفق نبودند اما او در نهایت در سال 2004 و با نقش‌آفرینی در فیلم Yuva مورد توجه قرار گرفت. بازی آبیشک در این فیلم تحسین‌های فراوانی دریافت کرد. آبیشک با درخشیدن در فیلم‌هایی چون Dhoom، Sarkar، Bunty Aur Babli سرانجام از زیر سایه سنگین نام والدینش بیرون آمد و حالا به عنوان بازیگری توانا چه در فیلم‌های تجاری و چه فیلم‌های جدی شناخته می‌شود.
در طول سال‌ها آبیشک نشان داده هم به نقش‌آفرینی در فیلم‌های جریان اصلی سینمای هندوستان علاقه دارد و هم گوشه چشمی به فیلم‌های هنری و مستقل دارد. آبیشک بیشترین تحسین‌ها را به خاطر هنرش در فیلم‌هایی چون گورو(که در نقش شخصیتی الهام گرفته شده از دیروبای امبانی، ثروتمند هندی بازی کرد) و فیلم Paa که آبیشک در آن در کنار پدرش آمیتاب به هنرنمایی پرداخت(در نقش پدرِ کودکی مبتلا به یک بیماری ژنتیکی خاص و نادر) دریافت کرد. در سال‌های اخیر آبیشک به تجربه پلتفرم‌های دیجیتال مشغول است و برای نمونه در سریال‌هایی چون Breathe هنرنمایی می‌کند.
والدین: ریشی کاپور و نیتو سینگ
آغاز راه رانبیر در سینما با فیلم ساواریا در سال 2007 بود که هرچند فروش خوبی نداشت اما باعث شد توانایی بازیگری او به شدت مورد توجه قرار بگیرد. رانبیر پس از آن پله‌ها را خیلی سریع طی کرد و با مجموعه‌ای از فیلم‌های موفق مثل "سید را بیدار کن"، Ajab Prem Ki Ghazab Kahani و Rocket Singh قدرت بازیگری‌اش را در نقش‌هایی متنوع به اثبات رساند. بازی رانبیر در فیلم راک‌استار یا ستاره راک در سال 2011 در کنار جوایز فراوان برای او سرانجام ثابت کرد او دستکم در نسل خودش بازیگری برجسته و قابل احترام است.
رانبیر که حالا به واسطه نام خودش و نه سابقه والدینش شناخته می‌شد با فیلم‌های موفقی چون Barfi(در نقش مردی ناشنوا و لال)، Yeh Jawaani Hai Deewani و فیلم تماشا و درخشش در نقش‌هایی متنوع و متفاوت به سلطنتش بر سینمای هندوستان ادامه داد. رانبیر در سال 2018 در فیلمی به نام سانجو که بر اساس زندگی بازیگر مشهور هندی سانجِی دات ساخته شده بود، بازی کرد. فیلمی که چه بر اساس مقدار فروش(یکی از پرفروش‌ترین فیلم‌های تاریخ سینمای هند) و چه بر اساس نظر منتقدین به یکی از موفق‌ترین آثار کارنامه این بازیگر محبوب تبدیل شد.
والدین: ماهِش بات و سونی رازدان
دختر یک فیلم‌ساز موفق(ماهش بات) و یکی از مشهورترین بازیگران زن هندی(سونی رازدان) با بازی در فیلم "دانش‌آموز نمونه سال" در سال 2012 اولین قدم‌ها را در سینما برداشت. هرچند فیلم در گیشه بسیار موفق بود اما تا دو سال بعد و هنرنمایی آلیا در فیلم "بزرگراه" چندان توجهی به بازی او نشد. بازی در فیلم بزرگراه اما ورق را برای آلیا برگرداند و به همه ثابت کرد یک بازیگر جدی با توانایی نمایش پیچیده‌ترین احساسات از راه رسیده است. این برای آلیا اما تازه اغاز راه بود و او همچنان با درخشش در فیلم‌هایی چون "دو ایالت"، Humpty Sharma Ki Dulhania و فیلم "زندگیِ عزیز" در کنار شاهرخ خان، مخاطبان سینمای هند را به وجد آورد.
حالا دیگر آلیا یک دختر نازپرورده با پدری کارگردان و مادری بازیگر نبود و همه منتظر بودند هنرنمایی‌های بعدی او را ببینند و آلیا هم هیچ‌کس را ناامید نکرد. او با بازی در فیلم‌های موفقی چون Raazi(در نقش یک جاسوس) و Gully Boy(در نقش یک دوست‌دختر حمایت‌گر) به درخشش در سینمای کشورش ادامه داد. آلیا با کارنامه‌ای پر از انواع و اقسام جوایز رنگارنگ اخیرا شروع به کسب تجربه به عنوان یک تهیه کننده سینما کرده است و احتمالا در آینده نزدیک نام او را در این جایگاه هم ببینیم.
والدین: جکی شروف و عایشه شروف
پسر بازیگر کهنه‌کار سینمای هند یعنی جکی شروف با بازی در فیلم Heropanti در سال 2014، مخاطبان سینمای هندوستان را امیدوار به ظهور یک ستاره جدید در فیلم‌های اکشن کرد. هنر تایگر برخلاف ستاره‌های قبلی این مقاله به خاطر مهارت او در ورزش‌های رزمی و البته رقص بود و همین مهارت خیلی زود او را به ستاره‌ای محبوب میان جوانان تبدیل کرد. تایگر با فیلم‌های مهیجی چون Baaghi 1&2 و فیلم "جنگ" مخاطبان جوان‌تر سینمای هند را حسابی با آمادگی بدنی و بدلکاری‌های تماشایی‌اش به وجد آورد.
در طول بیش از یک دهه فعالیت تایگر به عنوان ستاره فیلم‌های اکشن حالا او در سینمای هند کارنامه‌ای قابل توجه دارد و بسیاری به او لقب بروس لی یا جکی چانِ سینمای هند را داده‌اند. بازی تایگر هرچند از نگاه منتقدین خلاصه شده در نقش‌های تکراری و با دامنه‌ای محدود از نظر احساسات است اما نباید فراموش کنیم نام او همچنان می‌تواند هر فیلمی را به موفقیت در گیشه برساند.
والدین: آنیل کاپور و سونیتا کاپور
اولین قدم‌های سونام در سینمای هند مانند رانبیر در سال 2007 و فیلم ساواریا برداشته شد و نکته مهم این فیلم برای سونام توجه مخاطبان و منتقدان بر ظاهر و سلیقه او به عنوان یک نماد در فشن حتی بالاتر از یک بازیگر بود. سونام البته همچنان فعالیتش به عنوان یک بازیگر خوش چهره و خوش‌پوش را در سینما ادامه داد و در فیلم‌هایی چون Delhi-6 و "از داستان‌های عاشقانه متنفرم" به موفقیت‌هایی نسبی رسید.
سونام در سال 2016 در فیلم Neerja سرانجام به عنوان یک بازیگر توانا و با استعداد مورد توجه و تحسین قرار گرفت. این فیلم بر اساس داستان واقعی مهماندار شجاعی ساخته شده که با فدا کردن جان خودش جلوی دزدیده شدن یک هواپیمای پر از مسافر را گرفته است. این فیلم نقطه عطفی در فعالیت حرفه‌ای سونام بود و او را از بازیگری موفق در فیلم‌های تجاری و پول‌ساز به بازیگری جدی و توانمند تبدیل کرد. در طول سال‌ها سونام در نقش‌های متنوعی در فیلم‌هایی چون Raanjhanaa و Pad Man درخشیده است.
پدر: دیوید داوان
وارون به عنوان پسر یکی از موفق‌ترین کارگردان‌های سینمای هند فعالیتش در سینما به عنوان بازیگر را در کنار آلیا بات در فیلم "دانش‌آموز نمونه سال" در سال 2012 آغاز کرد. وارون به سال‌های زیادی احتیاج نداشت تا به خاطر حضور پرانرژی‌اش مقابل دوربین، توانایی‌اش در نقش‌های کمدی و البته تاثیرش در موفقیت تجاری فیلم‌ها حسابی محبوب شود. وارون با همین رویه بخش ابتدایی فعالیتش در سینما را با فیلم‌های تجاری و موفقی چون Main Tera Hero، Humpty Sharma Ki Dulhania و ABCD 2 به پایان رساند.
با این حال فعالیت حرفه‌ای وارون در سینما با چرخشی قابل توجه به سمت فیلم‌های و نقش‌های جدی‌تری رفت و او با درخشش در فیلم‌هایی چون Badlapur(جایی که وارون با بازی در نقشی عمیق‌تر و تیره‌تر توانایی بازیگری‌اش را به نمایش گذاشت) یا درام احساسی "اکتبر"، موفق شد تحسین منتقدان و تماشاگران جدی‌تر سینما را دریافت کند. وارون در سال‌های اخیر تلاش کرده با فعالیت در فیلم‌های تجاری چون Judwaa 2 و فیلم‌هایی تجربی چون Kalank تعادلی در این زمینه برقرار کند.
والدین: سری‌دیوی و بونی کاپور
دختر یکی از محبوب‌ترین بازیگران زن سینمای هند یعنی سری‌دیوی(Sridevi) و یکی از تهیه‌کننده‌های موفق این صنعت یعنی بونی کاپور، اولین گام‌هایش در راه بازیگر شدن را با بازی در یک فیلم درام عاشقانه یعنی Dhadak در سال 2018 برداشت. فیلم نقدهای متفاوت و نه چندان مثبتی دریافت کرد اما بازی جانوی با توجه به فشار سنگین میراث مادرش عمدتا تحسین شد. بازی برون‌گرایانه و پر از احساس جانوی خیلی زود توجه مخاطبان را به خود جلب کرد و او خیلی زود به مورد توجه‌ترین تازه وارد سینمای هندوستان تبدیل شد.
از آغاز فعالیت به عنوان بازیگر تا به امروز، جانوی در مجموعه‌ای متعادل از فیلم‌های تجاری و هنری ایفای نقش کرده است. برای نمونه بازی او در فیلم Gunjan Saxena: The Kargil Girl در سال 2020 (جانوی در این اثر در نقش یک خلبان زن واقعی یعنی گونجان ساکسنا ایفای نقش کرده است) انبوهی از تحسین‌ها از طرف منتقدین و مخاطبان را برای او به همراه داشت. با وجود فراز و فرودهای زیاد مانند تجربه تلخ مرگ مادر، جانوی هنوز در آغاز راه به عنوان یک بازیگر است و انتخاب‌های او مانند Roohi، Mili و Good Luck Jerry نشان می‌دهد او هنوز مشغول سنجیدن ژانرهای مختلف است.
