وقتی نام پینک فلوید را می شنویم، انقلابی یکی از کلماتی است که به ذهنمان می رسد. این گروه موسیقی بی شک تاریخ موسیقی را برای همیشه تغییر داد. آنها موسیقی مبتکرانه و پیش رویی خلق کردند که تاثیری اساسی و مهم بر روی دنیای موسیقی گذاشت.

 

به گزارش عصر ایران و به نقل از سایت فار اوت،  آن چه بر این گروه راک گذشت از تلخی ها و اختلافات خالی نبود چون اعضای پینک فلوید با دیدگاههای متفاوت و نوآورانه خود خیلی مواقع دچار اختلافات جدی با یکدیگر می شدند. اما حالا دیوید گیلمور افسانه ای در مصاحبه با سایت « فار اوت» نام کسی را آورده است که به اعتقاد او تنها کسی است که بدون حضورش پینک فلوید دیگر معنایی نمی داشت.

 

گیلمور که خودش در سال ۱۹۶۷، به گروه پینک فلوید پیوست در همان بدو ورودش شاهد دورانی پر آشوب در روابط بین اعضای آن بود. در آن سالها گروه تحت نفوذ « سید برت» رهبر گروه بود که تحت مصرف مفرط داروهای روان گردان به کلی دچار از هم گسیختگی فکری و ذهنی بود.

 

پایان این دوره مصادف با انتشار آلبوم « نی زن بر دروازه های سپیده دم» بود که تاریخ موسیقی راک را به قبل و بعد از خود تقسیم می کند. در حقیقت علت پیوستن گیلمور به گروه برداشتن فشار از روی سید برت بود چون وضعیت سلامت او روز به روز وخیم تر می شد و بعد از مدتی گیلمور به کلی جایگزین سید برت شد و سید برت از گروه خارج شد.

 

 پس از خروج او رقابت سختی برای رهبری گروه بین راجر واترز و گیلمور شکل گرفت که واترز برنده این رقابت بود. آلبوم « نیمه تاریک ماه» شاهکار پینک فلوید مربوط به این دوران است وو گروه مهر رهبری واترز را بر پیشانی خود دارد اما تلاطمات و اختلافات اساسی بین گیلمور و واترز در آن دوران بر کسی پوشیده نیست.

 

این مسایل باعث شد تا بالاخره در سال ۱۹۸۵ راجر واترز گروه را ترک گفت که به نوبه خود در تاریخ موسیقی کم سابقه و شاید هم بی‌سابقه بود که یک گروه در دو نوبت با خروج رهبر خود مواجه شود اما پینک فلوید به حضور خود و موفقیتهایش ادامه داد و حالا گیلمور معتقد است مهم ترین فرد در فراگیر شدن تاثیر پینک فلوید کسی نیست جز « ریچارد رایت» نوازنده کیبورد گروه.

 

ریچارد رایت از بدو شکل گیری گروه در آن حضور داشت و علاوه بر نوازندگی در سرودن برخی ترانه ها هم نقش داشت. البته او در سالهای ابتدای دهه ۱۹۸۰ در پی فشار راجر واترز از گروه جدا شد اما در سالهای بعدی دوباره به پینک فلوید پیوست وبه جز آلبوم «برش نهایی» در همه آلبوم های گروه حضور داشت.