به گزارش تابناک به نقل از رکنا، مرگ یک مادر باردار و نوزادش در بیمارستان امام خمینی پلدختر، هنوز هم یکی از تلخ‌ترین و مبهم‌ترین رویدادهای ماه اخیر است. این حادثه اگرچه می‌توانست با واکنش صریح و سریع مسئولان و شفاف‌سازی از سوی نهادهای ذی‌ربط به فرصتی برای اصلاح نظام سلامت در مناطق محروم تبدیل شود، اما حالا با لایه‌های جدیدی از سکوت و ابهام مواجه شده است.
چه زمانی قرار است کسی پاسخگو باشد؟ چه زمانی نهاد مسئولی شجاعت ایستادن مقابل دوربین را پیدا می‌کند تا توضیح دهد دقیقاً چه بر سر مادر باردار پلدختری آمد؟
سرنوشت پرونده متوفی چه شد؟
نخستین پرسش جدی، ماجرای پرونده پزشکی این مادر باردار است. بنابر برخی گزارش‌های محلی، رئیس بیمارستان امام خمینی (ره) پس از فوت این مادر، پرونده پزشکی او را از بیمارستان خارج کرده است. اقدامی که اگر اثبات شود نه‌تنها غیرقانونی، بلکه در عرف بیمارستانی نیز بی‌سابقه است.
سوال مهم اینجاست: آیا چیزی در این پرونده هست که باید از نگاه رسانه، افکار عمومی یا حتی نهادهای بالادستی پنهان بماند؟ اگر همه‌چیز شفاف بوده، چرا نیاز به پنهان‌کاری یا انتقال غیررسمی اسناد وجود داشته است؟
سکوت اجباری خانواده متوفی
تلاش برخی خبرنگاران برای مصاحبه با خانواده متوفی هم با دیواری از سکوت روبه‌رو شده است. این درحالیست که گفته می‌شود خانواده متوفی اظهار کرده‌اند گروه‌های خاصی مانع از آن شده‌اند تا مصاحبه‌ای صورت گیرد تا جزییات بیشتری از پرونده متوفی شفاف شود. کدام گروه‌ها و با چه انگیزه‌ای خواهان سکوت خانواده قربانی هستند؟ اگر حادثه صرفاً نتیجه یک اشتباه پزشکی یا کمبود پزشک بوده، چرا باید مانع اطلاع‌رسانی و روشنگری شد؟ آیا نگرانی از واکنش عمومی باعث اعمال فشار شده یا پای منافع گروهی خاص در میان است؟ چرا خانواده‌ای که عزیزان خود را از دست داده‌اند، حتی از حق ساده صحبت‌کردن با رسانه‌ها نیز محروم شده‌اند؟
امام‌جمعه: شفاف‌سازی کنید
در این میان، حجت‌الاسلام حاجی‌وند، امام‌جمعه پلدختر، صریح‌تر از همه وارد میدان شده است. او در خطبه‌های نماز جمعه با صدایی بلند اعلام کرد:
«در طول هفت ماه، دومین نوزاد است که در این بیمارستان جان می‌بازد. هرچقدر علت حادثه را جویا شدیم، کسی پاسخگو نیست! این‌طور نیست که بگویید پرونده را ببندیم و تمام شود. باید رسیدگی شود، باید شفاف باشد، باید مشخص شود چه کسی مقصر است.»
در حالی‌که امام جمعه اینگونه خواهان بررسی و پاسخگویی شده، مسئولان وزارت بهداشت و دانشگاه علوم پزشکی لرستان هنوز موضع رسمی روشنی درباره جزئیات پرونده نگرفته‌اند. نه گزارشی منتشر شده، نه خاطی‌ای معرفی شده و نه حتی بررسی‌هایی به صورت رسمی آغاز شده است.
یک حادثه معمولی یا یک پرونده حساس؟
ترکیب این سکوت‌ها، فشارها و پنهان‌کاری‌ها این پرسش مهم را در ذهن مردم ایجاد کرده: آیا ماجرا تنها یک سهل‌انگاری پزشکی بوده یا زوایای حساس‌تری هم دارد؟ شاید چیزی در نحوه درمان، نحوه ارجاع بیمار یا تشخیص دیرهنگام وجود دارد که مایل نیستند افشا شود. شاید مدیریتی در سطح استان یا وزارتخانه نگران است که این موضوع به یک بحران سیاسی-اجتماعی تبدیل شود.
یا شاید که سلامت انسان‌ها در مناطق محروم، همچنان در حاشیه تصمیم‌گیری‌ها قرار دارد و قربانی اصلی این حاشیه، همان مردمانی هستند که نه تریبون دارند و نه قدرت چانه‌زنی.
زمان پاسخگویی نرسیده؟
زمان آن رسیده که وزارت بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی لرستان و مدیریت بیمارستان امام خمینی پلدختر به صورت شفاف اعلام کنند که چرا بیمار به موقع ویزیت نشد یا پزشک متخصص در زمان مناسب برای تشخیص مشکل متوفی حضور پیدا نکرد؟ آیا قصور پزشکی در این میان موجب از دست رفتن مادر و نوزاد شده یا کمبود پزشک منطقه زمینه‌ساز این حادثه شد؟
و مهم‌تر از همه اینکه چه اقداماتی برای جلوگیری از تکرار این فاجعه در حال انجام است؟
جامعه حق دارد بداند چه بر سر شهروندانش می‌آید. اگر قرار است اعتماد عمومی به نظام سلامت حفظ شود، نخستین گام آن شفافیت، صداقت و پاسخگویی است. تا زمانی که این شفاف‌سازی صورت نگیرد، ما با پرونده‌ای روبه‌رو هستیم که نه‌فقط جان یک مادر و نوزاد، که اعتماد مردم را نیز تهدید کرده است.
