حوزه ارزهای دیجیتال با تمام نوآوری‌ها و امنیت بلاک چینی‌اش، همچنان در از خطر هک و نفوذ به بلاک چین در امان نیست. در سال‌های گذشته، هک های بزرگ و چشمگیری رخ داده که باعث از بین رفتن صدها میلیون دلار دارایی دیجیتال شده‌اند. با نگاهی به بزرگترین هک های تاریخ کریپتو و تحلیل حمله‌های صورت گرفته به پلتفرم‌های بلاک چینی می‌توانیم درس‌های مهمی درباره امنیت و نقاط ضعف این فضا یاد بگیریم.
پس به همین خاطر، در ادامه به بررسی بزرگترین هک های تاریخ کریپتو می‌پردازیم، نگاهی به دلایل رخ دادن این حملات می‌اندازیم و روش‌های پیشگیری از آنها را بررسی خواهیم کرد. با ما همراه باشید.
در طول سال‌های گذشته، دنیای ارزهای دیجیتال شاهد هک های بزرگی بوده که میلیاردها دلار ضرر به سرمایه‌گذاران و پلتفرم‌ها وارد کرده‌اند. بررسی این رویدادها به درک بهتر ضعف‌های امنیتی و اهمیت تدابیر پیشگیرانه کمک می‌کند. پروژه‌ها و صرافی‌هایی که در بزرگ ترین هک های تاریخ کریپتو هدف قرار گرفتند شامل موارد زیر می‌شوند:
هک صرافی مت گاکس (Mt. Gox) یکی از نخستین و بزرگترین حملات تاریخ ارز دیجیتال بود. اولین نفوذ در سال ۲۰۱۱ رخ داد که طی آن حدود ۲۵٬۰۰۰ بیت کوین (Bitcoin)به ارزش ۴۰۰ هزار دلار از این صرافی به سرقت رفت. این اتفاق در زمانی رخ داد که Mt. Gox نزدیک به ۷۰٪ تراکنش‌های بیت کوین را مدیریت می‌کرد.
با وجود حمله اول، مت گاکس دوباره در سال ۲۰۱۴ هدف هکرها قرار گرفت و حدود ۶۵۰٬۰۰۰ بیت کوین مشتریان و ۱۰۰٬۰۰۰ بیت کوین متعلق به خود را از دست داد. این رقم معادل ۷٪ کل بیت کوین‌های در گردش آن زمان بود و ارزش تقریبی آن به ۴۷۳ میلیون دلار می‌رسید. بررسی‌ها نشان داد که منشأ این سرقت بیت کوین، نفوذ به کیف پول گرم صرافی بوده است.
در آگوست سال ۲۰۱۶، صرافی بیتفینکس (Bitfinex) در هنگ کنگ هدف یکی از بزرگترین هک های تاریخ ارز دیجیتال قرار گرفت. مهاجمان با نفوذ به کیف پول‌های چندامضایی صرافی موفق به سرقت حدود ۱۱۹٬۷۵۶ بیت کوین شدند؛ رقمی که در آن زمان حدود ۷۲ میلیون دلار ارزش داشت.
این حادثه باعث سقوط ۲۰٪ قیمت بیت کوین شد و اعتماد عمومی نسبت به امنیت صرافی‌ها را به چالش کشید. این نفوذ به بلاک چین یکی از نقاط عطفی بود که قدرت هکرها را در هک بزرگترین شبکه‌های کریپتو نشان داد.
بیتفینکس برای جبران خسارت، زیان‌ها را میان تمام کاربران خود تقسیم کرد و توکن‌هایی به نام BFX صادر کرد که معادل یک دلار برای هر دلار زیان دیده بودند. کاربران می‌توانستند این توکن‌ها را بازخرید کرده یا به سهام شرکت iFinex تبدیل کنند. طی ۸ ماه، بیتفینکس موفق شد تمام توکن‌ها را بازخرید کرده و اعتماد از دست‌رفته را تا حدی بازیابد.
پروژه DAO که نوعی سازمان مستقل غیرمتمرکز بر بستر بلاک چین اتریوم (Ethereum)بود، با هدف سرمایه‌گذاری جمعی راه‌اندازی شد و بیش از ۱۵۰ میلیون دلار از ۱۱ هزار سرمایه‌گذار جذب کرد. اما یک نقص امنیتی در قرارداد هوشمند آن، موجب شد تا هکرها بخش زیادی از وجوه را به سرقت ببرند. این حمله در همان اوایل عمر اتریوم، تهدیدی جدی برای اعتبار و آینده این شبکه به شمار می‌رفت.
واکنش توسعه‌دهندگان، اجرای هارد فورک و بازگرداندن وجوه به سرمایه‌گذاران بود؛ اقدامی که منجر به دوشاخه‌شدن شبکه و شکل‌گیری اتریوم کلاسیک (Ethereum Classic) شد. این بحران، مباحث فنی و اخلاقی مهمی درباره تغییرناپذیری بلاک چین (Blockchain)و مداخله توسعه‌دهندگان ایجاد کرد، اما در نهایت مسیر بقای اتریوم را هموار ساخت.
در ماه مه ۲۰۱۹، صرافی بایننس (Binance) مورد حمله‌ای سازمان‌یافته قرار گرفت و حدود ۷٬۰۰۰ بیت کوین به ارزش بیش از ۴۰ میلیون دلار از کیف پول گرم این پلتفرم به سرقت رفت. مهاجمان با ترکیبی از روش‌ها، از جمله دسترسی به کدهای احراز هویت دو مرحله‌ای، توانستند از فیلترهای امنیتی عبور کرده و تراکنش را بدون جلب توجه اولیه اجرا کنند.
بایننس پس از شناسایی حمله، بلافاصله برداشت‌ها را متوقف کرد و مسیر بیت کوین‌های سرقت‌شده را تا یک کیف پول مشخص رهگیری کرد. این حادثه که تنها ۲٪ از موجودی بیت کوین بایننس را شامل می‌شد، با واکنش سریع تیم امنیتی صرافی همراه شد.
بایننس اعلام کرد تمامی خسارات را به‌طور کامل جبران خواهد کرد. همچنین، هشدار داد که هکرها ممکن است هنوز کنترل برخی حساب‌ها را در دست داشته باشند. این رویداد منجر به بازنگری جدی در ساختار امنیتی بایننس شد و اعتبار این پلتفرم را در نحوه مدیریت بحران تقویت کرد.
در سپتامبر ۲۰۲۰، صرافی کوکوین (KuCoin) مستقر در سنگاپور هدف حمله‌ای بزرگ قرار گرفت که طی آن بیش از ۲۸۱ میلیون دلار ارز دیجیتال از کیف پول‌های گرم به سرقت رفت. اگرچه تیم کوکوین بلافاصله تراکنش‌ها را مسدود کرد، اما دسترسی مهاجمان به کلیدهای خصوصی باعث شد بخشی از دارایی‌ها به سرعت منتقل شود. این رخداد یکی از پرهزینه‌ترین حملات به صرافی‌های ارز دیجیتال تا آن زمان بود.
کوکوین به‌سرعت تحقیقاتی گسترده آغاز کرد که منجر به بازیابی بیش از ۲۰۴ میلیون دلار از دارایی‌های سرقت‌شده شد. همچنین این صرافی توانست مظنونان احتمالی را شناسایی کند که گمان می‌رفت وابسته به یک گروه هکری کره شمالی بوده‌اند. این حمله اهمیت واکنش سریع و قابلیت ردیابی تراکنش‌ها را در حفظ امنیت کاربران نشان داد.
در اوت ۲۰۲۱، پلتفرم دیفای پالی نتورک (Poly Network) مورد حمله یک هکر قرار گرفت و حدود ۶۱۱ میلیون دلار دارایی دیجیتال از بلاک چین‌های اتریوم، بایننس اسمارت چین و پالیگان به سرقت رفت. این حمله، یکی از بزرگترین سرقت‌های تاریخ ارزهای دیجیتال بود و ضعف‌های امنیتی پروژه‌های دیفای را برجسته کرد. تیم توسعه بلافاصله در شبکه‌های اجتماعی خواستار بازگرداندن دارایی‌ها شد و آدرس‌هایی برای بازگرداندن وجوه اعلام کرد.
در اقدامی غیرمنتظره، هکر که خود را «Mr. White Hat» نامید، بازگرداندن وجوه را آغاز کرد و ادعا کرد هدفش صرفاً سرگرمی یا آزمودن سیستم بوده است. تنها دو روز بعد، حدود ۳۰۰ میلیون دلار بازگردانده شد و در نهایت بیشتر دارایی‌ها به پالی نتورک بازگشت. این هکر حتی در اصلاح ضعف‌های امنیتی این شبکه نیز به تیم توسعه کمک کرد و به‌نوعی نقش مشاور ایفا کرد.
در اوت ۲۰۲۱، صرافی ژاپنی لیکوئید (Liquid) هدف حمله‌ای پیچیده قرار گرفت که طی آن بیش از ۹۰ میلیون دلار دارایی دیجیتال به سرقت رفت. مهاجم با برنامه‌ریزی دقیق، دارایی‌هایی مانند بیت کوین، ترون، ریپل و توکن‌های ERC-20 را بلافاصله به ارزهای دیگر تبدیل کرد. این حمله، دومین هک موفق علیه لیکوئید محسوب می‌شود و از نظر حجم خسارت، در میان بزرگترین هک صرافی‌های ژاپنی قرار دارد.
هکر با استفاده از صرافی‌های غیرمتمرکز، توکن‌های USDT را به ترون و توکن‌های ERC-20 را به ETH تبدیل کرد و بخش زیادی از وجوه را به آدرس‌هایی خاص انتقال داد. لیکوئید پس از این حمله، همکاری نزدیکی با شرکت‌های تحلیلی مانند TRM آغاز کرد تا مسیر انتقال وجوه را ردیابی کند.
در دسامبر ۲۰۲۱، صرافی بیت‌مارت (BitMart) هدف حمله‌ای گسترده قرار گرفت که طی آن هکرها با سرقت کلید خصوصی، دسترسی به دو کیف پول گرم این صرافی پیدا کردند و حدود ۱۹۶ میلیون دلار ارز دیجیتال شامل ۱۰۰ میلیون دلار اتریوم و ۹۶ میلیون دلار از شبکه بایننس اسمارت چین را به سرقت بردند. این هک توسط یک شرکت تحلیل امنیتی شناسایی و آدرس‌های مرتبط با هکرها در بلاک چین ردیابی شد.
شرکت بیت‌مارت به کاربران خود اطمینان داد که تمام خسارت‌ها جبران خواهد شد و روند پرداخت غرامت‌ها هنوز در جریان است. این حمله یکی از بزرگترین هک های کریپتو سال ۲۰۲۱ بود و توجه زیادی به امنیت صرافی‌های متمرکز و اهمیت حفاظت از کلیدهای خصوصی جلب کرد.
در مارس ۲۰۲۲، شبکه رونین (Ronin Network) که پشت بازی بلاک چینی محبوب اکسی اینفینیتی (Axie Infinity) قرار دارد، هدف بزرگترین هک تاریخ ارز دیجیتال تا آن سال قرار گرفت. هکرها توانستند حدود ۶۲۵ میلیون دلار اتریوم و USDC را سرقت کنند که این حمله به گروه هکری لازاروس، وابسته به دولت کره شمالی، نسبت داده شد.
شرکت توسعه‌دهنده بازی، اسکای میویس (Sky Mavis)، پس از یک ماه توانست حدود ۵.۷ میلیون دلار از دارایی‌های سرقت‌شده را بازیابی کند، اما این رویداد همچنان یکی از بزرگترین هک های ارز دیجیتال محسوب می‌شود و تاثیرات عمیقی بر اعتماد کاربران و امنیت پلتفرم‌های بلاک چینی گذاشت.
در این هک، نفوذگر با استفاده از یک وام آنی یا فلش لون (Flash Loan) در پلتفرم دیفای Beanstalk، کنترل ۶۷ درصد از حق رای در پروژه را به دست آورد و پیشنهاد مخربی را تصویب کرد که اجازه انتقال کل سرمایه‌ها به کیف پول او را می‌داد. پس از بازپرداخت سریع وام، مهاجم با سود هنگفتی ناپدید شد.
Beanstalk یک پروتکل استیبل‌کوین بدون نیاز به مجوز بود که در آوریل ۲۰۲۲ با هکی به ارزش تقریبی ۱۸۱ میلیون دلار روبرو شد. آسیب‌پذیری اصلی به دلیل نبود تاخیر در اجرای پیشنهادات حکومتی بود که به مهاجم اجازه داد بلافاصله پس از کسب حق رای، تراکنش مخرب را انجام دهد. به همین دلیل، حمله به شکل یک تراکنش واحد با استفاده از وام آنی و افزایش قدرت رای‌دهی انجام شد.
در اوت ۲۰۲۲، یکی از حملات مهم آن سال به وقوع پیوست. در این حمله، هکرها موفق شدند حدود ۱۹۰ میلیون دلار از دارایی‌های پل نوماد (Nomad Bridge) را به سرقت ببرند. نوماد یک پل بلاک چینی است که برای انتقال توکن‌ها میان شبکه‌های مختلف استفاده می‌شود و به دلیل پیچیدگی قراردادهای هوشمندش (Smart Contracts)، هدف جذابی برای مهاجمان محسوب می‌شود.
مهاجمان با سوءاستفاده از یک آسیب‌پذیری در کد قرارداد هوشمند، توانستند تراکنش‌های مخرب را به صورت گسترده و زنجیره‌ای اجرا کنند. جذابیت این حمله در آن بود که افراد زیادی بدون دانش فنی صرفاً با کپی‌کردن تراکنش‌های مخرب، به سرقت دارایی‌ها پرداختند. در نهایت، حدود ۳۷ میلیون دلار از مبالغ دزدیده‌شده به صورت داوطلبانه به پروژه بازگردانده شد.
در سپتامبر ۲۰۲۲، پروژه بریتانیایی Wintermute که از بازارسازان بزرگ ارز دیجیتال است، مورد حمله سایبری قرار گرفت و حدود ۱۶۲ میلیون دلار از دارایی‌های آن به سرقت رفت. ریشه این هک به استفاده از ابزار Profanity بازمی‌گشت؛ ابزاری برای ساخت آدرس‌های سفارشی که به دلیل ضعف امنیتی، کلیدهای خصوصی آنها از طریق حمله Brute Force قابل بازیابی بودند.
مهاجمان با استفاده از همین آسیب‌پذیری و استخراج کلید عمومی، موفق به دسترسی به کیف پول Wintermute شدند. این حمله توجه گسترده‌ای را به امنیت کیف پول‌ها و زنجیره تأمین قراردادهای هوشمند جلب کرد. با وجود در امان ماندن فعالیت‌های متمرکز CeFi و OTC، بدهی ۲۰۰ میلیون دلاری پروژه شرایط را بحرانی‌تر کرد.
مدیرعامل Wintermute برای بازگرداندن دارایی‌ها پیشنهاد پاداش ۱۰٪ به هکر داد. این رویداد تبدیل به هشداری جدی برای کاربران و پروژه‌هایی شد که از آدرس‌های ساخته‌شده با Profanity استفاده می‌کردند.
در اکتبر ۲۰۲۲، یکی از بزرگترین هک های تاریخ ارز دیجیتال رخ داد و در جریان آن، حدود ۵۶۹ میلیون دلار از طریق پل زنجیره‌ای BSC Token Hub در شبکه بایننس به سرقت رفت. هکرها با سوءاستفاده از یک باگ در قرارداد هوشمند این پل، توانستند دو میلیون توکن BNB جدید ایجاد کرده و آن را برداشت کنند. این حمله بار دیگر ضعف امنیتی پل‌های بین‌زنجیره‌ای را در بلاک چین‌ها نشان داد.
واکنش سریع بایننس و جامعه کریپتو موجب شد بخش زیادی از دارایی‌های سرقت‌شده مسدود شود، اما حدود ۱۰۰ میلیون دلار از سرمایه‌ها از زنجیره خارج شد و دیگر قابل رهگیری نبود. این حادثه، اهمیت نظارت دقیق بر کد قراردادهای هوشمند و بازبینی امنیتی در پروژه‌های بزرگ را برجسته کرد. اقدامات بازسازی و تقویت امنیت شبکه BNB پس از این رویداد در اولویت قرار گرفت.
در سپتامبر ۲۰۲۳، شبکه همتابه‌همتای Mixin که برای انتقال بین‌زنجیره‌ای ارزهای دیجیتال طراحی شده، هدف یک حمله سایبری قرار گرفت. منشأ حمله، آسیب‌پذیری در پایگاه داده ارائه‌دهنده خدمات ابری این شبکه بود که باعث شد مهاجمان حدود ۲۰۰ میلیون دلار شامل بیت کوین (BTC)، اتریوم (ETH) و تتر (USDT) را به سرقت ببرند. این هک، یکی از بزرگترین رخنه‌های امنیتی سال بود.
پس از این حادثه، تیم Mixin با انتشار بیانیه‌ای فعالیت‌های شبکه را به‌طور موقت متوقف و با شرکت‌های امنیتی برای بررسی و بازسازی همکاری کرد. آنها همچنین وعده دادند راهکاری برای جبران خسارت کاربران ارائه دهند. این حمله بار دیگر آسیب‌پذیری پروژه‌های وابسته به زیرساخت‌های ابری را برجسته کرد.
در ماه مه ۲۰۲۴، صرافی ژاپنی DMM که از سال ۲۰۱۸ فعالیت داشت، هدف یک حمله سایبری سال قرار گرفت. مهاجمان با فریب یکی از کارکنان از طریق پیشنهاد شغلی جعلی و فایل آلوده، به سیستم داخلی نفوذ کرده و حدود ۴۵۰۰ بیت کوین به ارزش ۳۰۸ میلیون دلار سرقت کردند. بررسی‌ها نشان داد این حمله احتمالاً توسط گروه لازاروس از کره شمالی انجام شده است.
در واکنش، DMM حدود ۳۲۰ میلیون دلار سرمایه جذب کرد تا خسارت کاربران را جبران کند. با وجود این، محدودیت‌های مداوم برداشت و معامله باعث شد صرافی در آذر ۱۴۰۴ اعلام تعطیلی کند. طبق برنامه، دارایی‌ها و حساب‌های کاربران تا اسفند ۱۴۰۳ به صرافی ژاپنی SBI VC Trade منتقل می‌شود.
در خرداد ۱۴۰۳، صرافی ترکیه‌ای BtcTurk هدف حمله‌ای سایبری قرار گرفت که طی آن حدود ۵۵ میلیون دلار ارز دیجیتال از کیف پول‌های گرم آن به سرقت رفت. بررسی‌ها نشان داد ده کیف پول گرم آسیب دیده‌اند، در حالی که دارایی‌های اصلی در کیف پول‌های سرد باقی مانده‌اند. لو رفتن کلیدهای خصوصی، عامل اصلی این حمله بوده است.
پس از این حادثه، BtcTurk برداشت و واریز را موقتاً متوقف کرد و اعلام کرد که دارایی‌های سرقت‌شده متعلق به خود صرافی بوده و سرمایه کاربران آسیب ندیده است. بایننس نیز با مسدودسازی ۵/۳ میلیون دلار از توکن‌های دزدیده‌شده، به تحقیقات کمک کرد. گفته می‌شود ساعاتی بعد، پلتفرم Sportsbet نیز هدف حمله‌ای مشابه با خسارت ۳/۵ میلیون دلاری قرار گرفت.
در فوریه ۲۰۲۵، صرافی بای بیت (Bybit) مستقر در دبی، هدف یکی از پیچیده‌ترین حملات سایبری تاریخ صنعت ارز دیجیتال قرار گرفت. مهاجمان با استفاده از تکنیک‌های پیشرفته و بهره‌گیری از نشت کلید خصوصی کیف پول، موفق شدند ۴۰۰ هزار اتریوم به ارزش حدود ۱.۵ میلیارد دلار را در مدت کوتاهی منتقل کنند. این حمله بزرگترین سرقت تأیید شده تاریخ کریپتو تا امروز محسوب می‌شود.
بای بیت بلافاصله وقوع این نفوذ امنیتی را تأیید کرد و یک روز بعد برنامه جایزه‌ای برای بازیابی دارایی‌های سرقت شده راه‌اندازی نمود. تنها چند روز پس از این واقعه، در ۷ اسفند ۱۴۰۳، اداره تحقیقات فدرال آمریکا (FBI) رسماً گروه هکری لازاروس را به عنوان عامل اصلی این حمله سایبری معرفی کرد. این گروه تهدید پیشرفته که با حمایت دولت کره شمالی فعالیت می‌کند، سابقه طولانی در اجرای عملیات‌های مخرب علیه زیرساخت‌های مالی دیجیتال دارد.
دلایل هک در دنیای کریپتو به عوامل مختلفی مرتبط است که هر کدام نقاط ضعف خاصی را در این اکوسیستم هدف قرار می‌دهند. از مشکلات امنیتی کیف پول‌ها گرفته تا ضعف‌های صرافی‌ها و شیوه‌های پیچیده حملات فیشینگ، همه این موارد می‌توانند زمینه‌ساز نفوذ هکرها شوند. در ادامه به مهم‌ترین چالش‌های امنیتی در این حوزه می‌پردازیم.
کیف پول‌های ارز دیجیتال (Cryptocurrency Wallets)به ویژه نوع گرم (آنلاین) در معرض خطر حملات بدافزاری و سرقت کلید خصوصی قرار دارند. ذخیره کلیدهای خصوصی روی دستگاه‌های متصل به اینترنت باعث می‌شود هکرها بتوانند با حملات شبکه‌ای به آن دسترسی پیدا کنند. همچنین فیشینگ از طریق اپلیکیشن‌های جعلی یکی از روش‌های متداول برای سرقت اطلاعات کیف پول است.
کیف پول‌های سخت‌افزاری و کیف پول‌های سرد نسبت به نمونه‌های گرم امنیت بالاتری دارند، اما اگر عبارت بازیابی یا کلید خصوصی به درستی محافظت نشود، خطر سرقت فیزیکی یا دیجیتال وجود دارد. استفاده از روش‌های نگهداری آفلاین و به‌روزرسانی نرم‌افزار کیف پول به کاهش ریسک حملات کمک می‌کند.
صرافی‌های متمرکز بیشتر از هر جای دیگر هدف حملات هکری هستند؛ از جمله حملات داخلی، نفوذ از طریق API، و سرقت کلیدهای خصوصی. این چالش‌ها باعث شده‌اند برخی از بزرگترین هک های تاریخ کریپتو اتفاق بیفتد که در آنها میلیون‌ها دلار ارز دیجیتال به سرقت رفته است.
برای پیشگیری از هک، بهتر است کاربران دارایی‌های خود را در چند صرافی مختلف نگهداری کنند و احراز هویت دو مرحله‌ای را فعال کنند. صرافی‌ها نیز باید به‌طور منظم تست نفوذ انجام دهند. همچنین به‌روزرسانی سیستم‌های امنیتی از اهمیت بالایی برخوردار است.
حملات فیشینگ یکی از متداول‌ترین روش‌های هک در دنیای ارز دیجیتال است که در آن هکرها با ارسال ایمیل یا پیام‌های جعلی، کاربران را به صفحات تقلبی هدایت می‌کنند. این صفحات طراحی‌شده‌اند تا شبیه سایت‌های معتبر باشند و اطلاعات حساس مانند رمز عبور و کلید خصوصی را از کاربران بگیرند. کاربران ناآگاه با وارد کردن این اطلاعات، به‌طور ناخواسته دسترسی کامل به دارایی‌های خود را به هکرها می‌دهند.
در کنار فیشینگ، روش‌های دیگری وجود دارد که هکرها با استفاده از ترفندهای روانشناسی و جلب اعتماد، افراد را ترغیب می‌کنند اطلاعات مهم خود را در اختیارشان قرار دهند. این حملات تحت عنوان مهندسی اجتماعی ممکن است از طریق تماس تلفنی، پیامک یا شبکه‌های اجتماعی انجام شود و به راحتی کاربران را فریب دهد.
برای جلوگیری از این تهدیدات، کاربران باید مراقب لینک‌های مشکوک باشند و هرگز اطلاعات حساس خود را بدون اطمینان کامل فاش نکنند. فعال‌سازی احراز هویت دو مرحله‌ای نیز یک لایه امنیتی مهم در برابر این حملات به شمار می‌آید.
استراتژی‌ها و تکنیک‌های مختلفی برای افزایش امنیت در دنیای ارز دیجیتال وجود دارد که می‌تواند خطر هک شدن را تا حد زیادی کاهش دهد. این روش‌ها شامل به‌کارگیری فناوری‌های نوین، تنظیمات امنیتی دقیق و افزایش آگاهی کاربران است. در ادامه، امن‌ترین روش نگهداری ارزهای دیجیتال را بررسی می‌کنیم.
امنیت چند امضایی یکی از روش‌های مؤثر در محافظت از دارایی‌های دیجیتال است که نیازمند تأیید چندین کلید برای انجام تراکنش‌ها می‌شود. این مکانیزم باعث می‌شود حتی اگر یک کلید به دست هکر بیفتد، امکان سرقت کامل دارایی‌ها وجود نداشته باشد.
از کاربردهای مهم امنیت چند امضایی می‌توان به استفاده در کیف پول‌های سازمانی و صرافی‌ها اشاره کرد که با این روش، سطح امنیت تراکنش‌ها به شکل قابل توجهی افزایش یافته و خطر نفوذ کاهش پیدا می‌کند.
توضیح الگوریتم‌های رمزنگاری و تاثیر آنها در امنیت کریپتو
الگوریتم‌های رمزنگاری پیشرفته مانند AES و SHA-256 نقش کلیدی در حفاظت از داده‌ها و تراکنش‌های ارز دیجیتال ایفا می‌کنند. این الگوریتم‌ها با ایجاد کدهای پیچیده، دسترسی غیرمجاز را بسیار دشوار می‌کنند.
استفاده از رمزنگاری قوی باعث می‌شود حتی اگر داده‌ها در مسیر انتقال دیده شوند، اطلاعات قابل استفاده نباشند. این تکنیک‌ها پایه امنیت بلاک چین (Blockchain Security)و کیف پول‌های دیجیتال را تشکیل می‌دهند.
آگاهی کاربران و پرسنل صرافی‌ها نسبت به تهدیدهای امنیتی، نقش کلیدی در جلوگیری از حملات سایبری دارد. آموزش‌های مناسب باعث می‌شود افراد انواع کلاهبرداری در حوزه ارزهای دیجیتال از جمله فیشینگ، مهندسی اجتماعی و دیگر حملات را بهتر بشناسند و بتوانند از آنها جلوگیری کنند. این دانش امنیتی، به کاهش خطر هک کمک شایانی می‌کند.
از طرف دیگر، صرافی‌ها با برگزاری دوره‌های آموزشی منظم و ارائه راهنمایی‌های مستمر، می‌توانند امنیت شبکه و کاربران را به شکل چشمگیری افزایش دهند. این آموزش‌ها باعث می‌شود کارکنان و کاربران، رفتارهای ایمن‌تری در فضای دیجیتال داشته باشند. در نتیجه احتمال وقوع هک های بزرگ به طور قابل توجهی کمتر می‌شود.
هک های صرافی‌هایی مثل بای بیت، رونین، شبکه پُلی و پل BNB از بزرگترین موارد تاریخ بوده‌اند.
چون دزدی ارز دیجیتال معمولاً در مبالغ بالایی انجام می‌شود، اعتماد کاربران به بازار کاهش می‌یابد.
با استفاده از کیف پول‌های سرد، کلیدهای امن، و احراز هویت قوی می‌توان ریسک را کاهش داد.
بله، بسیاری از صرافی‌ها استانداردهای امنیتی خود را بهبود داده‌اند.
اگر امنیت جدی گرفته نشود، حملات پیچیده‌تر و هدفمندتر خواهند شد.
هک های صرافی‌های معتبر هم در برابر حملات سایبری آسیب‌پذیرند. ضعف در امنیت کیف پول‌های گرم و افشای کلیدهای خصوصی، مهم‌ترین نقاط ضعف این حملات بوده‌اند که میلیاردها دلار دارایی را هدف قرار داده‌است.
این اتفاقات تأکید می‌کند که حفظ امنیت در فضای ارز دیجیتال حیاتی است و نیاز به استفاده از کیف پول‌های سرد، مکانیزم‌های چندامضایی و همکاری‌های بین‌المللی برای مقابله با هکرها وجود دارد. واکنش سریع صرافی‌ها و اقدامات بازسازی، از جمله فریز کردن دارایی‌ها، تا حدی از شدت خسارت‌ها کاسته است.
