در روزهایی که هجمه‌های تبلیغاتی و تلاش برای ایجاد اضطراب در فضای مجازی در جریان است، بازهم همبستگی مردم ایران همه این تهدیدها را تحت‌الشعاع قرار می‌دهد. میان اخبار و تحلیل‌های اینستاگرام چشممان به آگهی می‌رسد که حالمان را خوب می‌کند. «اقامت رایگان در هتل برای کسانی که در حملات وحشیانه اسرائیل خانه خود را ازدست‌داده‌اند.»
باز هم مردم ایران همه معادلات دنیا را به هم زده و از هر فرصتی برای کمک به هم‌وطنانشان استفاده می‌کنند.ملتی که با هوشیاری به استقبال چالش‌ها می‌روند و ترس در قاموسشان جایی ندارد.
هتل در محدوده شمشک قرار دارد. با تلفن‌های داخل آگهی تماس می‌گیرم. وقتی می‌گویم برای اتاق رایگان تماس گرفته‌ام، تلفن به مدیر هتل وصل می‌شود. از صحت آگهی که مطمئن می‌شوم می‌خواهم راجع به این کار توضیح بیشتری بدهند. تواضع مدیر هتل اجازه نمی‌دهد خودش را معرفی کند و می‌گوید: ترجیح می‌دهیم خبری از این کار منتشر نشود، این سیاست ماست. در اینستاگرام و بقیه صفحات مجازی استوری کرده‌ایم. اگر کسی نیاز پیدا کند، تماس می‌گیرید. نمی‌خواهیم دیده شویم.
با اصرار می‌گویم: می‌خواهیم این کارتان رسانه‌ای شود تا بقیه هم الگو بگیرند ولی جواب می‌شنوم: مطمئن باشید همه این کار را می‌کنند.
این هتلدار که تنها سه چهار روز از این تصمیمش می‌گذرد، توضیح می‌دهد: اتاق‌های هتل ما محدود است ولی آنها را برای عزیزانی که منزلشان تخریب شده، در نظر گرفته‌ایم. اگر خدای‌نکرده چنین اتفاقی برای هر کدام از همشهریانمان افتاد یک تأییدیه ساده از کلانتری محل بیاورند، ما در خدمتشان هستیم.
تا کنون دو خانواده، در هتل مستقر شده‌اند. این اقدام، به‌دور از هرگونه هیاهوی تبلیغاتی، نشان می‌دهد که چگونه در دل‌سخت‌ترین روزها، روحیه همبستگی و محبت در جامعه ایرانی، دوباره جان می‌گیرد. این مردم نه‌تنها نترسیده‌اند، بلکه با یاری رساندن به یکدیگر، حصار وحشت را در هم شکسته‌اند.
این داستان، فراتر از یک خبر ساده، نمادی از تاب‌آوری بی‌نظیر، ایثار بی‌کران و عشقی عمیق به هم‌وطن است. در میان همه سختی‌ها، مردان و زنانی هستند که بدون هیچ چشمداشتی، چراغ امید را در دل تاریکی روشن نگه می‌دارند. این همان ایران است؛ سرزمینی که مردمانش در لحظات دشوار، بیش از همیشه به هم نزدیک می‌شوند، دست یاری‌شان را به‌سوی یکدیگر دراز می‌کنند و ثابت می‌کنند که هیچ نیرویی نمی‌تواند اتحاد و اراده آنها را در هم شکند.
