لحظات غش‌آور جوکر خانوادگی با بازی ابداعی نرگس محمدی که با خنگ بازیاش همه رو دیوونه کرده
عیار نقره به خلوص نقره مورد استفاده در محصولات مختلف اشاره دارد. خلوص معمولا بر‌حسب قسمت در هزار اندازه‌گیری می‌شود و عدد 999 نشان‌دهنده «نقره خالص» یا «فاین سیلور» خواهد بود. یعنی 99.9 درصد آن از نقره خالص تشکیل شده است؛ اما این فلز به‌دلیل نرمی زیاد، برای ساخت زیورآلاتی از جمله دستبند نقره دخترانه یا وسایل کاربردی مناسب نیست. به همین دلیل برای استحکام، دوام و انعطاف‌پذیری محصولات نقره‌ای، معمولا نقره با فلزات دیگر ترکیب و آلیاژهایی با عیارهای مختلف ساخته می‌شود. حاصل این ترکیب، ایجاد آلیاژهایی با عیار پایین‌تر مانند نقره 925 است.
نقره خالص (Fine Silver) نزدیک‌ترین فلز به عنصر نقره در حالت طبیعی است و با علامت ۹۹۹ مشخص می‌شود. به این معنا که ۹۹.۹٪ آن نقره خالص است. ۰.۱٪ باقیمانده شامل عناصر ناچیز و غیرموثر می‌شود. نقره خالص در مقایسه با نقره استرلینگ، درخششی شیشه‌مانند، ظاهر خاکستری و کمی مات دارد. این نوع نقره بسیار نرم است و به‌راحتی خراشیده و فرورفته می‌شود یا تغییر شکل می‌دهد. به همین دلیل استفاده از آن در ساخت زیورآلات چندان رایج نیست؛ زیرا در استفاده طولانی‌مدت به‌خوبی دوام نمی‌آورد.
با این حال نقره خالص مزایای خاص خود را دارد. به‌راحتی فرم‌پذیر است؛ بدون نیاز به لحیم‌کاری به‌هم می‌چسبد و مقاومت بسیار بالایی در برابر تیرگی دارد. این فلز برای ساخت گوشواره و گردنبند نسبت‌به انگشتر یا دستبند مناسب‌تر است؛ زیرا کمتر در معرض ضربه و خراش هستند. رایج‌ترین نشان کیفیت برای این نوع نقره «.999 FS» یا فقط «.999» است. اطلاع از میزان عیار هنگام خرید نقره آنلاین یا حضوری اهمیت بالایی دارد؛ زیرا تاثیر مستقیمی بر قیمت، دوام، ارزش مادی و احتمال حساسیت‌زایی فلز می‌گذارد.
نقره استرلینگ استاندارد کیفیت در صنعت زیورآلات ایالات متحده و بسیاری از بازارهای جهانی است. این نوع نقره آلیاژی از 92.5% نقره خالص و 7.5% باقیمانده معمولا مس و گاهی فلزاتی مانند نیکل تشکیل می‌شود. افزودن این فلزات به نقره باعث افزایش سختی و دوام آن شده است. هم‌چنین این آلیاژها به نقره رنگ و درخششی خاص می‌بخشند که بسیار مورد توجه مصرف‌کنندگان است. به همین دلیل نقره استرلینگ با عیار 925 پرکاربردترین نوع نقره در صنعت جواهرسازی محسوب می‌شود. این نقره قابلیت لحیم‌کاری، فرم‌دهی و آنیل شدن (بازپخت) را دارد.
نقره استرلینگ بسیار براق و درخشان است؛ اما با گذشت زمان دچار تیرگی می‌شود که به‌راحتی با محصولات پاک‌کننده مخصوص قابل رفع است. معمولا عیار نقره استرلینگ به‌صورت عددی مانند «925» یا نشانه‌هایی مانند «Stg» روی محصول حک می‌شود.
آلیاژهای ضدتیره شدن نسل جدیدی از نقره‌ها هستند که به تازگی وارد بازار شده‌اند. آرژنتیوم (Argentium) یکی از شناخته‌شده‌ترین برندها در این زمینه است. این آلیاژها حداقل ۹۲.۵٪ نقره دارند و برخی از آن‌ها حتی درصد بالاتری از نقره خالص را شامل می‌شوند. بخش باقیمانده معمولا از مس و عنصر ژرمانیوم تشکیل شده است. ژرمانیوم باعث افزایش سختی آلیاژ و مقاومت آن در برابر تیرگی و اکسید شدن می‌شود.
هرچند این آلیاژها در شرایط بسیار شدید یا پس از مدت طولانی ممکن است اندکی تیره شوند، اما در مقایسه با نقره استرلینگ، به نگهداری بسیار کمتری نیاز دارند. همین مقاومت در برابر تیره شدن مهم‌ترین مزیت این نوع نقره است. هم‌چنین آرژنتیوم مانند نقره خالص بدون نیاز به لحیم‌کاری به‌راحتی جوش می‌خورد. البته نقطه ضعف آن قیمت بالاتر و دسترس‌پذیری کمتر در مقایسه با نقره استرلینگ است. از آنجایی که آرژنتیوم نیز معمولا با علامت «.925» نشانه‌گذاری می‌شود، تشخیص آن از نقره استرلینگ پس از ورود به بازار دشوار خواهد بود. تنها راه مشخص کردن آن استفاده از علامت تجاری «Argentium®» است. به دلیل اندازه بزرگ این مهر، استفاده از آن در برخی زیورآلات عملی نیست.
نقره عیار 800 نوعی آلیاژ نقره است که شامل 80٪ نقره خالص و 20٪ فلزات دیگر (معمولا مس) می‌شود. این نوع نقره نسبت‌به نقره استرلینگ، درصد خلوص پایین‌تری دارد؛ اما سخت‌تر، مقاوم‌تر و ارزان‌تر است. به همین دلیل معمولا این آلیاژ نقره بیشتر در ظروف نقره‌ای، اشیای تزیینی، عتیقه‌جات و صنایع دستی به‌کار می‌رود. باتوجه‌به اینکه عیار 800 محتوای نقره کمتری دارد، ممکن است سریع‌تر تیره یا لکه‌دار شود.
این نوع نقره بیشتر در اروپا (به‌ویژه در قرن 19 و اوایل قرن 20) استفاده می‌شد و در بازار عتیقه‌جات هنوز هم طرفدار دارد. اگر هدفتان از خرید نقره، استفاده زینتی روزمره یا با ارزش سرمایه‌گذاری است، نقره استرلینگ یا نقره خالص گزینه‌های مناسب‌تری هستند.
هنگام انتخاب بهترین عیار نقره برای زیورآلات و کاربردهای مختلف، چند عامل نقش کلیدی ایفا می‌کنند. اولین عامل، میزان خلوص نقره است که با واحدهای صد تایی نشان داده می‌شود. نقره خالص با عیار 999 به‌دلیل نرمی قابل‌توجه، برای استفاده روزمره مناسب نیست. در مقابل نقره استرلینگ با عیار 925 تعادل مطلوبی میان زیبایی، درخشندگی، دوام و قیمت ایجاد می‌کند و رایج‌ترین نوع نقره مورد استفاده برای ساخت زیورآلات است. در نهایت بهترین عیار نقره با ترکیب معیارهایی مانند ماندگاری، زیبایی، نوع محصول نقره‌ای مورد‌نظر، حساسیت پوستی و بودجه انتخاب می‌شود.
در دنیای زیورآلات و فلزات گران‌بها، انتخاب بهترین عیار نقره به نیاز شما و نوع استفاده‌تان از محصولات نقره‌ای بستگی دارد. اگر به‌دنبال نقره‌ای هستید که هم درخشش چشمگیر و هم دوام بالایی برای استفاده روزمره داشته باشد، بدون شک نقره استرلینگ با عیار 925 بهترین انتخاب است. این آلیاژ استاندارد جهانی نقره برای ساخت زیورآلات محسوب می‌شود و ترکیبی از 92.5% نقره خالص و 7.5% مس یا سایر فلزات است که به آن استحکام می‌بخشد. برای کسانی‌که دغدغه تیرگی و تغییر رنگ دارند، نقره آرژنتیوم (عیار 935) با خاصیت ضدتیرگی و نگهداری آسان‌تر، یک گزینه حرفه‌ای‌تر اما کمی گران‌تر است.
اگر به نرمی، فرم‌پذیری و خاص بودن اهمیت می‌دهید، نقره خالص یا عیار 999 برای ساخت گوشواره یا آویز انتخابی منحصربه‌فرد و هنری محسوب می‌شود. توجه داشته باشید این عیار نقره برای ساخت زیورآلاتی با تماس زیاد مانند انگشتر و دستبند مناسب نیست. اگر حساسیت پوستی دارید، بهتر است از نقره‌های با عیار بالا و بدون نیکل استفاده کنید. در نهایت توصیه می‌شود برای اطمینان از کیفیت، همیشه از فروشگاه‌ها و برندهای معتبر خرید کنید؛ به علائم حک‌شده مثل 925 یا 999 روی محصول توجه داشته باشید و از زیورآلاتتان به بهترین شکل ممکن نگهداری کنید.
