هنوز مدت زیادی از بمباران مناطق مختلف خاک کشورمان توسط جنگنده‌های عراقی نمی‌گذرد، جنگنده‌هایی که اگر موفق نمی‌شدند مأموریت نقطه اول خود را انجام بدهند، بدون مشکل به نقطه دوم و سوم می‌رفتند و امنیت را از آسمان ایران سلب می‌کردند، اما امروز به همت متخصصان صنعت دفاعی کشور، این اتفاق نخواهد افتاد زیرا مجهز به ترکیبی از سامانه‌ها هستیم که می‌تواند دشمن را به هزینه بیندازد و او را وادار می‌کند که از انواع تهدیدها و جنگنده‌های خاص برای یک نقطه خاص استفاده کند؛ این یعنی دشمن مانند سابق نمی‌تواند با یک جنگنده چند نقطه را پشت سر هم مورد هدف قرار دهد.
به گزارش ایمنا، سامانه آذرخش سامانه‌ای بسیار چابک است و با توجه به ابعاد، اجزا و وزن کلی سامانه، می‌توان آن را بر روی انواع خودروها نصب کرد و در کوتاه‌ترین زمان ممکن و از هر مکانی علیه اهداف هوایی به‌کارگیری کرد، در بخش کشف و رهگیری، سامانه آذرخش همزمان از یک رادار آرایه فازی پسیو (غیرفعال) با پوشش ۳۶۰ درجه و سامانه الکترواپتیکی و تصویرساز فروسرخ برای کشف و رهگیری اهداف بهره می‌برد.
بر اساس اطلاعات منابع رسمی، برد کشف رادار آذرخش ۵۰ کیلومتر و برد سامانه الکترواپتیکی و ترمال آن ۲۵ کیلومتر اعلام شده است؛ در بخش موشک همانطور که از نام سامانه پیداست، در این سامانه از چهار تیر آماده به شلیک موشک هوا به هوای آذرخش که اکنون در نقش موشک زمین-به-هوا عمل می‌کند، برای انهدام اهداف استفاده می‌شود.
موشک آذرخش که به سایدوایندر ایرانی نیز معروف است، یک موشک با قابلیت «شلیک کن فراموش کن» است و پس از شلیک نیاز به هدایت از طرف مرکز کنترل ندارد.
این موشک در دماغه خود از یک جستجوگر فروسرخ برای درگیر شدن با اهداف بهره می‌برد. در خصوص جستجوگر این موشک باید گفت که به دلیل تغییر کاربری موشک از هوا-به-هوا به زمین-به-هوا، به احتمال زیاد ساختار جستجوگر فروسرخ آن نیز تغییراتی داشته است، موشک آذرخش دارای چهار بالک متحرک در سر موشک و چهار بالک پایدار کننده ثابت در بخش انتهایی و دم است که بخش انتهایی این چهار بالک هم متحرک هستند.
بر اساس اطلاعات ارائه شده، بیشترین برد موشک سامانه آذرخش ۱۰ کیلومتر است و جستجوگر فروسرخ آن از ۶ کیلومتری بر روی هدف قفل می‌کند. وزن کلی موشک ۷۰ کیلوگرم است و سرجنگی آن نیز از نوع ترکش شونده شدید الانفجار با وزن تقریبی ۴/۵ کیلوگرم است. طول و قطر موشک آذرخش به ترتیب ۳۰۰۰ و ۱۲۷ میلیمتر است.
از پیشرانه این موشک اطلاعاتی منتشر نشده است؛ اما با توجه به ویدئویی که از شلیک این موشک منتشر شده است می‌توان حدس زد که پیشرانه سوخت جامد آن نیز دچار تغییراتی شده و نسبت به نمونه‌های پیشین موشک آذرخش، بهبود یافته و پیشرفته‌تر شده است.
سرعت این موشک حدود ۱/۸ ماخ تخمین زده می‌شود، لازم به ذکر است این سامانه قابلیت فعالیت در شرایط گوناگون جوی و در هر ساعت از شبانه روز را داراست و می‌تواند با دیگر سامانه‌های پدافند هوایی کشور لینک شود.
نوع: سامانه پدافند هوایی بردکوتاه
ساخت: ایران
سازنده: سازمان صنایع دفاع جمهوری اسلامی ایران
رونمایی: ۲۸ بهمن ۱۴۰۲
برد کشف رادار: ۵۰ کیلومتر
برد ردیابی اپتیکی: ۲۵ کیلومتر
موشک‌های قابل حمل: ۴ تیر
طول: ۳۰۰۰ میلیمتر
قطر: ۱۲۷ میلیمتر
وزن موشک: ۷۰ کیلوگرم
وزن سرجنگی: ۴/۵ کیلوگرم
برد: ۱۰ کیلومتر
سرعت: ۱/۸ ماخ
