به گزارش مشرق، فصل سوم بازی مرکب منتشر شده، اما واکنشها ظاهراً آن چیزی نیست که نتفلیکس انتظارش را داشت. پس از شورش ناموفق و تلاش برای متوقف کردن بازیها در پایان فصل دوم، فصل سوم با نسخهای مرگبار از بازی قایم موشک آغاز میشود و نشان میدهد گیهون (با بازی لی جونگ جه) کاملاً از اتفاقاتی که رخ داده ویران و ناامید است. به نظر میرسد او شروع به پذیرش نگرش Front Man (با بازی لی بیونگ هون) کرده، اما خیلی زود او دوباره چیزی برای مبارزه پیدا میکند و در پایان فصل سوم، جان خود را برای آن فدا میکند.
با این حال، بینندگان اکنون به عناصر مختلف فصل پایانی از جمله مرگ گیهون، سرنوشتهای تراژیک دیگر شخصیتها و اشاره به ادامهی بازیها در آمریکا (که از طریق حضور کیت بلانشت در نقش مهمان در سریال القا شده است) انتقاد دارند. برخی از کاربران شبکههای اجتماعی، خوشحالاند که فقط خودشان نیستند که پایانبندی سریال را مشکلدار میدانند و برخی نیز به بیفایده بودن پایان داستان با مرگ گیهون اشاره میکنند، چراکه او فقط میخواست بازیها متوقف شوند.
در کل، افراد از مرگ شخصیتهای محبوب خود ناراحتاند، بهویژه هیون جو (باب بازی پارک سونگ هون) که تنها شخصیت اصلی سریال با نگرشی خاص بود. برخی دیگر از مخاطبان هم برای از بین رفتن مثلث دوستی و حمایتیِ هیونجو، جونهی (با بازی جو یو ری) و گومجا (با بازی کانگ ئه شیم) ابراز تأسف کردند. از طرفی، یکی از طرفداران اشاره میکند که وحشت از مرگها در راستای تم اصلی سریال یعنی سیستم ظالمانهای است که در آن ثروتمندان از فقرا سوء استفاده میکنند، بنابراین خشمگین شدن طبیعی است.
شخصیت میونگگی (با بازی ایم شی وان) یکی از منفورترین شخصیتهای فصل سوم بهشمار میرود. با این حال، یکی از مخاطبان بازی قوی بازیگر را تحسین کرده زیرا داستان شخصی را نشان میدهد که در ظاهر نیت خوبی دارد، اما به واسطه بازیها به شخصی فاسد تبدیل شده است. در سوی دیگر، برخی بینندگان، صحنه نهایی با حضور کیت بلانشت را نه به عنوان نمادی هوشمندانه از ادامه بازیهای، بلکه به عنوان یک تلاش برای کسب سود از نسخه آمریکایی Squid Game میدانند. در مجموع، با اینکه برخی انتظار یک پایان قوی را داشتند، عدم انسجام بین بخشهای مختلف سریال باعث شده آنها فصل سوم را یکی از بدترین پایانها در تاریخ سریالها بدانند.
نمرات Rotten Tomatoes فصل سوم هم نشان میدهد که این فصل نتوانسته مثل دو فصل اول بدرخشد. در فصلهای دوم و سوم، بینندگان فرصت بیشتری برای وابستگی احساسی به شخصیتها داشتند، چون بیشتر شخصیتهای اصلی از فصل دوم جان سالم به در برده بودند. اما نارضایتی از فصل سوم تنها به مرگ شخصیتها محدود نمیشود. زمانی که سریال با پایانی ناامید کننده تمام میشود و بازیها قرار است ادامه پیدا کنند (ظاهراً برای توجیه ساخت نسخه انگلیسی زبان سریال توسط دیوید فینچر) طبیعی است که تماشاگران از خود بپرسند هدف از این همه تلاش چه بود؟ با این حال، این بدترین فصل پایانی در تاریخ سریالهای تلویزیونی نیست زیرا سریال Squid Game در فصل آخر هم حس هیجان و خطر را تا انتها حفظ کرد و تأثیر احساسی زیادی روی مخاطبان گذاشت.
منبع: هفت صبح