به گزارش همشهری آنلاین؛ لزوم بسیج آحاد مردم در برابر هجوم عریان نیروی خارجی، این روزها بار دیگر بحث درباره تقدم و تاخر امت‌گرایی و ملت‌گرایی را به بحث اصلی میان اهل نظر تبدیل کرده است. آنها که علقه‌های ناسیونالیستی بیشتری دارند و درک و دریافت‌شان از ایران، عمدتاً معطوف به تاریخ پُر آوازه‌ی پیشااسلامی است، هماره ملت را بر امت مقدم می‌دارند، اما برعکس، آنها که بیشتر دل در گرو اتحاد اسلامی به ویژه با تمرکز بر شیعیان دارند، برای امت مهتری قائل‌اند و ملت را لفظی وارداتی و کهتر می‌پندارند.
تجربه تاریخی اما نشان می‌دهد هرگاه میان امت‌گرایان و ملت‌گرایان نقار افتاد، ایران به نشیب رفت لیکن هرگاه میان این دو آشتی برقرار گشت، ایران فراز دید. بنابراین اختلاف بر سر اینکه ما ایرانیان باید ملت‌گرا باشیم یا امت‌گرا، بیراهه مطلق است چراکه می‌توان از نیرو و ظرفیت هر دو ساحت برای حفظ چارچوبه «ایران» بهره جست و بدین صورت اسلام را نیز عزیز داشت.
عمود دکترین امنیتی رهبر انقلاب
در ابتدای انقلاب، گرایش‌های امتی/مکتبی دست بالا را یافتند و مفاهیمی چون میهن‌پرستی با دسته‌جاتی نظیر جبهه ملی، یکسان و در نتیجه امری مذموم پنداشته می‌شدند. با وقوع جنگ تحمیلی ٨ ساله، اسلام‌خواهی و ایران‌خواهی، توامان، برای غلبه بر دشمن بعثی و حامیانش، ضرور گشت. در دوران زعامت حضرت آیت‌الله خامنه‌ای، پشتیبانی رویکردهای امتی و ملتی از همدیگر تقویت شد و شدت گرفت. اساساً دکترین امنیتی حضرت آیت‌الله خامنه‌ای بر ایجاد «مرزهای فراسرزمینی» در منطقه غرب آسیا از طریق سازوبرگ بخشیدن به امر مقاومت با هدف مصون‌داشتن «مرزهای ملی» در برابر تهاجم نیروهای همیشه ماجراجو نظیر اسرائیل، استوار بوده است.
اوج آشکارگی این دکترین در جنگ داخلی ده‌ساله در سوریه رقم خورد که نیروهای موسوم به «مدافعین حرم» به نبرد با وحوش داعش و شعب آن رفتند و نتیجتاً موجب حفظ دولت قانونی شدند. حاصل برآیند حضور نیروهای مستشاری ایران در سوریه، دورنگاه داشتن تروریست‌ها از مرزهای ملی و ثبات در داخل بود. متاسفانه این معادله‌ی به ظاهر ساده از تاثیر و تاثر ملت‌گرایی و امت‌گرایی، بعضاً با نافهمی و حتی انکار برخی شبه‌روشنفکران مواجه بوده است. بخشی از این نافهمی البته محصول القائات آمریکایی است. آمریکا و اقمار آن، به درستی از نیروی خارق‌العاده حاصل از برهم‌کنش امت و ملت در ایران که نتیجه آن چیزی جز محدودساختن منافع غرب نیست، آگاهند.
هم ملت، هم امت
اکنون و پس از تعرض نامشروع و غیر قانونی اسرائیل و آمریکا به خاک ایران، بار دیگر شاهد وحدت آحاد مردم با انواع گرایش‌های ملتی و امتی، آن هم در هنگامه ماه محرم و شهادت امام حسین به عنوان یکی از مهم‌ترین نمادهای هویت‌بخش شیعه هستیم که یقیناً بیشترین خطر را برای منافع غربِ استعماری به دنبال خواهد داشت. اگر حفظ چارچوبه سرزمینی ایران برایمان اهمیت دارد، این وضعیت را باید برای بلندمدت پاس بداریم.
