به گزارش مشرق، پای حمایت از فلسطین و محکومیت جنایات رژیم صهیونی به بزرگ‌ترین جشنواره موسیقی تابستانی انگلیس که بی‌بی‌سی انگلیسی هم پخش‌کننده رسمی آن بود، باز شد. موگلی پپ، یکی از اعضای گروه موسیقی در میانه اجرایش، علیه اسرائیل موضع گرفت و در دفاع از فلسطینی‌ها صحبت کرد. او در بخشی از این اجرا، گفت: «روزی خواهد رسید که سکوت درباره فلسطین، خودش جنجال‌برانگیز خواهد بود.» و بعد جمع حاضر در کنسرت، شعار «فری فری پلستاین» دادند و علیه اسرائیل شعار دادند.
پخش زنده این کنسرت برای بی‌بی‌سی، شروع دردسر و حواشی بود. سفارت رژیم صهیونیستی پخش این برنامه را «مصداق نفرت‌پراکنی» دانست. پلیس انگلیس هم گفت که به بررسی و تحقیق در مورد این اتفاق خواهد پرداخت، نهایتاً بی‌بی‌سی، بیانیه‌ای منتشر کرد و اظهارات خواننده انگلیسی را مصداق «یهودستیزی» دانست و گفت: «این اظهارات جایی در پلتفرم‌های ما ندارد.» اما ماجرا همین جا تمام نشد، خبرنگاران بی‌بی‌سی به این رفتار اعتراض کردند و روز دوشنبه رسانه‌ها خبر دادند که تعدادی از کارمندان ارشد بی‌بی‌سی به خاطر این پخش زنده اخراج شدند.
در حالی که بی‌بی‌سی و خبرنگارانش درگیر اعتراض و نقض بی‌طرفی این رسانه بودند، خبری از واکنش و اعتراض خبرنگاران فارسی‌زبان بی‌بی‌سی به این استاندارد دوگانه نبود. از طرف دیگر در حالی که از ابتدای جنگ تاکنون، چهره‌ها و فعالان سیاسی به پوشش خبری تلویزیون اینترنشنال اعتراض کرده‌اند و در آخرین مورد نیز بیانیه‌ای علیه رویکرد ضدایرانی این تلویزیون منتشر کردند، بی‌بی‌سی فارسی هم پا به پای اینترنشنال، سیاست‌های صهیونیست‌ها را تنها با روشی متفاوت‌تر پیش می‌برد؛ البته لازم به ذکر است که این موضوع، نه فقط مختص بی‌بی‌سی و اینترنشنال بلکه مشمول تمام تلویزیون‌های فارسی‌زبان می‌شود.
سکوت فارسی‌زبان بی‌بی‌سی
از زمانی که حملات صهیونیست‌ها علیه مردم غزه شروع شد، خبرنگاران بی‌بی‌سی، بارها به استانداردها و سیاست‌های دوگانه این رسانه در مورد پوشش اخبار غزه، اعتراض کردند و چند نفری هم به خاطر این اعتراضات اخراج شدند.
در چند روز گذشته، نزدیک به ۴۰۰ نفر از خبرنگاران و عکاسان که ۱۰۰ نفر از آن‌ها، خبرنگار بی‌بی‌سی هم بودند، به این پوشش دوگانه اعتراض کردند. این بار بهانه اعتراض، توقف پخش مستندی در مورد پزشکان غزه بود که بی‌بی‌سی، به خاطر آنکه ممکن است، از این مستند برداشت جانبدارانه شود، پخش آن را متوقف کرد.
نکته عجیب‌تر آن بود که مستند «غزه؛ پزشکان زیر آتش» به سفارش بی‌بی‌سی، ساخته شده بود. در بخشی از این بیانیه، خبرنگاران، با ارسال نامه‌ای خطاب به مدیران بی‌بی‌سی، خواستار برکناری یکی از اعضای هیئت مدیره این رسانه شدند. خبرنگاران در بخشی از نامه به این موضوع اشاره کردند که تصمیم بی‌بی‌سی نشان داد «آن‌ها در مورد مسائل مربوط به اسرائیل، برخلاف شعار خود، بدون ترس و جانبداری عمل نمی‌کنند.»
آن‌ها در ادامه هم بی‌بی‌سی را دچار فلج تصمیم‌گیری دانستند و نوشتند: «بی‌بی‌سی به دلیل ترس از اینکه منتقد دولت اسرائیل تلقی شود، دچار فلج تصمیم‌گیری شده است.» آن‌ها از این جهت خواستار برکناری «رابی‌گیب» یکی از اعضای هیئت مدیره بی‌بی‌سی شدند که معتقدند او ارتباطات نزدیکی با نشریه جوئیش کرونیکل دارد و در فرایند تصمیم‌گیری از جمله تصمیم به عدم پخش مستند «غزه؛ پزشکان زیر آتش» دخالت داشته است.
در انتهای این نامه هم خبرنگاران نسبت به سیاست‌های این رسانه در پوشش خبری تحولات اسرائیل و فلسطین ابراز نگرانی کردند و نوشتند: «ما عمیقاً نگرانیم که پوشش خبری بی‌بی‌سی از تحولات اسرائیل و فلسطین، با استانداردهایی که مخاطبان از این سازمان انتظار دارند، فاصله داشته باشد.» این نامه همزمان با حواشی برگزاری کنسرت تابستانی در انگلیس و پخش شعار مرگ بر اسرائیل، در پخش زنده این رسانه، منتشر شد.
در حالی که درگیری بی‌بی‌سی با خبرنگارانش در مورد پوشش اخبار غزه و عدم رعایت اصل بی‌طرفی اوج گرفته اما تاکنون در رسانه فارسی‌زبان بی‌بی‌سی با ادعای بی‌طرفی، خبری در مورد حواشی به وجود آمده بعد از کنسرت تابستانی در انگلیس و نامه اعتراضی خبرنگاران منتشر نشده است.
نکته عجیب‌تر آنکه در حالی که خبرنگاران فارسی‌زبان این رسانه در پوشش اخبار غزه و حملات اسرائیل، اینطور القا می‌کردند که اخبار و تحولات غزه را بدون جانبداری و با محکومیت اصل جنگ، پوشش می‌دهند، در جریان تجاوز صهیونیست‌ها به ایران هم خبرنگاران این رسانه باز هم با تقبیح اصل جنگ اینطور نشان دادند که مخالف حمله و تجاوز صهیونیست‌ها بودند. اما در میان خبرنگارانی که به پوشش رسانه‌ای بی‌بی‌سی اعتراض کردند، خبری از اعتراض و واکنش خبرنگاران فارسی‌زبان که با ژست تقبیح جنگ، اخبار را پوشش می‌دادند، نبود.
بی‌بی‌سی را هم تحریم کنید
تلویزیون اینترنشنال در روزهای شروع جنگ ایران در قامت رسانه فارسی‌زبان صهیونیست‌ها، ظاهر شد. به همین خاطر هم در فضای نخبگانی و سیاسی، پویش تحریم اینترنشنال به راه افتاد. حالا بعد از پایان درگیری دوهفته‌ای ایران و اسرائیل، ۴۵۰ نفر از فعالان و چهره‌های رسانه‌ای بیانیه‌ای برای تحریم اینترنشنال منتشر کردند.
در بخشی از این بیانیه که به امضای افرادی چون محمدرضا جلایی‌پور، حمیدرضا جلایی‌پور، فیض‌الله عرب‌سرخی، ماشاالله شمس الواعظین، روزبه علمداری، حمزه غالبی، میلاد علوی، علیرضا علوی‌تبار، نسیم نوروزی و دیگر چهره‌های رسانه‌ای رسیده است، آمده: «امروز رسانه‌هایی چون اینترنشنال در راستای ایران ویرانگری به ابزاری در دست پروژه‌های جنگ روانی دشمنان ایران بدل شده‌اند. شواهد متعددی وجود دارد که نشان می‌دهد، شبکه اینترنشنال از آغاز فعالیت خود، نقش فعالی در جنگ روانی راست افراطی علیه ایران ایفا کرده و امروز دست در دست متجاوزان به وطن دارد.»
در ادامه این بیانیه هم به این موضوع اشاره شده که هدف این شبکه نه اطلاع‌رسانی بی‌طرفانه و حرفه‌ای که تشدید فضای روانی و تضعیف روحیه ملی در ایران است. البته جای خالی تحریم دیگر رسانه‌های فارسی‌زبان که در کنار اینترنشنال وظیفه تشدید فضای روانی و تضعیف روحیه ملی را به عهده داشته و دارند در این بیانیه دیده می‌شود. این تنها اینترنشنال نبود که در روزهای جنگ به بازوی کمکی رژیم صهیونیستی در جنگ روانی علیه مردم ایران، تبدیل شده بود.
بی‌بی‌سی فارسی نیز همین مسئولیت را به روش دیگری، انجام می‌داد، با این تفاوت که سیاست‌های رسانه‌ای او در پوشش اخبار و زاویه ورودش به تحولات جنگ ایران و اسرائیل با اینترنشنال متفاوت بود، اما هردو یک هدف را دنبال می‌کردند، براین اساس انتشار بیانیه تنها برای تحریم اینترنشنال، این گمانه را ایجاد می‌کند که گویی این دو رسانه، خط خبری جدا و متفاوتی با یکدیگر دارند در حالی که در اصل موضوع تفاوتی وجود ندارد.
اینترنشنال و بی‌بی‌سی فقط تقسیم کار کردند
رسانه صهیونیستی اینترنشنال در کارنامه فعالیت حمایتی خود از صهیونیست‌ها، گفت‌وگو با بنیامین نتانیاهو، نخست وزیر رژیم صهیونیستی و سفیر اسرائیل در آمریکا را دارد؛ اما بی‌بی‌سی فارسی هم فرصت گفت‌وگو با چهره‌های صهیونیستی و شنیدن روایت آن‌ها از جنگ ۱۲ روزه را از دست نداده است. کسری ناجی خبرنگار بی‌بی‌سی فارسی که در سرزمین‌های اشغالی حضور دارد، علاوه برگزارش از خرابی‌ها و خسارت‌های اسرائیل در مورد این جنگ ۱۲ روزه، گفت‌وگوهایی هم با چهره‌های صهیونیستی داشته است.
برای مثال در چند روز گذشته، ناجی با مشاور پیشین امنیت ملی اسرائیل و سرتیپ بازنشسته ارتش رژیم صهیونیستی، یاکوف آمیدور، گفت‌وگو کرده است، این نظامی بازنشسته اسرائیلی در بخشی از این گفت‌وگو مدعی شده که اسرائیل در تحقق اهدافش موفق بوده و تنها یک هدف آن هم هدف قرار دادن فردو ناموفق بود که آمریکا این کار را برای آن‌ها انجام داد. این گفت‌وگو کاملاً در راستای منافع اسرائیل است البته در بخشی هم این چهره نظامی اسرائیلی، مدعی می‌شود که معتقد است که ترور مقامات عالی ایران، گزینه خوبی نیست. ناجی گفت‌وگویی هم با تامار عیلام گیندین، استاد دانشگاه حیفا، داشته، این استاد دانشگاه به زبان فارسی مصاحبه می‌کند در بخشی از این گفت‌وگو او در مورد نتایج جنگ می‌گوید: «اول خیلی خوش‌بین بودم، تقریباً شروع کردم که چمدان را جمع کنم و به ایران بروم. فکر می‌کردم، (ایران) ضعیف شده؛ اما هنوز زنده است.»
بی‌بی‌سی فارسی شاید برای پوشش مواضع صهیونیست‌ها به سراغ نتانیاهو نرود، شاید هم در بخشی از گفت‌وگوی رسانه‌ای‌اش صحبت‌هایی را منتشر کند که در ظاهر به ضرر اسرائیل و تکمیل‌کننده پازل بی‌طرفی این رسانه باشد، اما در واقعیت همان خط رسانه‌ای را با چهره‌های بزک‌شده و اصطلاحاً سفیدتر رژیم صهیونیستی پیش می‌برد. اما از آنجا که جامعه هدف بی‌بی‌سی فارسی با اینترنشنال، تفاوت دارد.
بی‌بی‌سی فارسی جامعه نخبگانی ایران را هدف جنگ روانی و رسانه‌ای‌اش قرار داده و اینترنشنال اقشار معمولی جامعه. یعنی میان این دو رسانه نوعی تقسیم کار برای اعمال جنگ روانی علیه مردم ایران شکل گرفته است. با این حال واکنش مردم به اتفاقاتی مثل حضور رهبر انقلاب در حسینیه امام خمینی و شکل‌گیری تصویری از انسجام و وحدت میان مردم، باعث می‌شود در یک خط قرار گرفتن این رسانه با اینترنشنال برای افکار عمومی مردم ایران، لو برود و مشخص شود.
