امیررضا معصومی، پدیده کشتی ایران، حالا در موقعیتی ایستاده که هر تصمیمش می‌تواند آینده حرفه‌ای‌اش را دگرگون کند؛ رفتن به تیم ملی آذربایجان بدون رضایت‌نامه، یعنی سه سال دوری از میادین رسمی کشتی. سفری که همراه با پدرش، فردین معصومی، به باکو انجام داد، آیا جسورانه است یا احساسی؟
به گزارش سرویس ورزشی تابناک، بالاخره اتفاقی که در این مدت بحث در موردش زیاد بود، رخ داد. امیررضا معصومی که دفعه قبلی حضورش در ارمنستان، پروژه تفریحی عنوان شد، به آذربایجان رفت و زیر نظر ختاگ گازیموف رقیب روسی‌الاصل رضا یزدانی تمرین کرد.
به کمی دورتر برمی‌گردیم، حتی دورتر از فینال جام تختی و مبارزه امیررضا معصومی با امیرحسین زارع. فرزند کوچک فردین معصومی، از همان روزی که قهرمان نوجوانان جهان شد، مشخصاً مدعی بود. پرزور، با فیزیک فوق‌العاده برای تبدیل شدن به یک سنگین‌وزن ششدانگ، باانگیزه، رو به جلو، سرشار از انرژی و میل به پیشروی.
پیشتر هم مشخص بود که او میخواهد چه کاری را دنبال کند، حتی همان وقت که زمان دربی‌های فوتبالی، کل کل آبی و قرمز با پدر پرسپولیسی‌اش داشت. او مسیر را خوب پیش رفت، قهرمان نوجوانان جهان، جوانان جهان و زیر ۲۳ سال جهان؛ آن هم ۶ بار. اگر آلبانی سال ۲۰۲۲ به کشتی امید‌های ایران ویزا می‌داد، یقیناً تعداد مدال‌هایش در این سه رده سنی به ۷ رسیده بود.
تجربه تلخ او با پنجمی (سال ۲۰۲۳)؛ از اولین باری که ملی‌پوش بزرگسالان شد و به قهرمانی آسیا رفت، فروردین ماه امسال در آسیایی ۲۰۲۵ اردن با طلا جبران شد؛ آن هم در سالی که او دیگر از ۲۰ سالگی عبور کرده و وارد ۲۱ سالگی شده است.
سال ۲۰۲۴ آخرین سالی بود که امیررضا معصومی می‌توانست در جوانان جهان کشتی بگیرد و از حالا به بعد سه سال متوالی دیگر می‌توانست نماینده زیر ۲۳ سال ایران در جهانی‌ها باشد؛ میدانی که قطعاً برای او کوچک است و پیش از این دو نشان طلا از امید‌های جهان دارد؛ بنابراین وقتی از آسیایی برگشت، مصاف انتخابی امسالش با امیرحسین زارع، این بار رنگ و بوی دیگری داشت.
کشتی‌گیری که طبیعتاً برای رسیدن به دوبنده تیم ملی، مسیر پیچیده‌تری نسبت به حریف مازندرانی‌اش خواهد داشت، هم در چرخه‌های قبلی و هم چرخه امسال.
اگر در برخی اوزان هنوز فلسفه معافیت عده‌ای جوانِ بدون دستاورد در چرخه‌ی امسال مشخص نشده؛ اما در خصوص ۱۲۵ کیلوگرم امیرحسین زارع علاوه بر آنکه نقره المپیک ۲۰۲۴ را گرفته، طی ۵ سال متوالی حضور در تیم ملی، ۲ نشان طلا و یک برنز جهانی به همراه یک نقره و یک برنز المپیک را به دست آورده و طبیعتاً باید در چرخه یک گام که نه، چند گام از رقیبش پیش باشد.
امیررضا معصومی یکی از معاف‌شدگان از مسابقات کشوری بود، چون طلای امید‌های جهان را در سال ۲۰۲۴ گرفته بود. برای آنکه به مرحله نهایی انتخابی تیم ملی و مصاف با امیرحسین زارع برسد، باید در تورنمنت بین‌المللی و قهرمانی آسیا طلا می‌گرفت که گرفت. بهمن ماه در رنکینگ زاگرب و فروردین ماه در آسیایی اردن. در فینال رقابت اول مِیسون پاریس آمریکایی را شکست داد و در فینال مسابقه دوم، مونختور مغولی را که سال ۲۰۲۳ شکست تلخی را مقابلش تجربه کرده بود.
اردیبهشت ماه، اما در فینال جام تختی که غول مرحله آخر بود؛ به امیرحسین زارع باخت. باختی که امیررضا و پدرش معتقد بودند در شرایط عادلانه رقم نخورده است و استناد آنها به همان فن اجرا شده از سوی امیررضا در تایم اول بود.
داور وسط همان لحظه ۴ امتیاز داد، اما ژوری، ۲ امتیاز را تأیید کرد. خیلی‌ها در مورد این فن اظهارنظر کردند که ۴ یا ۲ امتیازی بوده، فن کنده فرنگی که در نهایت کمیسیون داوران اعلام کرد از رئیس ترکیه‌ای کمیسیون داوران اتحادیه جهانی نظرخواهی کرده و لِوِنت شِن آن را ۲ امتیازی خوانده و همین ملاک عمل شد که مبارزه دو کشتی‌گیر سنگین‌وزن تکرار نشود.
این، اما مورد تأیید معصومی‌ها قرار نگرفت و آنها همچنان معترض بودند و چند روز بعد از آن، امیررضا معصومی عکسی از خود با استفاده از ایموجی پرچم ارمنستان در اینستاگرامش منتشر کرد که برخی آن را حضور این کشتی‌گیر در ایروان برای دو تابعیتی شدن تلقی کردند.
هرچند بار‌ها این موضوع از سوی فدراسیون کشتی ارمنستان تکذیب شد و آنها تأکید کردند که معصومی برای تفریح آمده و مذاکره‌ای اتفاق نیفتاده است، اما همچنان موضوع رفتن معصومی داغ بود تا اینکه اعلام شد او از آذربایجان پیشنهاد دارد، چیزی که قبلاً هم فردین معصومی در موردش صحبت کرده بود.
جنگ ۱۲ روزه، بسته شدن مرز‌ها و لغو پروازها، این سفر را به تعویق انداخت، در حالیکه معصومیِ پدر، از آماده شدن ویزای کاری پسرش خبر داد و در نهایت نیز آنها روز چهارشنبه از مرز زمینی وارد آذربایجان شدند.
جبرئیل حسن‌اف – قهرمان سابق و عضو کادرفنی تیم ملی آذربایجان- که ظاهراً در اداره پلیس این کشور هم مشغول است، به استقبال آنها آمد. روز پنجشنبه هم عکس حضور امیررضا و فردین معصومی در تمرین تیم ملی آذربایجان در کنار ختاگ گازیموف سرمربی کشتی آزاد آذربایجان، جبرئیل حسن‌اف قهرمان پیشین کشتی جهان و المپیک، حاجی علی‌یف عنوان‌دار جهان که به تازگی به فدراسیون کشتی کشورش پیوسته منتشر شد و فردین معصومی تأکید کرد که پسرش در تمرین این تیم شرکت کرده و آذربایجانی‌ها پیشنهاد خود را مطرح کرده‌اند، اما هنوز تصمیمی گرفته نشده است.
فردین معصومی گفت که اولویت پسرش تیم ملی ایران است و باید آنها شرایط را بررسی کنند؛ این سفر و این صحبت‌ها در شرایطی مطرح شد که درست روز قبل از آن، علیرضا دبیر در جمع خبرنگاران ابتدا پدرانه و برادرانه، تأکید کرد که امیررضا معصومی برایش بهتر است که بماند و رقابت کند، مثل همان کاری که او خودش قبلاً در مواجهه با محمد طلایی قهرمان جهان کرده بود و در ادامه هم صراحتاً گفت این اردوی آخری است که امیررضا معصومی فرصت شرکت در آن را دارد و اگر نیاید از تیم خط خواهد خورد.
البته باز هم موکداً گفت که هرچند به کشتی‌گیران درجه دو و سه رضایت‌نامه می‌دهد که دو تابعیتی شوند، چون این برای تقویت روابط با کشتی دنیا خوب است و درآمدزایی هم دارد، اما چون امیررضا معصومی کشتی‌گیر درجه یک است، به او رضایت‌نامه نمی‌دهد؛ بنابراین امیررضا معصومی و پدرش که در نقش مدیر برنامه‌های پسرش عمل می‌کند، با علم بر اینکه دبیر رضایت‌نامه نمی‌دهد و این کشتی‌گیر اگر به تیم ملی آذربایجان بپیوندد، باید ۳ سال از کشتی دور باشد، به باکو رفته و در تمرین این تیم شرکت کردند.
البته که فردین معصومی تأکید کرده هنوز هیچ اتفاقی رخ نداده و از این رو، همچنان می‌توان این را یک روزنه رو به بازگشت دانست. اینکه برگردد و البته این پیام را به همه منتقل کرده که همیشه در سطح دنیا با پیشنهاد دو تابعیتی شدن روبه‌روست؛ که حتی مخاطبان عام کشتی هم می‌دانند که اگر زارع و معصومی هر دو در مسابقات جهانی و المپیک شرکت کنند، باتوجه به خالی شدن سنگین وزن جهان از مدعیان عنوان‌دار و باتجربه‌ای، چون طا‌ها آکگول ترکیه‌ای، گنو پتریاشویلی گرجستانی و عدم بازگشت گیبل استیوسون آمریکایی؛ سکو‌های اول و دوم از آن کشتی‌گیران ایرانی است و آنها با اختلاف زیادی با سایر مدعیان سنگین‌وزن جهان، فقط به رقابت با هم فکر می‌کنند. از این رو، نیازی به سفر و مصاحبه برای اثبات چنین چیزی نبود، آن هم در روزگاری که دو تابعیتی‌ها، کشتی جهان را در سیطره خود درآورده‌اند!
پژمان درستکار هم بار دیگر تاکید کرده که امیررضا معصومی نمی‌رود و در ایران می‌ماند. شاید در این میان، سفری که گردن امیررضا معصومی و پدرش افتاد، برای این بود که اثبات کنند پیشنهادات واقعی است و آنها حتی حاضرند قید سه سال کشتی نگرفتن را بزنند، اما بدون رضایت‌نامه هم بروند به این امید که امیررضا در المپیک ۲۰۲۸ آمریکا کشتی بگیرد.
امیررضا معصومی اگر بدون رضایت‌نامه به آذربایجان یا هر کشور دیگری برود، طبق قوانین سه سال نمی‌تواند کشتی بگیرد که شروع آن از فروردین ۱۴۰۴ است که او برای آخرین بار دوبنده تیم ملی ایران را در مسابقات قهرمانی آسیا به تن کرده است. به همین خاطر جهانی‌های ۲۰۲۵، ۲۰۲۶ و ۲۰۲۷ را از دست خواهد داد، اما اگر نماینده سنگین‌وزن آذربایجان نتواند سهمیه بگیرد، او از مسابقات گزینشی ورود کرده و سهمیه گرفته و به المپیک خواهد رفت؛ البته که فردین معصومی هم خوب می‌داند شاید به حرف راحت باشد، اما یک سیب را به زمین بیندازی، هزار چرخ خواهد خورد و امیررضایی که امروز مدعی طلای جهانی است، شاید سه سال دیگر -در حالیکه در هیچ میدانی نتوانسته کشتی بگیرد- زندگی‌اش می‌تواند کاملاً دگرگون شده باشد.
ضمن اینکه در این ایام ممکن است موازنه قدرت هم در سنگین‌وزن جهان به هم خورده باشد، کشتی‌گیران فوق‌العاده‌ای ظهور کرده باشند که حتی کسب سهمیه هم برای امیررضا بعد از سه سال دوری از مسابقه رسمی، ممکن نباشد.
اگر همه این احتمالات از سوی امیررضا در نظر گرفته نشود، طبیعتاً پدرش که باتجربه و دنیادیده و از همه مهم‌تر عنوان‌دار جهان است، بیشتر از هر کسی می‌داند سه سال دوری از مسابقه چه بلایی می‌تواند سر پسرش بیاورد. او قطعاً به عنوان پدر، بزرگتر و مشاور پسرش، باید همه اینها را در نظر بگیرد. اگر رضایت‌نامه بگیرد، اما می‌تواند با زارع، این بار نه در چرخه انتخابی بلکه در جهانی کشتی بگیرد که البته دبیر صراحتاً عنوان کرده که هرگز به این کشتی‌گیر رضایت‌نامه نمی‌دهد.
حالا این معصومی‌ها هستند که باید تصمیم بگیرند و قطعاً معصومی پدر چیزی جز صلاح پسرش نمی‌خواهد و باید مانع از تصمیم احساسی معصومیِ پسر شود. آنها باید تمام جوانب را در نظر بگیرند، رفتن در شرایطی که امیررضا رضایت‌نامه نداشته باشد و سه سال از میادین دور شود، یک هندوانه دربسته است. ممکن است او بعد از سه سال همچنان در اوج بوده و حتی ایراداتش را برطرف کرده و به مصاف رقیب ایرانی خود برود و این هم شاید اتفاق بیافتد که اساسا از اوج خارج شود و سنگین‌وزن کشتی جهان هم با تغییرات عمده‌ای مواجه شده باشد.
