همشهری آنلاین، فاطمه عباسی: این قاب که توسط شیرین نظافتی ثبت شده، پنجره‌ای است به یکی از همین دنیاهای کوچک و پر از شور. نور خورشید که از پنجره به درون می‌تابد، بر چهره‌ مردی هنرمند می‌نشیند که با تمرکز و عشقی وصف‌ناپذیر، گره بر گره می‌زند و رج به رج، داستانی از رنگ و نقش را بر دار قالی روایت می‌کند.

فضای ساده و بی‌آلایش کارگاه فرش، در تضاد با شکوه فرشی است که در حال خلق‌شدن است. بقچه‌های نخ و فرش نیمه‌تمام تکیه داده شده به دیوار، حکایتی از سال‌ها تلاش، صبر و استادی دارد. این تصویر، تنها یک عکس نیست؛ بلکه سندی است از تداوم یک میراث گرانبها؛ میراثی که با دستان پینه‌بسته‌ هنرمندانی چون او، از گزند زمانه در امان مانده و روح فرهنگ ایرانی را در تار و پود خود زنده نگه می‌دارد. اینجا، در سکوت پرمعنای کارگاه، صدای کوبیدن دفه بر فرش، دل‌انگیزترین موسیقی جهان است.