همشهری آنلاین: کمی بعد از پایان فصل چهارم، شبکه FX این سریال تحسین‌شده را برای فصل پنجم تمدید کرد. فصل جدید هم‌اکنون در حال تولید است و احتمالاً به برنامه سالانه انتشار خود ادامه می‌دهد تا در بهار یا تابستان ۲۰۲۶ منتشر شود. اما درباره گسترش این جهان با عناوین فرعی، فعلاً هیچ برنامه‌ای وجود ندارد.
در گفت‌وگویی با ورایتی، بازیگر باسابقه جیمی لی کرتیس درباره نقش خود در «خرس» صحبت کرد و صراحتاً احتمال ساخت اسپین‌آفی درباره شخصیتش، «دونا برزاتو»، را رد کرد. او به‌سادگی گفت: «هرگز، هرگز»، پس از آنکه ابراز کرد چقدر خوشحال است که بخشی از این سریال زیبا است.
با توجه به اینکه جیمی لی کرتیس در چندین فیلم «هالووین» بازی کرده، تعجبی ندارد که علاقه‌ای به گسترش عنوانی دیگر به شکل فرنچایز نداشته باشد. «خرس» یکی از محبوب‌ترین سریال‌های تلویزیونی است، دقیقاً چون داستانی خالص و اصیل ارائه می‌دهد و از فضای بیش‌ازحد پرشده و متکی بر مالکیت فکری رایج در سینما و تلویزیون امروز دوری می‌کند.
واقعاً نیازی به ساخت اسپین‌آف برای هیچ‌کدام از شخصیت‌های «خرس» وجود ندارد، به‌ویژه نه برای دونا. او در قالب شخصیتی مکمل به‌خوبی عمل می‌کند؛ در زمان‌های محدود ظاهر می‌شود و در هر بار حضورش تأثیر زیادی در روایت می‌گذارد. اگرچه جیمی لی کرتیس می‌تواند نقش اول فوق‌العاده‌ای بازی کند، اما آن دیگر «خرس» نخواهد بود.
جیمی لی کرتیس به‌خوبی از نقشی که در این مجموعه دارد آگاه است و کاملاً درست عمل کرده که بلافاصله ایده اسپین‌آف را رد کرده. او یک ستاره افسانه‌ای سینماست، اما محور اصلی این داستان نیست و خودش نیز به‌خوبی می‌داند حفظ جایگاه شخصیتش چقدر اهمیت دارد.
اگر قرار باشد اسپین‌آفی برای «خرس» ساخته شود، احتمالاً «لوکا» منطقی‌ترین گزینه باشد، چون او معمولاً خارج از مدار شخصیت‌های اصلی قرار دارد. اما حتی در این صورت هم، اسپین‌آف «خرس» بیشتر شبیه یک سریال دیگر درباره یک آشپزخانه دیگر خواهد بود، و اصلاً به نظر نمی‌رسد که «خرس» سریالی باشد که نیاز به گسترش فرنچایز داشته باشد.
این مجموعه نماینده تلویزیون باکیفیت است؛ صادق و اصیل، که هر شخصیت و رابطه‌اش نقشی حیاتی در روایت دارد. موفقیت «خرس» در تعادل بین روابط انسانی‌اش نهفته است و اگر برای شخصیت‌هایی مانند دونا بیش‌ازحد توضیح یا پس‌زمینه ایجاد شود، ممکن است به ضرر داستان اصلی تمام شود.
در نهایت باید در نظر گرفت که کارمی نقطه مرکزی این داستان است و ما شخصیت دونا را بیشتر از دیدگاه او می‌بینیم. با وجود همدردی با دونا، داستان طوری طراحی شده که تماشاگر در نهایت با کارمی همراه باشد. ساخت اسپین‌آف برای دونا تعادل احساسی روایت اصلی را به‌هم می‌زند و ممکن است تضاد محتوایی ایجاد کند.
