به گزارش همشهری آنلاین، سعید لیلاز-مدرّس دانشگاه: شاید از منظری فلسفی یا شبه آن، جنگ اخیر ۱۲ روزه ایران با اتحادیۀ جهان غرب، نبرد بر سر انتخاب میان آزادی و بردگی بود که این روزها به اوج حساس‌ترین مقاطع تاریخی آن رسیده است و ناگزیر است در ماه‌های پیش رو تعیین تکلیف شود. اصل این نبرد، بر سر موجودیتی است که «جمهوری اسلامی ایران» نام گرفته؛ موجودیتی که پایداری و وجودِ صرف آن در طی نیم قرن اخیر با همۀ فشارهای بی‌سابقۀ بین‌المللی و سوء مدیریت‌ها و غارت‌های داخلی، معجزه‌آسا بوده است.
از یاد نمی‌برم که حدود دوسوم این نیم‌قرن یعنی از ابتدای دهۀ ۱۹۹۰ میلادی به این سو، در بحبوحۀ بدترین و یک‌جانبه‌گراترین و هارترین وضعیت حاکمیت نظام «تک‌قطبی» بر جهان سپری شده که طی آن، امپریالیسم آمریکا و تقریباً همه متحدان منطقه‌ای و بین‌المللی آن، بعضاً مانند سال‌های ۱۳۹۷ شمسی به این سو، همه وزن ژئوپلیتیک عظیم‌ترین قدرت نطامی، سیاسی، اقتصادی، تبلیغاتی و حتی روانیِ تاریخ بشر را بر روی ایرانِ تنهایِ یکتاپرستِ گریزانِ از بردگی و در پی آزادگی انداخته‌اند.
پس، ما در میانۀ یک نبرد اساطیری و در احتمالاً بزرگترین بزنگاه تاریخی ایران ایستاده‌ایم و راه رفتن شکوهمند اودیسه‌ای را می‌نگریم که احتمالاً به سوی سرنوشت خود راه می‌پیماید؛ اما نه بسیار دیر، همچون انقلاب فرانسه، ققنوس‌وار از خاکستر ویرانگر این جنگ برخواهدخاست و بیشتر آرمان‌های بزرگ انقلاب اسلامی ۲۲ بهمن را تحقق خواهد بخشید. همۀ جادوی بزرگ رویدادهای جاریِ ایران که مرا این‌چنین مجذوب و مسحور خود کرده است، این جاست.
ما البته و در تحلیل نهایی، به قول قرآن کشتۀ تناقضات و ناکارآمدی‌ها و فسادهای درونی خویش هستیم؛ اما این واقعیت روشن هیچ‌گاه ایستادن در طرف مقابل ایران یا حتی بی‌طرفی ظاهری را توجیه نمی‌کند. برای حل همۀ مسائل داخلی، ابتدا باید بتوانیم حاکم بر سرنوشت خود باشیم و در طی نیم قرن ایران از بسیار معدود کشورهای براستی مستقل جهان بوده است.
جهانیان خواهند دید ملت ایران طعم شیرین آزادی و حاکمیت ملی این نیم قرن را فراموش نخواهد کرد و دوباره از خاکستر این روزهای تلخ و تیره، سربلند بیرون خواهد آمد. درس‌هایی بس بزرگ، هم گرفتیم و هم به دیگر ملل منطقه آموزاندیم. هیچ نیرویی، قطره خونی، مجاهدتی، جان‌فشانی، شهادتی و ... در تاریخ هدر نشده و هرگز نمی‌شود. آتش جنبش تنباکو در انقلاب مشروطیت شعله‌ور شد و شراره‌های این انقلاب به جنبش ملی شدن نفت جان بخشید و آن جنبش زمینه‌ساز انقلاب اسلامی بهمن ۱۳۵۷ شد؛ و هر بار فروزانتر و سرکش‌تر شد.
