به گزارش رکنا، در قرون وسطی، طبابت و نسخههای درمانی به شکلی عجیب و گاه بسیار شگفتانگیز مطرح میشد. روشهایی که از طبع گرمی و سردی بدن گرفته تا ترمیم پوست و مو با استفاده از مواد طبیعی و گاه ترکیبی عجیب، مردم آن دوران را به بهبود سلامتی خود وامیداشت. بررسی متون پزشکی آن دوره نشاندهنده شباهتهایی با برخی درمانهای غیررسمی و روشهای خانگی امروز است، اگرچه ترکیبات این نسخهها، همچون خاکستر مارمولک یا پنیر کهنه، تأکید میکنند که درمانهای آن زمان گاه بسیار خارقالعاده بودهاند.
طبق گزارش روزیاتو، بررسی دستورهایی که در قرون پنجم تا هشتم میلادی نوشته شدهاند، نشان میدهد مردم آن زمان به زیبایی و سلامت اهمیت زیادی میدادند؛ از پوست و مو گرفته تا رژیم غذایی. نسخههایی مانند استفاده از خاکستر مارمولک سبز برای تقویت مو، که با سرکه و روغن ترکیب میشد، نمونهای از نسخههای غنی پزشکی لاتین است. این نسخهها گاه با روشهای بهداشتی عصر حاضر نیز شباهتهایی دارند.
جالب است بدانید که ترکیبهای تقویتی مانند روغن و سرکه، که برای رشد و سلامت مو توصیه میشدند، امروزه در فضای مجازی به عنوان یکی از رازهای زیبایی و ترفندهای خانگی تبلیغ میشوند. نسخههای دیگر مانند استفاده از گیاهان دارویی، چربیهای حیوانی، و حتی مخلوطهایی عجیب برای بهبود زخمهای پوستی نیز مشابه پمادهای گیاهی امروزی است.
یکی دیگر از دستورهای پزشکی آن زمان، ترکیبی از هسته خردشده هلو و روغن گل رز بود که برای درمان سردرد و بهویژه میگرن بر پیشانی مالیده میشد. جالب است که تحقیقات مدرن نیز تأثیر روغن گل رز را در کاهش درد میگرن تأیید کردهاند. از سوی دیگر، برای درمان زخمهای پوستی، ترکیبی شامل پنیر کهنه و عسل برای یک هفته استفاده میشد؛ نسخهای که شاید امروز کمتر کسی به آن اعتماد کند.
مردم قرون وسطی به نوعی رژیم غذایی خاص اعتقاد داشتند. به جای دغدغه کاهش وزن، تلاش آنها بر حفظ تعادل گرمی، سردی و انرژی بدن بود. خوردن غذاهای خنک در تابستان و خوراکیهای گرم در زمستان از جمله توصیههای رایج آن زمان بود. همچنین نسخههایی وجود داشت که عملکردی مشابه نوشیدنیهای انرژیزا امروز ارائه میدادند.
در متونی مربوط به قرون هشتم، مشاهده میشود که عدس بهعنوان خوراکیای نامناسب برای رودهها و نان جو به دلیل خاصیت یبوستزا معرفی شده است. همچنین چای گیاه پونه در ماه مارس و حمام گرم در ماه فوریه جزء توصیههای پزشکی آن دوره بود.
نسخههای درمانی قرون وسطی به شکلی شگفتانگیز روزی دوباره در فضای مجازی ظاهر شدهاند. شبکههای اجتماعی، از جمله تیکتاک، بسیاری از این دستورها را به صورت مدرن بازنویسی کرده و تبلیغ میکنند. ایدههایی که با استفاده از روغن، سرکه و داروهای گیاهی برای مراقبت پوست و مو ارائه میشوند، ریشه در همین نسخههای کهن دارند.
دکتر مگ لجا، استاد تاریخ دانشگاه بینگهمتون، اشاره میکند:
«بخشهایی از نسخههای درمانی قرون وسطی امروز در فضای آنلاین، بهویژه تیکتاک، بهعنوان طب جایگزین معرفی میشوند. اما شگفت است بدانیم که بسیاری از این توصیهها هزاران سال پیش ثبت شده بودند.»
دکتر کارینه ون راین، تاریخدان برجسته از دانشگاه اوترخت نیز بر اهمیت نسخههای آن دوره تأکید کرده و آنها را مشابه دستورهای امروزی در شبکههای اجتماعی میداند. او میگوید:
«مردم قرون وسطی برای تغذیه، زیبایی و تعادل میان بخشهای مختلف بدن اهمیت بالایی قائل بودند. نسخههای یافتشده گاه مشابه ترفندهایی است که امروز در فضای آنلاین تبلیغ میشوند.»
اگرچه پژوهشگران آن نسخهها را برجسته کردهاند، اما تاکید دارند که تأیید علمی این درمانها نامشخص است و کسی را به آزمایش کردن آنها توصیه نمیکنند.