یک یوتوبر و دانشمند علوم صوتی موفق شد یک فایل عکس ۱۷۶ کیلوبایتی را در مغز یک پرنده «ذخیره» و سپس آن را از طریق آواز پرنده بازیابی کند. این دستاورد عجیب باعث شده این سؤال مطرح شود: آیا موجودات زنده می‌توانند به حافظه‌های بیولوژیکی برای داده‌های ما تبدیل شوند؟
«بن جردن» (Benn Jordan)، یوتوبر سرشناسی که به خاطر ویدیوهای علمی و موسیقی خود شهرت دارد، تصمیم گرفت از توانایی شگفت‌انگیز پرندگان در تقلید صدا استفاده‌ای غیرعادی کند. او می‌دانست که پرندگان آوازخوان، به‌ویژه سار اروپایی، به لطف یک اندام صوتی منحصربه‌فرد به نام «سوتَک» (Syrinx) می‌توانند صداهای فوق‌العاده پیچیده‌ای تولید کنند. این اندام به آنها اجازه می‌دهد تا با کنترل دقیق جریان هوا، فرکانس و دامنه آواز خود را (مشابه با امواج رادیویی AM و FM) با سرعتی باورنکردنی تغییر دهند.
ایده جردن ساده و البته خلاقانه بود: او با استفاده از یک «طیف‌سنج سینت‌سایزر» (Spectral Synthesizer) نقاشی ساده‌ای از یک پرنده را به یک فایل صوتی پیچیده و نامفهوم برای گوش انسان تبدیل کرد. سپس این فایل صوتی را برای یک سار اروپایی اهلی‌شده به نام «دهان» (The Mouth) که به دلیل توانایی بی‌نظیرش در تقلید صدا شهرت دارد، پخش کرد.
در ابتدا به نظر می‌رسید که این آزمایش با شکست مواجه شده است. «دهان» در حین بازدید جردن علاقه چندانی به تقلید این صدای عجیب نشان نداد. اما شگفتی اصلی زمانی رخ داد که جردن به خانه بازگشت و شروع به تحلیل ضبط‌های صوتی خود کرد. او با تبدیل فایل صوتی ضبط‌شده از آواز سار به یک تصویر طیف‌نگار (Spectrogram) ناگهان متوجه چیزی باورنکردنی شد: در میان صداهای مختلف پرنده، تصویر دقیق همان پرنده‌ای که او طراحی کرده بود، پنهان شده بود.
بن جردن توضیح می‌دهد: «این پرنده کوچک با موفقیت صدایی را که شنیده بود، دقیقاً در همان محدوده فرکانسی یاد گرفته و تقلید کرده بود و در عمل ۱۷۶ کیلوبایت اطلاعات فشرده‌نشده را منتقل کرد.»
این دستاورد اگرچه یک روش عملی برای جایگزینی حافظه‌های SSD نیست، اما پیامدهای مفهومی عمیقی دارد: این آزمایش نشان می‌دهد که هوش و حافظه پرندگان بسیار فراتر از درک قبلی ماست. درواقع این پرنده عملاً به یک دستگاه ذخیره‌سازی و انتقال داده بیولوژیکی تبدیل شد. جردن تخمین می‌زند که اگر این فرایند با فشرده‌سازی ۱۰ به ۱ بهینه‌سازی شود، نرخ انتقال داده به نزدیک ۲ مگابایت‌بر‌ثانیه خواهد رسید. او می‌گوید: «اینکه بتوانید یک بلندگو را در حیاط خود قرار دهید و هر مقدار داده را در پرندگان آوازخوان ذخیره کنید، دیوانه‌کننده است.»
