به گزارش اقتصادنیوز، پس از پیگیری‌های رسانه‌ها، سرانجام لایحه جنجالی «صیانت ۲» یا همان لایحه موسوم به «مقابله با محتوای خلاف واقع فضای مجازی» از دستور کار دولت خارج شد. عقب‌نشینی دولت از این لایحه، بار دیگر این پرسش را به میان کشیده که چرا دولت‌ها در مسیرهایی پرهزینه گام برمی‌دارند، مسیرهایی که نه‌تنها بی‌نتیجه‌اند بلکه خود دولت را هم به حاشیه می‌برند؟
«غلامعلی جعفرزاده ایمن‌آبادی»، نماینده پیشین مجلس، در گفت‌وگو با اقتصادنیوز، از پشت‌پرده طراحی این لایحه و تبعات آن برای دولت پزشکیان می‌گوید. او بر این باور است که تصمیماتی از این جنس نه تنها بیانگر بی‌تدبیری است، بلکه می‌تواند به «تله‌گذاری سیاسی» در درون دولت تعبیر شود.
مشروح گفتگوی اقتصادنیوز با جعفرزاده ایمن آبادی را بخوانید؛
*******
ارزیابی‌تان از مسیری که دولت در قبال این لایحه طی کرد چیست؟ چرا دولت چنین طرح‌هایی می‌دهد که خودش مجبور به عقب‌نشینی می‌شود؟
به نظرم دولت با دست خودش برای خودش چاه کند. این ماجرا از همان ابتدا یک اشتباه استراتژیک بود. من این رفتار را حاصل تله‌گذاری نفوذی‌ها در کابینه می‌دانم.
دولت باید بداند که تصمیمات ناپخته، به ویژه در حوزه‌های حساس اجتماعی مثل اینترنت و آزادی بیان، هزینه‌های سنگینی دارد. روحیات آقای پزشکیان را می‌شناسم. هشت سال با ایشان کار کردم. انسانی است بسیار کم‌حوصله و به دیگران اعتماد می‌کند.
قول می‌دهم که ایشان این لایحه را حتی یک بار هم کامل نخوانده و فقط به گزارش دیگران تکیه کرده است.
دولت در بیانیه‌اش گفته بود این لایحه متعلق به قوه قضاییه بوده و به دولت ربطی ندارد. با توجه به نقش قوه مجریه در چرخه قانون‌گذاری، چنین موضعی را چطور ارزیابی می‌کنید؟
از آقای انصاری، معاون حقوقی دولت، بسیار گله‌مندم. لایحه‌ای که قوه قضاییه دی‌ماه ۱۴۰۳ ارائه داده بود را تا اردیبهشت ۱۴۰۴ پنهان کردند. چرا؟ آن هم در چنین موضوع حساسی! تازه در بیانیه‌شان گفته‌اند این متن مربوط به قوه قضاییه است و به دولت ربطی ندارد! این چه حرفی است؟ طبق قانون اساسی، آخرین تصمیم‌گیر قوه مجریه است.
از نظر شما چنین تصمیم‌هایی چه تبعاتی برای دولت پزشکیان دارد؟
این لایحه تیر خلاص بود؛ نه فقط به آزادی بیان، بلکه به سرمایه اجتماعی باقی‌مانده برای دولت. جامعه اصلاح‌طلب و معتدل به‌شدت سرخورده شده. خود من باور ندارم اگر مرحوم رئیسی زنده بود، چنین لایحه‌ای را ارائه می‌داد. این لایحه حتی از نگاه آن دولت هم افراطی بود.
از نگاه شما چرا چنین اتفاقاتی درون دولت چهاردهم رخ می‌دهد؟
چون دولت آقای پزشکیان، هنوز درگیر عناصر دولت قبلی است. هنوز همان نیروهای دولت مرحوم رئیسی در این دولت‌اند. کابینه فعلاً یک دولت سهامی است. سهم آقای قالیباف، سهم آقای جلیلی... اصلاً انسجامی نیست.
حتی انتخاب معاون اولی مثل آقای عارف، بیشتر شبیه به سمبل‌گرایی است تا کارآمدی. پزشکیان باید دست به خانه‌تکانی بزند، رودربایستی را کنار بگذارد و تیم خودش را شکل بدهد. وگرنه به زودی به بن‌بست می‌رسد.
گفتید که لایحه مقابله با محتوای خلاف واقع در فضای مجازی اساسا برخلاف قوانین قبلی بوده، مثل قانون «سوت‌زنی»بیشتر توضیح می‌دهید؟
بله. در دهه ۹۰ میلادی آمریکا قانونی گذاشت با عنوان «سوت‌زنی»؛ اگر کسی فسادی را افشا کند، جایزه می‌گیرد. ما هم سال ۱۴۰۳ قانون مشابهی تصویب کردیم و کلی تبلیغ کردیم. اما این لایحه، همه آن ادعاها را زیر سوال می برد.
این لایحه اگر استرداد نمی شد و به قانون تبدیل می شد، انسداد حقیقت می شد. اصلاً چرا موسسه راستی‌آزمایی باید زیر نظر وزارت ارشاد باشد، آن‌هم وقتی وابستگی‌های امنیتی دارد؟ مردم دیگر اعتماد نمی‌کنند.این سبک لایحه‌ها پیش از ابلاغ باید بیشتر بررسی شوند.
