امیرمسعود عابدین: اولین چیزی که با شنیدن کلمه بوگاتی به ذهن اکثر مردم می‌رسد، سوپرکارهای رکوردشکن با قیمت‌های گزاف است؛ همان خودروهایی که این برند را به شاهکاری تبدیل کردند که امروز می‌شناسیم.
با این حال، این برند نمادین تعداد زیادی خودروی لوکس و اسپرت ساخته که در طول سال‌ها موفقیت‌آمیز نبوده‌اند. به عنوان مثال، یک خودرو در این لیست قربانی مشکلات مالی شد، چند مورد به دلیل اولویت‌بندی بوگاتی برای توسعه هایپرکارهای جدید رها شدند و یکی دیگر حتی بخشی از یک تلاش ناموفق برای احیای نسخه کلاسیک این شرکت بود. وجه اشتراک همه این خودروهای کمیاب و ناکام این است که هیچ یک از آنها هرگز به عموم فروخته نشدند. به همین بهانه قصد داریم تا نگاهی به پروژه‌های بوگاتی بیندازیم که هیچ‌وقت نتوانستند خط تولید را لمس کنند و صرفا در حد یک کانسپت باقی ماندند.
۸. بوگاتی آتلانتیک
اولین خودرو در این لیست، جدیدترین مدل بوگاتی است که به مرحله تولید نرسید. بوگاتی آتلانتیک یک پروژه مخفی بود که در سال ۲۰۱۵ و در کارخانه فولکس‌واگن در ولفسبورگ ساخته شد و قرار بود نشانه‌ای از توسعه این برند باشد.
آتلانتیک قرار بود یک بوگاتی ارزان‌تر باشد و قطعات بیشتری را با سایر خودروهای گروه فولکس‌واگن به اشتراک بگذارد تا هزینه‌ها را کاهش دهد. آتلانتیک یک خودروی هیبرید و مجهز به یک موتور ۴ لیتری V۸ توئین توربوشارژ و چهار موتور الکتریکی بود. موتور احتراق داخلی تنها چرخ‌های عقب را به حرکت درمی‌آورد، در حالی که موتورهای الکتریکی هر چهار چرخ را به حرکت درمی‌آوردند (یک موتور برای هر چرخ). این خودرو همچنین دو گیربکس داشت. موتور احتراق داخلی یک گیربکس ۷ سرعته دو کلاچه اتوماتیک داشت، در حالی که موتورهای الکتریکی گیربکس تک سرعته خود را داشتند. نسخه‌های کوپه و رودستر و همچنین تمام برقی برای آتلانتیک در نظر گرفته شده بودند.
وقتی به همه این‌ها فکر می‌کنید، بوگاتی آتلانتیک باید به راحتی به فروش می‌رسید. ایده یک بوگاتی ارزان‌تر با پیشرانه هیبریدی کامل و پتانسیل داشتن نسخه‌های تمام برقی در اواسط دهه ۲۰۱۰ بسیار جذاب به نظر می‌رسید؛ اما، اوضاع اینطور پیش نرفت. فولکس‌واگن با رسوایی آلایندگی مواجه شد. بوگاتی آتلانتیک در میانه تصمیمات دشواری که گروه فولکس‌واگن باید می‌گرفت، برای همیشه کنار گذاشته شد. این اتفاق مدت کوتاهی قبل از نمایش آن در پبل بیچ (Pebble Beach) در سال ۲۰۱۵ و نمایشگاه خودرو ژنو در سال ۲۰۱۶ رخ داد. با لغو این نمایش‌های عمومی، آتلانتیک برای سال‌ها در انبار نگهداری شد. این خودرو سرانجام در سال ۲۰۲۰ به جهان نشان داده شد و همه از خودروی باورنکردنی که می‌توانست باشد، افسوس خوردند.
۷. بوگاتی ۱۸/۳ شیرون
بوگاتی شیرون، که جانشین بوگاتی ویرون شد، اولین خودرویی نبود که این نام را به خود اختصاص می‌داد. بوگاتی قبلاً از نام شیرون در یک خودروی کانسپت که پیش از ویرون ساخته بود، استفاده کرده بود. بوگاتی ۱۸/۳ شیرون می‌توانست اولین مدل بوگاتی تحت مالکیت گروه فولکس‌واگن باشد و از برخی جهات، از ویرون نیز دیوانه‌کننده‌تر بود.
۱۸/۳ شیرون قرار بود با یک موتور ۶٫۲۵ لیتری W۱۸ قدرت بگیرد که ۵۵۵ اسب بخار قدرت و ۶۵۰ نیوتن‌متر گشتاور تولید می‌کرد. این خودرو دارای یک گیربکس ۵ سرعته دستی بود و قدرت آن از طریق سیستم "Viscous Traction" متعلق به لامبورگینی دیابلو وی‌تی، به هر چهار چرخ منتقل می‌شد.
در حالی که بوگاتی ۱۸/۳ شیرون هرگز ساخته نشد، نفوذ آن تا به امروز ادامه داشته است. این خودرو پایه و اساس ویرون رکوردشکن و سایر هایپرکارهای بوگاتی را که پس از آن آمدند، بنا نهاد. این امر همچنین شامل توربیون V۱۶ امروزی نیز می‌شود که به لطف آن موتور باشکوه، روحیه‌ای شبیه به ۱۸/۳ شیرون دارد.
۶. بوگاتی EB ۱۱۸
در دوران اوج خود، بوگاتی در کنار خودروهای اسپرت، به ساخت خودروهای گرند تورینگ لوکس نیز معروف بود. تنها تلاش شرکت بوگاتی برای انجام این کار تا کنون، بوگاتی EB ۱۱۸ است. این یک کوپه دو در بود که در نمایشگاه خودرو پاریس ۱۹۹۸ رونمایی شد. سبک طراحی آن از بوگاتی تایپ ۵۰ و بوگاتی ۵۷SC آتلانتیک الهام گرفته بود، با خطی که از مرکز خودرو می‌گذشت. بوگاتی EB ۱۱۸ قرار بود همان موتور هیولای ۶٫۲۵ لیتری W۱۸ را مانند ۱۸/۳ شیرون داشته باشد. این قدرت از طریق یک گیربکس ۵ سرعته اتوماتیک به همان سیستم چهار چرخ محرک برگرفته از لامبورگینی منتقل می‌شد.
EB ۱۱۸ در واقع یک خودروی آماده تولید بود، حداقل از نظر طراحی. این خودرو ممکن بود نیاز به یک موتور واقع‌بینانه‌تر از W۱۸ دیوانه‌کننده داشته باشد، اما می‌توانست گرند تورینگ بزرگ بعدی بوگاتی باشد. متأسفانه، هرگز این اتفاق نیفتاد. بوگاتی در نهایت تصمیم گرفت تمام تلاش خود را بر روی آنچه در نهایت به ویرون تبدیل می‌شد، متمرکز کند و EB ۱۱۸ به تاریخ پیوست.
۵. بوگاتی EB ۱۱۲
آیا تا به حال فکر کرده‌اید که اگر بوگاتی سعی کند یک سدان بسازد، چه چیزی ممکن است تولید کند؟ بوگاتی EB ۱۱۲ ممکن است به سوال شما پاسخ دهد. EB ۱۱۲ در سال ۱۹۹۳ ظاهر شد و توسط نسخه ایتالیایی بوگاتی، متعلق به رومانو آرتیولی (Roman Artioli) ساخته شد. این خودرو طراحی چشمگیری داشت که توسط جورجتو جیوجیارو (Giorgetto Giugiaro) طراحی شده بود، و همچنین پیشرانه‌ای کمی عجیب برای یک سدان لوکس دهه ۹۰. در حالی که EB ۱۱۲ دارای یک موتور ۶٫۰ لیتری V۱۲ بود که ۴۵۰ اسب بخار قدرت و ۶۵۰ نیوتن‌متر گشتاور تولید می‌کرد، اما انتخاب گیربکس غیرعادی ۶ سرعته دستی داشت. این امر آن را به احتمال زیاد به یکی از تنها سدان‌های V۱۲ در دوران مدرن تبدیل می‌کند که گیربکس دستی داشته است.
تنها سه نمونه اولیه از EB ۱۱۲ ساخته شد. اولین نمونه قرمز رنگ بود (تصویر بالا). دومی سیاه و سومی به رنگ خاکستری آنتراسیت. EB ۱۱۲ قرمز تنها نمونه‌ای بود که در آن دوره واقعاً کار می‌کرد. دو نمونه دیگر قبل از اینکه بوگاتی آرتیولی با مشکلات مالی بزرگی روبرو شود، تنها به طور جزئی تکمیل شده بودند.
پس از لغو پروژه EB ۱۱۲ و ورشکستگی نسخه ایتالیایی بوگاتی در سال ۱۹۹۵، یک تاجر ثروتمند موناکویی ۳ نمونه اولیه EB ۱۱۲ را خریداری کرد. او نه تنها ساخت آنها را به پایان رساند، بلکه اطمینان حاصل کرد که نمونه سیاه رنگ برای تردد در جاده قانونی شود تا خودش بتواند آن را براند. او گاهی اوقات در حال رانندگی با این خودرو در موناکو دیده می‌شد، تا اینکه در سال ۲۰۱۶ آن را به یک کلکسیونر آلمانی فروخت. نمونه قرمز رنگ به مالکیت ایتال‌دیزاین درآمد، در حالی که نمونه آنتراسیت به یک فرد ثروتمند روسی فروخته شد.
۴. بوگاتی EB ۲۱۸
نسخه ایتالیایی بوگاتی ممکن است در تولید یک سدان شکست خورده باشد، اما این امر مانع از تلاش نسخه فولکس‌واگن بوگاتی برای آن نشد. EB ۲۱۸ اساساً به‌روزرسانی EB ۱۱۲ بود و مانند EB ۱۱۲، توسط جورجتو جیوجیارو طراحی شد. تفاوت بصری اصلی بین EB ۱۱۲ و EB ۲۱۸ این است که EB ۲۱۸ محافظه‌کارانه‌تر است. این خودرو شکل سدان معمولی داشت، به جای شکل هاچ‌بک مانند EB ۱۱۲. EB ۲۱۸ قرار بود از همان موتور W۱۸، مانند EB ۱۱۸ و ۱۸/۳ شیرون، و همچنین از همان سیستم چهار چرخ محرک برگرفته از لامبورگینی استفاده کند. همچنین قرار بود گیربکس ۵ سرعته اتوماتیک مانند EB ۱۱۸ را داشته باشد. اگر تولید می‌شد، به راحتی یکی از سریع‌ترین سدان‌های جهان می‌شد.
متأسفانه، تلاش بوگاتی برای ساخت یک سدان دوباره شکست خورد.
۳. بوگاتی ۱۶C گالیبیه
بوگاتی ۱۶C گالیبیه سومین تلاش این شرکت برای ساخت یک سدان بود که قطعاً پخته‌ترین آنها به نظر می‌رسد. این خودرو شباهت‌های زیادی در زبان طراحی با ویرون دارد و شکل آن از ستون B به عقب بسیار یادآور پورشه پانامرا است.
اگر به تولید می‌رسید، بوگاتی ۱۶C گالیبیه از یک موتور ۸ لیتری W۱۶ با دو سوپرشارژر استفاده می‌کرد که از طریق یک گیربکس ۸ سرعته اتوماتیک هر چهار چرخ را به حرکت درمی‌آورد. بوگاتی هرگز هیچ رقم عملکردی مناسبی را برای آن اعلام نکرد، اما اشاره کرد که می‌توانست بیش از ۱۰۰۰ اسب بخار قدرت و حداکثر سرعت حداقل ۳۷۸ کیلومتر بر ساعت داشته باشد.
تلاش زیادی برای طراحی ۱۶C گالیبیه انجام شد که به نظر یک خودروی تولیدی قابل قبول باشد. این خودرو چندین بار به نمایش درآمد و تیزرهای زیادی از آن به نمایش گذاشته شد. اما، بوگاتی برنامه‌های خود را تغییر داد و تصمیم گرفت به جای ساخت سریع‌ترین سدان تولیدی جهان، بر ساخت جانشین ویرون تمرکز کند.
۲. بوگاتی گانگلوف
بیشتر خودروهای این لیست در دنیای واقعی به شکلی وجود داشتند؛ اما بوگاتی گانگلوف فقط به صورت مجازی معرفی و حضور داشته است! این یک پروژه طراحی که از بوگاتی‌های دوران مدرن و کلاسیک الهام می‌گرفت. این خودرو به طور خاص، ویرون و تایپ ۵۷ SC آتالانت را به یاد می‌آورد.
مشخص نیست که بوگاتی گانگلوف چه نوع موتوری داشته است؛ اما این می‌توانست به عنوان یک نمونه سفارشی تک نسخه برای یک مشتری بسیار خاص، به سبک بوگاتی لا وواتوغ نواغ، بسیار جذاب به نظر برسد.
۱. بوگاتی تیپ ۱۰۱ ویرجیل اکسنر/گیا رودستر
بوگاتی تیپ ۱۰۱ ویرجیل اکسنر/گیا رودستر بر اساس بوگاتی تیپ ۱۰۱ اوایل دهه ۱۹۵۰ ساخته شده بود. این یک پروژه شخصی طراح خودرو، ویرجیل اکسنر (Virgil Exner) بود که شرکت گیا (Ghia) را برای بدنه‌سازی برای خود استخدام کرد. مانند تمام تیپ ۱۰۱ها، ویرجیل اکسنر/گیا رودستر از یک موتور ۳٫۳ لیتری ۸ سیلندر خطی که متعلق به تایپ ۵۷ بود، قدرت می‌گرفت.
پس از اتمام کار خودرو در سال ۱۹۶۵، اکسنر آن را در نمایشگاه خودرو تورین به نمایش گذاشت. این بخش مهمی از تلاش او برای احیای این برند در اواسط دهه ۱۹۶۰ بود. اما، برنامه اکسنر شکست خورد و دیگر از این نوع خودروها ساخته نشد. اکسنر این خودرو را برای چندین سال در اختیار داشت و گهگاه در پبل بیچ ظاهر می‌شد.
منبع: hotcars
۳۲۲
