عصر ایران- مرتضی عزتی، کارشناس اقتصادی در گفت‌‌وگو با «عصرایران» درباره مدیریت اقتصادی در شرایط پیچیده امروز و در مواجهه با نظام بین الملل گفت: برای ترمیم فضای کدر اقتصادی در قدم اول باید روابط مان با کشورهایی بهبود بخشیم که خود را ملزم به رعایت تحریم‌های بین‌المللی نمی دانند.در واقع از این طریق می توانیم با تعامل اقتصادی -تجاری با آنها منافعی به دست بیاوریم. با این توضیح که یکی از راه‌های بسیار مفید برای بهره بردن از رابطه، تلاش برای تزریق سرمایه‌های خارجی به بازار اقتصاد است.
یعنی اگر بتوانیم این مسیر همکاری را به خوبی طی کنیم، کمک زیادی برای گسترش و توسعه اقتصادی کرده‌ایم. در کنار تعاملات اقتصادی که تاثیرگذاری به‌سزایی می‌تواند داشته باشد، می‌توانیم در بحث مهم صادرات هم زمینه های مناسبی تری فراهم کنیم. در این باره می‌توان تاکید داشت کشورهای آسیای مرکزی و شرق آسیا، پاکستان و کشورهای اسلامی از جمله کشورهای حاشیه خلیج فارس زمینه های مساعدتری برای همکاری های اقتصادی دارند. به ویژه اینکه ما با بسیاری از این کشورها هم مرز‌یم و همین هم مرز بودن به خودی خود می تواند راه‌گشا باشد.
عضو هیأت علمی دانشگاه تربیت مدرس در ادامه گفت: همچنین برای توسعه اقتصادی مسیرها و راه هایی داریم که به طور عینی در تیررس تحریم ها نیستند که می توانیم با بهره گیری از این مسیرها با تحریم ها مقابله کنیم. البته تحریم مشکلی اساسی است. بنابراین باید تلاش کنیم، تحریم ها برطرف شوند و این زمانی محقق می شود که راه های بهتری برای تعامل با دنیا پیدا کنیم. با این حال اگر به هرحال تحریم ها ماندگار شدند، می‌توانیم مسیرهای جایگزین را جدی بگیریم.
او افزود: جدا از بحث محدودیت های خارجی، در داخل کشور هم باید اقدام های اساسی را انجام بدهیم که شامل رفع بسیاری از برخوردهای نامناسب با مردم، گسترش آزادی، به ویژه آزادی اقتصادی، جلوگیری از دخالت افراد و نهادهای مختلف در فعالیت اقتصادی بخش خصوصی و . . . می شود. همچنین باید تلاش کنیم، زمینه‌سازی بهتر را برای سرمایه گذاری بیشتر و کاهش فشارها مثل فشار مالیاتی و برق و ... جدی بگیریم. به ویژه اینکه باید بخش تولید را در تامین نیازها در اولویت بدانیم. درباره مانع سازی در بخش خصوصی باید اشاره کرد، مثلا وقتی برق قطع می شود، چرخ تولید لنگ می زند. به عنوان برق بخش تولید شب قطع شود، آنهم در شرایطی که بسیاری از مردم حاضرند در ساعاتی برق خانه شان قطع شود اما بتوانند سر کار بروند و درآمد داشته باشند.
وی توضیح داد: متاسفانه سیاست‌گذاری در حوزه های برق، آب و گاز بر خلاف مصالح اقتصادی است. به طوریکه حتی کارگرها اگر نیمی از هفته را درآمد نداشته باشند، با مشکلات زیادی روبرو می شوند. بنابراین قشر کارگر ترجیح می‌دهد هر روز دستمزد داشته باشد ولو برق خانه‌اش در روز چند ساعت قطع شود. متاسفانه ما برعکس عمل می کنیم. یعنی به جای اینکه منافع و مصالح آنهایی را که در رشد اقتصادی سهیم اند، در نظر بگیریم مسائل زودگذر و روزمره را در نظر می‌گیریم و در کمال تعجب و تاسف تولید را از برق محروم می‌کنیم. در واقع کسانی که برای تولید تصمیم گیری می‌کنند، همه‌شان کارمندان دولت اند که چه تعطیلی باشد و چه نباشد، حقوق‌شان تکان نمی‌خورد. بنابراین ناآگاهانه فکر می‌کنند، همیشه این‌گونه است و نمی‌دانند، افت تولید موجب کسر حقوق خودشان هم خواهد شد. همان‌طور که در 4-5 سال گذشته ارزش واقعی حقوق افت محسوسی پیدا کرده است.
عزتی یادآور شد: بی توجهی به تولید در شرایطی است که باید همه چیز فدای تولید شود تا تولید بتواند، اقتصاد وضع اقتصاد را بهبود ببخشد و در نتیجه رفاه را به جامعه برگرداند. اما متاسفانه بی‌تدبیری در همه این سال‌ها وضعیت را به گونه‌ای رقم زده که جامعه با تمام وجود مشکلات اقتصادی را حس کند، به طوریکه مردم برای تامین ابتدایی‌ترین نیازمندی‌ها به چه‌کنم - چه‌کنم بیفتند.
