به گزارش رکنا، همواره نگرانی درباره تغذیه کودکان یکی از دغدغههای اصلی والدین، به ویژه مادران است؛ مادرانی که فرزندانشان تازه غذا خوردن را آغاز کردهاند و تمام تلاششان را برای اطمینان از سلامت تغذیه عزیزانشان میکنند.
بسیاری از کودکان ممکن است در دورههای زمانی مختلف دچار بیاشتهایی شوند. این مسئله والدین را وادار میکند تا با مراجعه به پزشکان، جستجو در سایتها و حتی خرید شربتها و مکملها به دنبال راهحلی برای افزایش اشتهای فرزندشان باشند. چرا که کاهش اشتها نهتنها تغذیه، بلکه رشد جسمی، روحی و روابط اجتماعی کودکان را تحت شعاع قرار میدهد.
در گزارش حاضر، از سروناز علی عسگری، متخصص تغذیه و رژیمدرمانی دعوت شده تا درباره دلایل و راهحلهای مربوط به بیاشتهایی کودکان توضیحاتی ارائه دهد.
علی عسگری در رابطه با علتهای بیاشتهایی کودکان بیان میکند: برخی کودکان ممکن است مبتلا به مشکلاتی باشند که والدین از آنها مطلع نیستند. به عنوان مثال، باکتریهای موجود در دستگاه گوارش ، همچون روده و معده، میتوانند یکی از عوامل پنهان بیاشتهایی باشند که تنها از طریق آزمایشهای تخصصی قابل شناسایی هستند.
همچنین، مشکلات روحی و روانی نظیر استرس در محیط خانه نیز میتوانند موجب کاهش میل به غذا شوند. فضایی پر تنش، دعوا یا اختلافات خانوادگی تأثیر ناخوشایندی بر روان کودک میگذارد و اشتهای او را به شدت تحت تأثیر قرار میدهد.
مشکل دیگری که کودکان با آن مواجه هستند، یبوست مزمن است. این مشکل باعث احساس ناراحتی و نفخ شکم شده و در نهایت میل به خوردن غذا را کاهش میدهد. برای حل این مسئله، رژیم غذایی مناسب و نوشیدن مقدار کافی آب میتواند تأثیرگذار باشد.
علاوه بر این، خواب زیاد نیز میتواند منجر به کاهش اشتهای کودکان شود. زمانی که کودک زمان زیادی در خواب است، وعدههای غذایی از دست میروند و میل به تغذیه کاهش مییابد. تنظیم خواب و ایجاد نظم در سبک زندگی کودک بسیار اهمیت دارد.
این متخصص تغذیه اشاره میکند: یکی از علائم بیاشتهایی در کودکان، عدم تمایل به خوراکیهای جدید است. بسیاری از کودکان تنها به غذاهای مشخص و خاص علاقه دارند و از امتحان طعمهای جدید خودداری میکنند. این مسئله میتواند ریشه در عادات تغذیهای خانواده داشته باشد.
در موارد دیگر، کودکان دچار رفتارهای وسواسی در هنگام غذا خوردن میشوند. بهعنوان مثال، ممکن است بخواهند تنها با ظرف خاصی غذا بخورند یا غذا را به شکل خاصی سرو شود. این رفتارها ناشی از اضطراب یا نیاز به کنترل بیشتر بوده و بر بیاشتهایی تأثیر میگذارند.
علی عسگری معتقد است برخی رفتارهای والدین خود عاملی برای کاهش اشتها در کودکان است. مصرف بیش از حد شیر پاستوریزه، دادن میانوعدههای حجیم و سیرکننده، و ارائه بیش از حد آبمیوه میتوانند منجر به کاهش میل کودک به وعدههای اصلی شوند.
وی همچنین توصیه میکند استفاده بیش از حد شربتها و مکملهای غذایی برای افزایش اشتها را محدود کنند، زیرا این موارد ممکن است نتیجه عکس داشته باشند.
یکی دیگر از روشهای اشتباه تغذیه، غذا دادن به کودک هنگام بازی یا تماشای تلویزیون است. این کار نهتنها باعث ایجاد عادتهای نادرست غذایی میشود، بلکه میتواند موجب چاقی یا تشدید بیاشتهایی در کودکان شود. بهترین زمان غذا خوردن زمانی است که کودک تمرکز خود را روی غذا و محیط پیرامونش برقرار کند.
تنوع غذایی نقش بسیار مهمی در اشتها و علاقه کودک به غذا دارد. کودکانی که از ابتدا با بافتها و طعمهای مختلف غذا آشنا میشوند، در سنین بالاتر میل بیشتری به غذا خوردن دارند. روش BLW، که مربوط به آشنا کردن کودک با غذاهای انگشتی و بافتهای مختلف است، موفقیت زیادی در تغذیه کودکان داشته است.
از والدین خواسته میشود که برای غذا خوردن کودک از روشهای اجباری استفاده نکنند. از زورگویی برای مصرف غذا اجتناب ورزند و اجازه دهند که کودک زمانی که گرسنه شد، به غذا خوردن روی آورد. همچنین توصیه میشود غذای کودک همواره در دسترس باشد تا هر زمان که میل داشت بتواند غذا بخورد.
در صورت بیاشتهایی طولانیمدت، والدین باید به بررسی دلایل این مشکل بپردازند تا از کاهش وزن و مشکلات احتمالی در رشد کودک جلوگیری کنند.