به گزارش همشهری آنلاین، قرارگیری زمین در یک خلأ کیهانی می‌تواند علت سرعت بالاتر انبساط محلی جهان و پاسخ احتمالی به معمای «تنش هابل» باشد.
این یافته‌ها می‌تواند یکی از معماهای قدیمی و پیچیده کیهان‌شناسی به نام «تنش هابل» را توضیح دهد. این مسئله مربوط به سرعت انبساط جهان است که بسته به روشی که برای اندازه‌گیری آن به کار می‌رود، نتایج متفاوتی ارائه می‌دهد. دکتر ایندرانیل بانیک از دانشگاه پورتموث در این باره گفت: «یک دلیل احتمالی برای این ناسازگاری این است که کهکشان ما نزدیک مرکز یک خلأ محلی بزرگ قرار دارد.»
او افزود: «این امر باعث می‌شود ماده توسط جاذبه به سمت بیرون و مناطق با چگالی بالاتر کشیده شود و خلأ با گذشت زمان خالی‌تر شود. وقتی خلأ خالی می‌شود، سرعت دور شدن اجسام از ما بیشتر از حالتی است که خلأ وجود نداشته باشد. بنابراین، این پدیده ظاهراً سرعت انبساط محلی سریع‌تری را نشان می‌دهد.»
این خلأ کیهانی چگالی‌ای تقریباً ۲۰ درصد کمتر از میانگین چگالی ماده در جهان دارد و همین موضوع دلیل سرعت بیشتر انبساط کهکشان ما نسبت به سایر بخش‌های جهان است. دانشمندان برای رسیدن به این نتیجه، داده‌های امواج صوتی کیهانی یا همان نوسانات صوتی باریونی (Baryon Acoustic Oscillations یا BAOs) را که طی ۲۰ سال گذشته جمع‌آوری شده بود، مورد بررسی قرار دادند.
دکتر بانیک اظهار داشت: «نتایج ما نشان می‌دهد جهانی که در آن خلأ محلی وجود داشته باشد، حدود ۱۰۰ میلیون برابر محتمل‌تر از جهانی است که چنین خلأیی وجود نداشته باشد.» او ادامه داد: «این یعنی احتمال اینکه جهانی بدون خلأ با این داده‌ها سازگار باشد، معادل این است که یک سکه سالم ۱۳ بار متوالی شیر بیاید.»
این تحقیقات در نشریه «اخبار ماهانه انجمن سلطنتی نجوم» (Monthly Notices of the Royal Astronomical Society) با عنوان «آزمایش فرضیه خلأ محلی با استفاده از داده‌های نوسانات صوتی باریونی طی ۲۰ سال گذشته» منتشر شده است. این کشف می‌تواند چشم‌انداز تازه‌ای نسبت به ساختار بزرگ‌مقیاس جهان به ما بدهد و به حل معمای تنش هابل کمک کند؛ معمایی که سال‌ها ذهن دانشمندان را مشغول کرده است. پژوهشگران امیدوارند با درک بهتر ساختارهای خلأ در جهان، توضیحی دقیق‌تر برای نرخ‌های متفاوت انبساط کیهانی بیابند و تصویری کامل‌تر از تحولات کیهان ارائه دهند.
منبع: فرارو
