تاکنون گمان می‌کردیم غرش شیر همان صدای بلند و ترسناکی است که در مستندهای حیات‌وحش می‌شنویم. اما دانشمندان به کمک هوش مصنوعی متوجه شده‌اند که زبان شیرها پیچیده‌تر از آن چیزی است که تصور می‌کردیم. در یک مطالعه جدید که روی بیش از ۳ هزار صدای ضبط‌شده از شیرهای آفریقایی انجام شده، محققان نوع کاملاً جدیدی از غرش را شناسایی کرده‌اند که تا پیش‌ازاین ناشناخته بود.
به گزارش لایوساینس، دانشمندان نام این صدای جدید را «غرش میانی» گذاشته‌اند. برخلاف «غرش تمام‌عیار» که صدایی انفجاری، بلند و با اوج‌وفرودهای پیچیده است، غرش میانی ویژگی‌های متفاوتی دارد: کوتاه‌تر و بم‌تر است، صدای یک‌نواختی دارد و نوسان کمتری در آن شنیده می‌شود. نکته اینجاست که این نوع غرش همیشه بلافاصله پس از غرش اصلی و بلند شیر اتفاق می‌افتد. این کشف باور قدیمی که «شیرها فقط یک نوع غرش دارند» را زیر سؤال می‌برد.
تشخیص تفاوت بین صداهای مختلف شیر (مثل خرناس، ناله و غرش) برای گوش انسان دشوار و سلیقه‌ای است. به همین دلیل، محققان دانشگاه اکستر انگلستان از هوش مصنوعی کمک گرفتند. آنها با نصب ۵۰ میکروفون مخصوص در پارک ملی تانزانیا و بستن قلاده‌های مجهز به سنسور صوتی به ۵ شیر در زیمبابوه، هزاران ساعت صدا ضبط کردند.
هوش مصنوعی توانست با دقت بالای ۹۵ درصد الگوهای صوتی را دسته‌بندی کند و چیزی را ببیند (یا بشنود) که محققان قبلاً نادیده می‌گرفتند: یک الگوی تکرارشونده و متمایز که همان غرش میانی است.
شاید بپرسید دانستن انواع غرش چه فایده‌ای دارد؟ در پاسخ باید گفت که این کار برای سرشماری شیرها اهمیت بالایی دارد. شیرها از غرش برای تعیین قلمرو و ارتباط با هم‌گروهی‌هایشان استفاده می‌کنند. تحقیقات قبلی نشان داده بود که غرش هر شیر مثل اثر انگشت منحصر‌به‌فرد است و اطلاعاتی درباره جنسیت و سن حیوان دارد. محققان می‌گویند با شناخت دقیق غرش‌های اصلی (و جداکردن آنها از غرش‌های میانی) می‌توانیم بدون نیاز به دوربین‌های گران‌قیمت یا تعقیب فیزیکی، تعداد دقیق شیرهای یک منطقه را فقط با گوش‌دادن به صدایشان تخمین بزنیم.
با توجه به اینکه فقط حدود ۲۳ هزار شیر آفریقایی در طبیعت باقی مانده و این گونه در خطر انقراض است، داشتن آمار دقیق جمعیتی برای برنامه‌ریزی‌های حفاظتی بسیار ضروری است.
یافته‌های این پژوهش در ژورنال Ecology and Evolution منتشر شده است.
