دونالد ترامپ، رئیس‌جمهور آمریکا ساعت ۱۴:۳۰ روز جمعه به وقت واشنگتن در کاخ سفید با الهام علی‌اف، رئیس‌جمهور آذربایجان و نیکول پاشینیان نخست‌وزیر ارمنستان دیدار کرد. رئیس‌جمهور آمریکا پیش از دیدار در توئیتی به اهداف خود از این نشست اشاره کرده بود.
در بخش ابتدایی متن ترامپ آمده است: «این دو کشور سال‌ها در جنگ بوده‌اند که به مرگ هزاران نفر انجامیده است. رهبران بسیاری تلاش کرده‌اند این جنگ را پایان دهند، اما موفقیتی حاصل نشده بود... تا امروز، و این به لطف «ترامپ» است.» این توصیفات و برجسته‌سازی شخصی حکایت از تمایل ترامپ به ساختن یک جایگاه بزرگ برای خود در تاریخ جهان و آمریکا دارد. او با ادعای تلاشش برای جلوگیری از جنگ‌ها و کشته شدن مردم در پی کسب جایزه صلح نوبل است.
با این حال بخش اصلی متن مربوط به بندهای پایانی بود. در این قسمت آمده است: «ایالات متحده همچنین با هر دو کشور توافق‌نامه‌های دوجانبه‌ای امضا خواهد کرد تا فرصت‌های اقتصادی مشترک را دنبال کنیم، به‌طوری که بتوانیم پتانسیل کامل منطقه قفقاز جنوبی را آزاد کنیم.»
رئیس‌جمهور آمریکا با ولعی سیری‌ناپذیر به دنبال تسلط بر منابع و منافع اقتصادی است؛ راهی برای کسب سود مازاد و البته بیشتر از آن تضمین برتری دلار که سودی بادآورده برای واشنگتن ایجاد می‌کند.
نکات
درخصوص وقایع مرتبط با کریدور جعلی زنگزور نکاتی وجود دارند که در ادامه مورد بررسی قرار گرفته‌اند.
۱- در قضیه ایجاد کریدور آی‌مک که جنوب آسیا را از مسیر خلیج فارس و فلسطین اشغالی به مدیترانه و اروپا متصل می‌کرد، کار به اجرای عملیات ۷ اکتبر رسید.
با وقوع جنگ طوفان الاقصی اجرای طرح به تعویق افتاده و با موانعی روبه‌رو شد. در برابر این طرح مقاومتی چندجانبه با اهداف متنوع شکل گرفت که شجاعانه و فداکارانه بود.
جنگ طوفان الاقصی برای مسدودسازی آی‌مک بود اما منحصر به فلسطین نمی‌شد. فلسطینی‌ها و اهالی غزه می‌دانستند رژیم صهیونی برای فراهم آوردن زمینه‌های کریدور آی‌مک و تسلط کامل بر ساحل و تثبیت خود حمله خواهد کرد، اما ضربه‌ای پیش‌دستانه وارد کردند. پس از آن از یمن و لبنان تا ایران و عراق در نبردها مشارکت کردند. در برابر کریدور جعلی زنگزور، ایران خود بارها از احتمال ورود مستقیم خبر داده است.
۲- بسیاری از مشکلات قابل تشخیص وجود دارند که به دلیل بی‌سابقه بودن، برخی کارشناسان و سیاستمداران بر اساس خطای ذهنی، وقوع آن را بعید و دور از واقعیت ارزیابی می‌کنند.
استفاده از نفوذی‌ها در پوشش اتباع بیگانه و گسیل نظامیان سابق افغان که توسط ناتو آموزش دیده بودند به داخل کشور یکی از این ماجراهاست. همچنین حمله رژیم صهیونی و آمریکا که بالاخره رخ داد. با تجربه‌ای که در جنگ ۱۲ روزه حاصل شد، باید مراقبت‌های بیشتری داشت و تحقق سناریوها را به دلیل بی‌سابقه بودن، بعید و دور از واقعیت تلقی نکرد. این احتمال می‌رود که در صورت اقدام در زنگزور، دشمن با امکانات خود در شرق به ایران ضربه بزند. خبرهای تأیید نشده از همکاری ترکمنستان همراه با آذربایجان و ترکیه در تسهیل حملات رژیم صهیونی به کشور یکی از این وقایع است. ترکیه عضوی از ناتوست و آذربایجان مدت‌هاست دست به تحرکات نامعمول زده و به شدت مسلح شده است، اما گمان نمی‌رفت ترکمنستان به عنوان کشوری بسته که رویه‌اش بی‌طرفی در نظام بین‌الملل است، این‌گونه رفتار کند.
