فیلم لحظه مرگ مرد زیر پای فیل
چین از جدیدترین پیشرفت فناورانه خود رونمایی کرده است که می‌تواند آینده جنگ‌های دریایی را تغییر دهد.
به گزارش عصر ایران، مهندسان هوافضا در این ابرقدرت شرق آسیا، هواگردی را توسعه داده‌اند که گمان می‌رود اولین پهپاد پرسرعت عمود پرواز در جهان است که با موتور جت کار می‌کند.
پهپادها معمولاً برای نقشه برداری، شلیک تسلیحات، تحویل کالا و انجام عملیات‌های نظارتی در مقیاس بزرگ استفاده می‌شوند، اما برای برخاستن و فرود به باندهای طولانی یا ناوهای هواپیمابر نیاز دارند.
با این حال، پهپاد عمودپرواز جدید که در طول ۱۰ سال توسط تیمی در دانشگاه بیهانگ به رهبری اساتید وانگ یائوکون و کیو یوتینگ توسعه داده شده اند، نیروی بالابر عمودی و قدرت جت را ترکیب می‌کنند تا سریع‌تر و روان‌تر از زمین بلند شوند. دانشگاه بیهانگ، موسسه‌ای است که مورد تحریم‌های آمریکا قرار گرفته است.
رسانه‌های چینی از این پهپاد به عنوان ابزاری که هر ناوشکن، ناوچه یا شناور آبی-خاکی چینی را به یک ناو هواپیمابر کوچک تبدیل می‌کند، نام می‌برند. هنوز تصاویری از این محصول منتشر نشده اما انتظار می‌رود طی روزهای آینده اطلاع‌رسانی بیشتری در رابطه با آن انجام شود.
تیم توسعه دهنده این پهپاد در مقاله‌ای که ماه ژوییه منتشر شد، نوشتند: «ما آن را با دیگر پهپادهای عمودپرواز اصلی حال حاضر مقایسه کرده ایم. از نظر سرعت بسیار برتر است.»
آن‌ها همچنین اشاره داشتند که این پهپادهای ۴۵ کیلوگرمی که از فیبر کربن سبک وزن تی-۷۰۰ ساخته شده اند، می‌توانند در «شرایط سخت» استفاده شوند و در آزمایش‌ها به راحتی به سرعت حدود ۲۲۸ کیلومتر بر ساعت رسیده اند.
پهپادهای عمودپرواز با کمک روتورهای زیرین که مانند بیشتر پهپادهای دیگر با یک پیشرانه توربوجت مینیاتوری تکمیل می‌شوند، به هوا بلند می‌شوند. اما ماهیت پیچیده واقعی‌شان در ادامه آن‌ها را متمایز می‌کند.
برخلاف پهپادهای دیگر، زمانی که این هواگرد به ارتفاع و سرعت کافی رسید، روتورهای آن به تدریج سرعت خود را کم کرده و محصور می‌شوند، که کاهش چشمگیر ۶۰ درصدی مقاومت هوا را در پی دارد.
این عملکرد کلیدی امکان دستیابی به سرعت‌های بالا را در عین حفظ کامل توانایی پهپاد فراهم می‌کند، و یک سپر حرارتی مقاوم تا ۷۰۰ درجه سانتی گراد تضمین می‌کند که ساختار آن آسیب نمی‌بیند.
با این حال، انتقاداتی نیز به این پهپاد وارد شده است؛ اینکه سیستم روتور آن فضایی را در داخل بدنه اشغال می‌کند که ممکن است بر کارایی سوخت و همچنین ظرفیت حمل سلاح و بار آن تاثیر بگذارد.
این بدان معناست که این پهپادها احتمالاً ظرفیت حمل مهمات بزرگ را ندارند و ممکن است برای عملیات نظارتی مناسب‌تر باشند.
باور بر این است که این پروژه در سال ۲۰۱۵ پس از درخواست نیروی دریایی چین برای «شناورهای غیر ناو هواپیمابر» آغاز شد که بر نیاز به «هماهنگی چند پهپاد، شناسایی با سرعت بالا و برخاست و فرود عمودی از عرشه ناوشکن ها» تأکید داشت.
یک کارشناس ناشناس دفاعی گفت که معرفی پهپادهای عمودپرواز جدید به این معنی است که نیروی دریایی چین می‌تواند در نبردهای آینده، پهپادهای شناسایی و حمله پرسرعت و دوربرد را از هر کشتی جنگی عملیاتی کند.
او گفت: «این هواگرد هر شناور رزمی سطحی اصلی را به یک پایگاه عملیاتی پیشرو تبدیل می‌کند. دشمن نمی‌تواند پیش بینی کند که حمله بعدی از کجا خواهد آمد.»
چنین پهپادهایی می‌توانند به صورت گروهی مستقر شوند، به دفاع هوایی دشمن نفوذ کنند، نظارت حساس به زمان یا حملات دقیق انجام دهند و بدون استفاده از پایگاه‌های زمینی به کشتی‌های میزبان خود بازگردند.
این فناوری همچنین می‌تواند به تلاش‌های چین برای ادعای مالکیت دریای چین جنوبی با استفاده از پهپادهای پرسرعت برای مهار رقبا کمک کند.
