مهناز مرزبان پور هنرمند نقاش و خوشنویس در گفت‌و‌گو با خبرنگار خبرگزاری صدا و سیما، هنر را ابزاری برای بیان دغدغه‌ها و مشکلات مردم دانست و گفت: من هنر را با تمام سختی هایش دوست دارم، زیرا از طریق هنر می‌توانم با مردم صحبت کنم.

 

این نقاش که متولد ۱۳۵۴ در خرمشهر است، در خصوص روند رشد و شکوفایی هنرش در آن دهه ها، گفت : از دوران دبستان متوجه شدم که به خوبی خطاطی میکنم و نقاشی می‌کشم. از این رو، دانش آموز مستعد هنر در مدرسه بودم و بسیاری از مواقع دوستانم از من می‌خواستند که روی تخته متنی بنویسم یا تصویری را ترسیم کنم.

 

مرزبان پور ادامه داد: بعد از مهاجرت به تهران برای ادامه خوشنویسی، در کلاس‌های استاد غلامحسین امیرخانی شرکت کرده و در نهایت گواهی ممتاز از انجمن خوشنویسان دریافت کردم.

 

این هنرمند که از همان کودکی با سختی‌ها آشنا شده و اتفاقات پرتلاطم مانند ورود بعثی‌ها به خرمشهر را تجربه کرده است، در ادامه صحبت هایش گفت: سبک مورد علاقه من در نقاشی رئال یا همان واقع گرایی است، زیرا معتقدم که هنر باید واقعیت‌ها را بازتاب دهد.

 

وی ترسیم چهره دختری از عشایر بختیاری را هم در راستای پایبندی هنرش به واقعیت‌ها دانست و توضیح داد: تقریبا تمام کار‌های سنگین ایل بر عهده دخترهاست. داخل چشمان این دختری یک زن با چادر دیده می‌شود که مادر اوست؛ یعنی این دختر هم می‌بایست همانند مادرش با همان پوشش زنان ایل، راه آنها را ادامه دهد و با عشق کار کند. برای این زنان معنای واقعی زندگی است که برای بنده هم بسیار ارزشمند است. 

 

مرزبان پور افزود: اعتقاد بنده این است که همه تابلو‌های نقاشی باید عنوان داشته باشند؛ نقاشی بدون عنوان مفهوم ندارد، زیرا در اصل دغدغه‌ای را دنبال نمی‌کند. اصل هنر نزدیکی به مردم و بیان مشکلات آنهاست.