به گزارش مشرق، یکی از چهرههایی که در دو سه ساال اخیر، با یک کارزار رسانهای-تبلیغاتی سیستماتیک و منظم در شبکههای اجتماعی، به یکی از نظریهپردازان «تسلیمطلبی» و «وادادگی» در برابر غرب تبدیل شد، «محسن رنانی»، عضو سابق هیات علمی دانشگاه اصفهان بود. این فرد که دو سال پیش چنان در «نقش» خود فرو رفته و چنان از «وزن» و جایگاه خیالی خود دچار توهم شده بود که در چند نوبت به مقامات عالیه نظام توصیهنامه سرگشاده می نوشت، هیچ نظریه یا گفتمان بدیع و ابتکاری از خود ندارد، بلکه یکسره به واگویی نظریات برخی به اصطلاح اندیشمندان «توسعه» در غرب و نسخهپیچیهای آنان برای کشورهای «ناهماهنگ»(بخوانید ضد-سلطه) می پردازد که صرفا «تسلیم» همهجانبهی سیاسی، نظامی، فرهنگی و در نهایت تمدنی را القاء می کند. از دل چنین توهماتی(که امروز با ظهور چهرههای تمرکزگرا، ناسیونالیست و هویتطلب در روسیه، ترکیه، چین، و حتی آمریکای ترامپ) در فضای آکادمی خود غرب هم متروک و منسوخ شدهاند، بیانیههایی از سنخ بیانیه هفتصدنفری به اصطلاح «اطلاحطلبان» بیرون می آید.
در ویدئوی زیر، بخشی از سخنان حقیقتا شاذ و حتی سخیف محسن رنانی را مشاهده می کنید: