اکبر منتجبی رئیس هیاتمدیره انجمن صنفی روزنامهنگاران در این رابطه گفت این عملکرد در ادامه اقداماتی است که شهرداری روی نهادهای صنفی یا مستقل مثل انجمن جامعهشناسان، خانه اندیشمندان علوم انسانی و... انجام داده است؛ یعنی فشار بر طیفی که همفکر شهردار یا شهرداری نیستند و یا به صورت مستقل فعالیت میکنند و این اقدام اخیر درخصوص انجمن صنفی روزنامهنگاران تهران را باید در ادامه آن زنجیره دید.
در همین رابطه دیروز انجمن صنفی در بیانیهای تاکید کرد که نزاع بر سر ساختمان نیست؛ مساله تعرض آشکار به آزادی فعالیت روزنامهنگاران است.
در این بیانیه آمده است: «رایزنیهای چند ماهه انجمن صنفی روزنامهنگاران تهران با شهرداری به نتیجه نرسید و محل استقرار انجمن صنفی سهشنبه ۲۸مرداد ۱۴۰۴ بازپس گرفته شد و ماموران شهرداری تابلو انجمن را نیز از ساختمان پایین آوردند. حالا تنها تشکل صنفی روزنامهنگاران تهران باید به دنبال جایی دیگر برای پیگیری حقوق صنفی اعضای خود باشد یا اینکه تا اطلاع ثانوی در خیابان فعالیتهای خود را پی بگیرد.»
در این بیانیه تاکید شده است: «بر اساس بند ششم ماده ۵۵ قانون شهرداریها، کمیسیونی برای حمایت از فعالیتهای اجتماعی و فرهنگی زیر نظر شهردار تشکیل میشود و ساختمان انجمن صنفی نیز در همین چارچوب قانونی به روزنامهنگاران واگذار شده بود. اما از دوره جدید مدیریت شهری، این کمیسیون عملا غیرفعال شده و روند بازپسگیری گزینشی ساختمانها آغاز گردیده است.پرسش اینجاست که از میان صدها ساختمانی که از طرف شهرداری تهران در اختیار نهادها و مراکز و اشخاص گوناگون قرار دارد چرا جایی مثل انجمن صنفی در اولویت تخلیه قرار میگیرد؟»
به گزارش ایسنا، این بیانیه میگوید: «آیا باید تخلیه اجباری تشکلهایی مثل خانه اندیشمندان علوم انسانی و انجمن جامعهشناسی ایران و اکنون انجمن صنفی روزنامهنگاران تهران را صرفا یک اتفاق دانست یا ادامه روندی که از مدتها پیش آغاز شده است و دیر نیست که دامان نهادها و تشکلهای مستقل دیگر را نیز بگیرد؟
چرا نهادهای صنفی و تشکلهای مستقل بیشتر از همه در معرض آسیب قرار میگیرند؟ آیا شهر تهران چنانکه مدیریت شهری در شعارهای خود میگوید شهری برای همه است یا شهری برای گروهها و نهادها و تشکلهای خاصی که به سلیقه مدیریت شهری و شخص شهردار نزدیکترند؟»
در بخش پایانی بیانیه آمده است: «تخلیه اجباری دفتر انجمن صنفی روزنامهنگاران، تنها یک نزاع بر سر ساختمان نیست؛ بلکه تعرضی آشکار به استقلال صنفی و آزادی فعالیت حرفهای روزنامهنگاران و چندصدایی جامعه است.در دو سال گذشته رابطه انجمن صنفی و شهرداری تعاملی بوده است اما متاسفانه به نظر میرسد اکنون شهرداری راه دیگری را برگزیده است. در چنین شرایطی حق استفاده از امکانها و راههای دیگر برای انجمن محفوظ است.»
از سویی دیگر روابط عمومی شهرداری منطقه ۳ تهران نیز درباره این موضوع اعلام کرد: ملک مورد اشاره پس از پایان قرارداد و گذشت بیش از دو سال بهرهبرداری رایگان، با هماهنگی کامل اعضای انجمن و بدون هیچگونه استفاده از قوه قهریه، تخلیه و در اختیار شهرداری قرار گرفته است.
عرصه این ملک در طرح تعریض خیابان کودکان غزه منشعب از خیابان شریعتی واقع شده و اقدامات انجامشده در چارچوب ساماندهی املاک و اموال شهرداری و تبعیت از دستورات قضایی بوده است. تمامی مراحل این فرآیند با اطلاع، همکاری و توسط انجمن صنفی روزنامهنگاران صورت گرفته و هدف اصلی، بهرهگیری بهینه از ظرفیت املاک در راستای خدماترسانی به شهروندان است.
همچنین ناصر امانی عضو شورای شهر تهران در این رابطه گفت: حالا یا قرارداد تمام شده و یا قرارداد تمدید نشده است اما این اقدام شهرداری تهران آن هم درحالیکه چند روز از روز خبرنگار گذشته، کج سلیقگی به تمام معناست.
عضو شورای شهر تهران توضیح داد: در شورا مصوبهای داشتیم که قرار شد تا شهرداری برای تمدید و عدم تمدید قرارداد املاک لیستی را به شورا بیاورد که اتفاقا لیست بلندبالایی است ولی متاسفانه بدون مراجعه به شورا رأسا اقدام کردهاند.
او با بیان اینکه شهرداری تهران باید لایحه را به شورا میآورد و برای این کار مجوز میگرفتند گفته است: من در جریان تذکر درباره خانه اندیشمندان نیز گفتم که شهرداری به جای اینکه از راه قضایی پیش برود باید مسیر شورا را پیگیری میکرد و دیدید که ۱۴ عضو شورا و رئیس شورای شهر تهران بارها در مورد نحوه رفتار با خانه اندیشمندان تذکر دادند اما باز هم کار خود را پیش گرفتند.
نرجس سلیمانی رئیس کمیسیون حقوقی و نظارت شورای شهر تهران نیز پس از این اتفاق در اظهارنظری گفته است: اینکه یک انجمن صنفی که خود متعلق و برآمده از رسانه است بدون کوچکترین فضاسازی و با نهایت متانت و درایت با اعتماد به نفس برآمده از بلوغ جمعی و با درک شرایط و بدون هیچ حرف و حدیثی، تن به اجرای قانون میدهد و تازه بعد از تمکین به قانون در پی اطلاعرسانی و ادامه مسیر صنفی خود است، از نشانههای روشن بلوغ یک صنف پیشران در اجتماع همافزا و همدل امروز ماست.
او افزود: با این اوصاف به زودی پاسخ این همافزایی از طرف مدیریت شهری به این انجمن صنفی هوشیار و بیدار جامعه داده خواهد شد و امیدواریم این بار فضایی که در اختیار این انجمن قرار میگیرد نیز بتواند پاسخگوی نیازهای اساسی این مجموعه باشد. افشین امیرشاهی رئیس سابق انجمن صنفی روزنامهنگاران استان تهران نیز در گفتوگو با رکنا این عمل را اقدامی شائبهبرانگیز و در تضاد با نیاز جامعه به نهادهای مدنی دانست و گفت: این تصمیم درست در زمانی اتخاذ شد که کشور روزهای پرالتهاب جنگ تحمیلی ۱۲روزه را پشت سر گذاشته بود؛ روزهایی که جامعه بیش از هر زمان دیگر به نهادهای مدنی برای بازسازی، تقویت اعتماد اجتماعی و ایجاد همدلی نیاز داشت. حذف انجمن صنفی در چنین شرایطی، برخلاف یک ضرورت تاریخی و اجتماعی آشکار است.