توماس فریدمن، نویسنده برجسته آمریکایی، در یکی از مقالات خود درباره جنگ اسرائیل علیه نوار غزه ، تصویری تاریک از آینده اسرائیل در دوران بنیامین نتانیاهو را ترسیم کرده است.
از نظر او، جنگ جاری در غزه دیگر دفاع از اسرائیل در برابر جنبش مقاومت اسلامی (حماس) نیست، بلکه وسیله‌ای برای نتانیاهو است تا در قدرت باقی بماند، حتی اگر این جنگ به قیمت جان غیرنظامیان فلسطینی، تخریب وجهه بین‌المللی اسرائیل و شکاف در وحدت جامعه یهودی منجر شود.
فریدمن استدلال می‌کند که آنچه نتانیاهو آن را «اشتباه غم‌انگیز» توصیف می‌کند - مانند بمباران بیمارستان ناصر در جنوب غزه که منجر به شهادت حداقل ۲۰ نفر، از جمله پنج روزنامه‌نگار شاغل در رسانه‌های بین‌المللی و پزشکان، شد - اقدامی تصادفی نیستند، بلکه نتیجه اجتناب‌ناپذیر سیاست‌های نخست‌وزیر اسرائیل برای طولانی کردن جنگ به منظور جلوگیری از پیگرد قانونی و تحکیم اتحاد خود با وزرای راست افراطی هستند.
این نویسنده آمریکایی معتقد است که وزرای تندرو کابینه نتانیاهو به رهبری «بزالل اسموتریچ»، وزیر دارایی، به دنبال پر کردن کرانه باختری با شهرک‌سازی‌ها هستند تا از ظهور یک کشور فلسطینی جلوگیری کنند و اسموتریچ همزمان آواره کردن فلسطینی‌ها از کرانه باختری و غزه را تشویق می‌کند تا راه را برای الحاق آنها به اسرائیل هموار کند.
این نویسنده هشدار می‌دهد که جنگ غزه، اسرائیل را به یک واحد منفور بین‌المللی تبدیل کرده است. نویسنده به مصداق‌های مختلفی از افزایش نفرت از اسرائیل مانند منع کودکان اسرائیلی از ورود به یک پارک در فرانسه، اختلاف دیپلماتیک با استرالیا و جلوگیری از پهلوگیری یک کشتی کروز اسرائیلی در جزیره‌ای در یونان به دلیل اعتراضات مردمی اشاره می‌کند.
به گفته فریدمن، همه این شاخص‌ها میزان تخریب وجهه اسرائیل در افکار عمومی جهان را نشان می‌دهند، «تا جایی که اسرائیلی‌ها ممکن است قبل از صحبت کردن به زبان عبری در سفر به خارج از کشور، دو بار فکر کنند».
نویسنده در ادامه می گوید اسرائیل نه تنها اعتبار اخلاقی خود را از دست می دهد، بلکه متحدان منطقه ای و بین المللی خود را نیز از دست خواهد داد.
فریدمن مقاله خود را با این ادعا به پایان می‌رساند که آنچه در حال وقوع است، «خودکشی ژئوپلیتیکی» است. نویسنده همچنین بیم آن دارد که ترامپ نیز در دام نتانیاهو افتاده و هرگونه توافق واقع‌بینانه‌ای را رها کرده باشد، زیرا ممکن است که ترامپ نیز فریب توهم «پیروزی کامل» نتانیاهو را خورده باشد.
