یک مطالعه جدید نشان می‌دهد که یکی از ساده‌ترین لذت‌های زندگی، یعنی بوییدن یک رایحه خاص، می‌تواند حجم ماده خاکستری مغز را افزایش دهد. این پژوهش می‌تواند به توسعه روش‌های رایحه‌درمانی جدید برای تقویت سلامت روان و حتی پیشگیری از زوال عقل کمک کند.
براساس گزارش ساینس‌آلرت، محققان ژاپنی دریافتند استنشاق مداوم یک رایحه می‌تواند ساختار مغز را تغییر دهد. در این مطالعه پژوهشگران دانشگاه کیوتو و دانشگاه تسوکوبا در ژاپن از ۲۸ زن خواستند تا به مدت یک ماه، یک روغن با رایحه خاص گل رز را بر روی لباس خود استفاده کنند. در همین حال، یک گروه کنترل ۲۲ نفره به جای آن از آب معمولی استفاده کردند. نتایج جالب توجه بود.
پس از پایان دوره یک ماهه، اسکن‌های MRI مغز شرکت‌کنندگان نشان داد حجم ماده خاکستری در مغز گروهی که در معرض رایحه گل رز بودند، به طور قابل‌توجهی افزایش یافته بود.
نکته جالب‌تر، محل این افزایش حجم بود. این رشد در بخش آمیگدال (که مستقیماً با حس بویایی و احساسات مرتبط است) رخ نداده بود، بلکه بیشترین تغییر در بخشی به نام قشر سینگولیت خلفی (PCC) مشاهده شد؛ ناحیه‌ای از مغز که به شدت با حافظه، تداعی معانی و بازیابی خاطرات مرتبط با بو درگیر است.
فرضیه اصلی پژوهشگران این است که مغز درحال «جبران بیش‌ازحد» است. از آنجایی که رایحه گل رز به طور مداوم در محیط وجود دارد، آمیگدال دیگر نیازی به هشداردادن مداوم به مغز درمورد وجود آن ندارد. در عوض، این وظیفه به بخش PCC محول می‌شود که باید به‌طور مداوم این رایحه را به عنوان یک خاطره پردازش و ذخیره کند. این کار مداوم، باعث می‌شود این بخش از مغز سخت‌تر کار کند و درنتیجه، حجم آن افزایش یابد.
این یافته‌ها می‌تواند پیامدهای بسیار مهمی برای سلامت مغز، به‌ویژه در زمینه مبارزه با بیماری‌های تحلیل‌برنده عصبی مانند آلزایمر داشته باشد. مشخص شده است که بخش PCC در افراد مبتلا به آلزایمر، دچار کوچک‌شدگی و آتروفی می‌شود. این مطالعه این ایده را مطرح می‌کند که شاید بتوان با تحریک مداوم این بخش از مغز از طریق رایحه‌ها، آن را فعال نگه داشت و از تحلیل رفتن آن جلوگیری کرد.
البته این پژوهش در مراحل اولیه قرار دارد و نیازمند آزمایش‌های بیشتر با رایحه‌های مختلف و گروه‌های بزرگ‌تر است. یافته‌های این مطالعه در Brain Research Bulletin منتشر شده است.
