برترین‌ها: اکران جهانی فیلم F۱ موجی تازه در میان علاقه‌مندان سینما برانگیخت و این موج، به سرعت به ایران هم رسید. آنچه بیش از همه در ایران دست به دست می‌شود، نه صرفاً داستان و هیجان مسابقات اتومبیل‌رانی، بلکه حضور برد پیت در نقش اصلی است؛ حضوری که با توجه به سن و سال او، به بحثی فراگیر در شبکه‌های اجتماعی تبدیل شده است. بسیاری از کاربران با زبانی طنز و خلاقانه، بازی او را با قالی کرمان مقایسه کرده‌اند؛ قالی‌ای که هرچه قدیمی‌تر می‌شود ارزش بیشتری پیدا می‌کند. این موج شوخی و تحسین، در واقع بازتابی از جایگاه ویژه‌ای است که پیت طی دهه‌ها در ذهن مخاطب ایرانی یافته است.
برد پیت برای نسل‌های مختلف، یادآور چهره‌ای کاریزماتیک و ستاره‌ای تمام‌عیار است. از فیلم‌های اکشن و درام دهه نود میلادی گرفته تا آثار متأخرتر، او همواره توانسته با انتخاب‌های متنوع، تصویری تازه از خود ارائه کند. اما در F1، ترکیب سن بالا با انرژی جوانانه کاراکتر، تضادی ایجاد کرده که بیش از پیش به چشم آمده است. تماشاگر ایرانی که از نزدیک پیگیر مسابقات فرمول یک نیست، شاید چندان درگیر جزئیات فنی داستان نشود، اما مواجهه با این تضاد جذابیت ویژه‌ای دارد: مردی در آستانه شصت سالگی که هنوز می‌تواند در نقش قهرمان سرعت و هیجان بدرخشد.
فضای مجازی ایران پس از انتشار فیلم، پر شد از شوخی‌ها و مقایسه‌ها. کاربران سن برد پیت را با جوانی همیشگی او در قاب سینما قیاس کردند و از این گفتند که «ستاره‌ها پیر نمی‌شوند». این واکنش طنزآلود، در واقع نوعی ستایش است؛ ستایشی که نشان می‌دهد پیت همچنان نمادی از جذابیت و ماندگاری در ذهن ایرانی‌هاست.
اما استقبال فقط به شوخی‌ها ختم نشد. برخی منتقدان و علاقه‌مندان سینما نیز به جنبه‌های حرفه‌ای فیلم اشاره کردند. از طراحی صحنه‌های مسابقه گرفته تا دقت در بازآفرینی فضای واقعی پیست‌ها، همه و همه نشانه‌ای از تولید پرهزینه و پرجزئیات هالیوود است. در شرایطی که سینمای ایران کمتر فرصت خلق چنین تجربه‌های بصری را دارد، تماشاگران از مواجهه با این استانداردهای جهانی شگفت‌زده شدند.
رامین دایی، یکی از کاربران توئیتر در توصیف این فیلم نوشت: فیلم F1 (2025) به کارگردانی جوزف کوشینسکی و تهیه کنندگی لوییس همیلتون افسانه‌ای، داستان پیچیده‌ای ندارد، تیمی در مسابقات فرمول یک که به دنبال موفقیت است، اما تا دلتان بخواهد هیجان دارد و صحنه‌های زیبا.
رامین در ادامه نوشت: ترکیب تیم بازیگری با وجود برد پیت و خاویر باردم اولین نقطه قوت فیلم به حساب می‌آید، شخصیت‌ها در جایگاه خود به خوبی جایگذاری شده‌اند و می‌توان آن‌ها در قالب کاراکترهایی از این ماجرا به خوبی قبول کرد.
کاربر «بی اعصاب» هم نوشت: یه فیلم ورزشی هیجان انگیز که به ما فرصت تماشای لذتبخش مسابقات فرمول وان رو میده
بعد از مدتها برد پیت خوش درخشید و آهنگساز هانس زیمر یه جاهایی از فیلم رو حماسی میکنه
فیلم F1 یکی از مهمترین و پرفروش‌ترین فیلم‌های امسال است که خیلی‌ها منتظر آمدن‌اش بودند. این فیلم به‌طرز عجیبی فروخت و همانطور که انتظارش می‌رفت جوزف کوشینسکی موفق شد تا دوباره موفقیت‌های تاپ گان: ماوریک را تکرار کند. برد پیت و خاویر باردم دراین فیلم بازی می‌کنند، لوئیس همیلتون قهرمان مسابقات فرمول یک به‌عنوان تهیه‌کننده در آن حضور دارد، فیلم در مکان‌های واقعی مسابقات فرمول یک فیلمبرداری شده است و گردانندگان این مسابقات هم از تولید آن حمایت کرده بودند. بدون شک این وجود برد پیت بوده که مخاطب را بخاطر فرمول یک به سینماها و پلتفرم‌ها کشانده است. سال گذشته نیز وقتی که فیلم The Wolfs آمد این برد پیت و جورج کلونی بودند که مخاطب را وسوسه‌ی خود کردند.
این فیلم همه‌ی جذابیت‌‌اش را مدیون بازیگران و آن پروداکشن سنگین‌اش است وگرنه فیلمنامه به‌خودی‌خود چیزی برای ارائه ندارد. F1، یک فیلم ورزشی است که رده‌ی آثار حال خوب کن قرار می‌گیرد اما مشکل‌اش اینجاست که چیزی به این گونه‌ی سینمایی اضافه نمی‌کند و ایده‌ی خاصی هم ندارد. F1 از آن فیلم‌هایی نیست که در یاد مخاطب بماند و هوس دیدن دوباره‌ی آن به سرش بزند.
اما فیلم F1 از لحاظ شیوه‌ی کارگردانی و ایده‌هایی که در ژانر ورزشی کار می‌کند یک اثر جسورانه‌ی فوق‌العاده زیباست. اصلا صحنه‌ی رانندگی و مسابقات هیجانی در این فیلم محال است که از یادتان برود. تعلیقی که این ماشین‌ها برای مخاطب ایجاد می‌کنند توانایی این را دارند که تا انتها او را پای فیلم نگه دارند. این بلک‌باستر عظیم از نظر عناصر سبک بصری فیلمی واقعا جذاب و فراموش‌نشدنی است. البته این قدرت‌نمایی هم نشانه‌ای از ضعف است و هم نشانه‌ای از قدرت! درام در چنین شرایطی لاغر شده و تنها چیزی که برای مخاطب جذابیت دارد این مسابقات است. تا جائی که در انتهای فیلم تنها چیزی که یاد مخاطب می‌ماند، ماشین است و سرعت و برد پیت!
این فیلم یک هم‌قرینگی ظریف با فیلم گرگ‌ها (The Wolfs) دارد. هر دویشان استعاره‌هایی از بازیگران نسل سوم هالیوود هستند. F1 یک تقابل بین‌نسلی است، اینکه برد پیت و بازیگران هم نسل‌اش هنوز پیر نشده‌اند. این نسل هنوز می‌تواند نسل بعد از خودش را ببرد و تا انتها پای همه چیز بماند. گویا این روزها برد پیت تنها برای اثبات خودش فیلم بازی می‌کند که البته نیاز به چنین کاری هم نیست!
