از زمان آغاز «طوفان الاقصی»، جامعه اسرائیلی پیوسته شاهد بروز صداهایی در مخالفت با شیوه مدیریت جنگ غزه از سوی بنیامین نتانیاهو بوده است. این اعتراض‌ها ابتدا از سوی نویسندگان و تحلیلگران چپ‌گرا شکل گرفت، سپس گروه‌های سیاسی موسوم به «حامی صلح» که در آغاز با جنگ همراهی کرده بودند، به‌تدریج در پی ارتکاب «نسل‌کشی» توسط ارتش اسرائیل و ناتوانی آن در تحقق پیروزی سریع، مسیر خود را جدا کردند.دامنه این اعتراض‌ها به خانواده‌های اسرای اسرائیلی در غزه نیز رسید و هم‌زمان، صدای مخالفان سیاسی که به دنبال امتیازگیری در صحنه قدرت بودند، بلندتر شد.
با این حال، این اعتراضات در گذشته نیز تجربه شده بود و دولت‌های اسرائیلی به‌ویژه در دوران جنگ توانسته بودند به روش‌های مختلف از آن عبور کنند.اما امروز دولت نتانیاهو که به دنبال فراخوان گسترده نیروهای ذخیره برای تهاجم زمینی به غزه است، با دو چالش بی‌سابقه روبه‌رو است:
۱ . ارتش در حالی به جنگ می‌رود که نظرسنجی‌ها نشان می‌دهد اکثریت اسرائیلی‌ها با ادامه آن مخالفند.
۲. مخالفت ارتش از سطح مشاوره‌های درون‌حاکمیتی فراتر رفته و به‌طور علنی، هم در گفتار و هم در عمل، ابراز می‌شود.
این اعتراضات در قالب حرکتی تازه با نام «سربازان برای گروگان‌ها» شکل گرفته است؛ جنبشی که نه‌تنها خواستار مذاکره برای آزادی اسرا شده، بلکه اشغال شهر غزه توسط ارتش اسرائیل را «غیرقانونی» و «خیانت به گروگان‌ها و ملت اسرائیل» خوانده و آن را «خطر جانی برای اسرا» دانسته است.به عقیده دکتر «عمار علی حسن» استاد دانشگاه مصری، این گروه که اکنون بیش از ۴۰۰ نیروی ذخیره ارتش را در بر می‌گیرد، به کابوسی برای نتانیاهو تبدیل شده است.
علت نگرانی نتانیاهو چند نکته است:
این جنبش به‌طور پیوسته در حال گسترش است و شمار اعضای آن از ۲۰۰ نفر در آغاز (اکتبر گذشته) به صدها نفر افزایش یافته است. اعضای این گروه آشکارا اعلام کرده‌اند که حاضر به حضور در جنگ غزه نیستند، زیرا این اقدام جان اسرا را تهدید می‌کند و تنها به نفع «دولت افراطی» خواهد بود. این موضع، متفاوت از امتناع سنتی مذهبیون «حریدی» از حضور در خدمت اجباری است، چراکه «سربازان برای گروگان‌ها» اصل خدمت سربازی را رد نمی‌کنند، بلکه تنها جنگ علیه غزه را نمی‌پذیرند و تصمیم خود را برخاسته از «عرق ملی» معرفی می‌کنند.
این جنبش نتانیاهو را فردی «افراطی» و «سیاستمداری که همه‌چیز را فدای بقای خود می‌کند» توصیف کرده و انگیزه او از ادامه جنگ را «فرار سیاسی» می‌داند نه دستیابی به پیروزی و بازدارندگی. این جنبش همچنین خواستار محاکمه نتانیاهو و هم‌پیمانان سیاسی و نظامی او شده و برای این خواسته سه دلیل آورده است: فقدان مشروعیت برای ادامه جنگ، به خطر افتادن جان اسرا و مقدم دانستن منافع شخصی نخست‌وزیر بر منافع عمومی اسرائیل.
«ماکس کریش» یکی از اعضای این جنبش گفته است: «به‌عنوان سربازانی که در این جنگ خدمت کرده‌ایم و به آینده کشورمان اهمیت می‌دهیم، وظیفه ملی ماست که از مشارکت در این جنگ خودداری کنیم.»
به نوشته الجزیره، اگرچه این جنبش نمی‌تواند مانع ادامه حمله نتانیاهو به غزه شود، اما به یکی از عوامل فشار جدی علیه او بدل شده است.
در صورت ناکامی ارتش اسرائیل در اشغال غزه و افزایش تلفات انسانی و تجهیزاتی در برابر مقاومت، احتمال تقویت این جنبش، پیوستن نیروهای بیشتری به آن و حتی جذب بخشی از نیروهای رسمی ارتش وجود دارد. در چنین شرایطی، این جنبش می‌تواند شکافی جدی در جبهه داخلی اسرائیل ایجاد کند و به عمر سیاسی نتانیاهو پایان بدهد.
