حمید حسینی، عضو اتاق بازرگانی، درباره واکنش بازار به بازگشت قطعنامه‌های سازمان ملل اظهار کرد: در ابتدا، بازار با شوک مواجه شد، اما به‌تدریج مشخص شد بزرگ‌نمایی‌هایی در این زمینه صورت گرفته و بازگشت قطعنامه‌ها به‌معنای گروگان‌گرفتن کامل اقتصاد و توقف صادرات و واردات نیست. وی افزود: هرچند در حوزه صادرات، به‌ویژه نفت، ممکن است هزینه‌ها افزایش یابد و مشکلاتی ایجاد شود، اما این به‌معنای فروپاشی اقتصاد نیست.
نرخ دلار که تا ۱۰۶ هزار تومان بالا رفته بود، اکنون به ۱۰۲ هزار تومان کاهش یافته، بازار بورس رونق گرفته و طلا نیز به‌دلیل رشد قیمت جهانی اونس به بالای ۳۵۰۰ دلار افزایش قیمت پیدا کرده است.
حسینی با اشاره به رشد شاخص بورس به ۲ میلیون و ۴۰۰ هزار واحد گفت: تداوم این روند مثبت، خوش‌بینی ایجاد کرده و می‌تواند فشار روانی ناشی از تهدیدها و تحولات اخیر را تخلیه کند. امیدوارم نرخ دلار به زیر ۱۰۰ هزار تومان برگردد؛ پیش‌بینی‌ای که از ابتدا داشته‌ام. وی یادآور شد: تجربه گذشته نشان می‌دهد که حتی در زمان بازگشت تحریم‌های ترامپ، خریدار اصلی نفت ایران خرید خود را متوقف نکرد.
در آن زمان، توقف صادرات به اروپا، ترکیه، ژاپن و هند به‌دلیل خروج آمریکا از برجام، مشکلات ایجاد کرد، اما صادرات روزانه ۳۰۰ هزار بشکه نفت به چین ادامه یافت. این در حالی است که تحریم‌های آمریکا عمدتاً بخش‌های نفت، انرژی، پتروشیمی، فولاد، بانک و کشتیرانی را هدف گرفته، در حالی‌که تحریم‌های سازمان ملل این حوزه‌ها را شامل نمی‌شود.
این عضو اتاق بازرگانی تأکید کرد که تفکیک میان تحریم‌های شورای امنیت سازمان ملل و تحریم‌های یک‌جانبه آمریکا از اهمیت بالایی برخوردار است. تحریم‌های سازمان ملل، بر خلاف تحریم‌های آمریکا، اغلب ابعاد انسانی و عمومی را در نظر گرفته و کمتر بخش‌های حیاتی اقتصادی را هدف قرار می‌دهد که مستقیماً بر زندگی مردم تأثیر بگذارد.
این تمایز باعث می‌شود که تأثیر بازگشت این قطعنامه‌ها بر اقتصاد ایران، به مراتب کمتر از تحریم‌های گسترده و فراگیر آمریکا باشد. حسینی اشاره کرد که با وجود دشواری‌ها، اقتصاد ایران در گذشته توانسته است با تکیه بر روابط تجاری خود با کشورهای غیرمتخاصم و همچنین توسعه بازارهای داخلی، بخشی از فشارهای خارجی را جبران کند. این تاب‌آوری اقتصادی، به خصوص در بخش‌های غیرنفتی و صنایع کوچک و متوسط، می‌تواند نقش مهمی در کاهش اثرات منفی تحریم‌ها ایفا کند. در نتیجه، اگرچه باید هوشیار بود و تدابیر لازم را اندیشید، اما جای نگرانی شدید از فروپاشی اقتصادی وجود ندارد و بازار نیز به تدریج در حال هضم این واقعیت است. او بر این باور است که با مدیریت صحیح و تقویت تولید داخلی، می‌توان از این مرحله نیز با موفقیت عبور کرد و به ثبات اقتصادی رسید.
