با دو چشم خودم دیدم که ایشان هم مانند برادران بسیجی و پاسدار، با کمال اشتیاق، از همین یک نوع غذا که رکن اعظم آن نان و سیب‌زمینی بود تناول می‌نمایند غذای سیب‌زمینی در آن فضای مساوات و برادری آکنده از روح ایثار، ایمان و پارسایی، دلچسب‌‎ترین و گواراترین غذایی بود که تناول می‌شد. اسراف و تبعیض از نگاه آیت‌الله مدنی غذای آیت‌الله مدنی چنان ساده بود که گاهی اوقات نگرانی اطرافیانش را برمی‌انگیخت. روزی وقتی غذا آش بود، آشپز چون دیده بود که او قدری ضعیف شده‌ مقداری روغن بر روی آش وی ریخته بود. وقتی آیت‌الله مدنی متوجه می‌شود، آشپز را صدا می‌زند و می‌گوید چرا این‌قدر اسراف و تبذیر می‌کنی؟ آشپز در حالی که سرش را به زیر انداخته بود، گفته بود که حاج‌آقا فقط برای آش شما مقداری روغن ریختم چون شما ضعیف شده‌اید. وقتی آیت‌الله مدنی این جمله را می‌شنود بر عصبانیتش افزوده می‌شود و می‌گوید: "این که شد دو گناه؛ هم اسراف کرده‌اید و هم تبعیض." توجه به نیازهای مردم علیرضا جعفری، مکبر آیت‌الله مدنی در تبریز درباره امساک و دنیاگریزی وی می‌گوید: در روزهایی که ایشان در تبریز بودند، بنزین کم بود و برای تهیه بنزین، ماشین‌ها ساعت‌ها صف می‌بستند. ایشان اکثر اوقات با پای پیاده رفت و آمد می‌کردند و ظهرها از ایستگاه خیابان دارایی که فاصله زیادی بود، پیاده راه می‌پیمودند.

 

اهتمام در خدمت به مردم آیت‌الله مدنی در خدمت به مردم چنان غرق بود که پس از انتصاب به امامت جمعه تبریز، خانواده‌اش را به این شهر نیاورد و آنان همچنان در قم زندگی کردند. وقتی علت را پرسیدند، پاسخ داد: «اگر آن‌ها را به تبریز بیاورم، روزی یکی دو ساعت وقتم صرف خانواده می‌شود، در حالی که همین وقت را می‌توانم صرف خدمت به مردم کنم».در دورانی که ‌آیت‌الله مدنی در مجلس خبرگان قانون اساسی خدمت می‌کرد، در یکی از جلسات، بحثی به میان می‌آید مبنی بر این‌که به نمایندگان، حقوق و حق‌الزحمه پرداخت شود. آیت‌الله مدنی این جمله را می‌شنود، با عصبانیتی خاص فریاد می‌زند که مگر خدمت به مردم هم حقوق و مزایا می‌خواهد؟ و سپس به حالت اعتراض، جلسه را ترک می‌کند. این خصوصیات آیت‌الله مدنی باعث شد تا امام خمینی بهترین تعبیرها را درباره وی به کار ببرند. یکی از نزدیکان آیت‌الله مدنی می‌گوید که به امام خمینی گفتم آیت‌الله مدنی در طول روز دو تا سه ساعت بیشتر نمی‌خوابند و وقت خود را صرف مردم می‌کنند. امام فرمودند: «اگر من و مدنی‌ها بخوابیم پس چه کسی باید کار بکند؟ آیت‌الله مدنی دست راست من است.»