عصرایران- « لطف الله حی» در سال ۱۲۹۶ هجری خورشیدی در محله عودلاجان تهران به دنیا آمد. پدرش اسماعیل حی یکی از چهره های سرشناس جامعه بازرگانان یهودی و یکی از پایه گذاران «انجمن کلیمیان» و از موسسین مدارس کوروش- گروه فرهنگی آموزش یهودیان ایران- بود
لطف الله تحصیلات ابتدایی و متوسطه را در تهران گذراند و پس از اخذ دیپلم متوسطه از دبیرستان کوروش برای انجام تحصیلات عالیه عازم لبنان شد و در دانشگاه آمریکایی بیروت به تحصیل پرداخت و از این دانشگاه لیسانس اقتصاد گرفت. او پس از پایان تحصیلات در لبنان ماند و بیشتر ایام این دوره را در فلسطین و در ارتباط با سازمان های صهیونیستی گذراند و با هدف ایجاد و سازماندهی« انجمن صهیونیست ایران» به تهران بازگشت.
وی پس از بازگشت به ایران در کنار پدرش به کار تجارت در بازار تهران پرداخت و همانند او در واردات و خرید و فروش پارچه مشغول شد و در عین حال از عمده ترین هدفش یعنی ایجاد انجمن صهیونیست ایران غافل نشد.
او برای دستیابی به توفیق در این عرصه نیازمند حمایت و پشتیبانی افراد متنفذ جامعه یهودی بود. یکی از این افراد حبیب الله القانیان صاحب ساختمان های مشهور آلومینیوم و پلاسکو بود.
البته پس از صدور بیانیه بالفور در سال ۱۹۱۷ و تایید تشکیل یک کانون ملی یهود در فلسطین از طرف انگلیسی ها عده ای از یهودیان ایران هم به فکر تشکیل یک انجمن صهیونیستی و توسعه زبان عبری افتادند. اولین « انجمن صهیونیست ایران» به این ترتیب در سال ۱۹۱۸ در تهران تشکیل شد و با سردمداران جنبش جهانی صهیونیسم نیز روابطی برقرار نمود. اما این انجمن در آستانه جنگ جهانی دوم تعطیل شد.
تا اینکه در سال ۱۳۲۴ با پایان جنگ این لطف الله حی بود که با کمک القانیان « انجمن صهیونیست ایران» را این بار به صورت کاملا سازمان یافته تاسیس کرد. این سازمان هدف اصلیش این بود که با تبلیغات وسیع در مورد « ارض موعود» و « سرزمین باستانی» یهودیان ایران را برای مهاجرت به اسرائیل تشویق کند. این انجمن موفق شد در فاصله سالهای ۱۳۲۷ تا ۱۳۳۵ بالغ بر ۴۵ هزار نفر از یهودیان ایران را به عنوان مهاجر به اسرائیل بفرستد.
