به گزارش خبرنگار اجتماعی رکنا، وزارت آموزش و پرورش پیش از آخرین نشست خبری سخنگوی این وزارتخانه، از رسانه‌ها خواسته بود سوالات خود را از قبل ارسال کنند تا پاسخ‌ها با اطلاعات دقیق‌تر و کامل‌تر ارائه شود. با این حال آنچه در عمل رخ داد، فاصله زیادی با این انتظار داشت. به‌عنوان نمونه، سخنگوی وزارت آموزش و پرورش در پاسخ به پرسش رکنا درباره اینکه چه تعداد مدرسه و در کدام استانها بیشتر در معرض فرونشست قرار دارند، نتوانست آمار تازه‌ای ارائه دهد. او صرفاً به این نکته اشاره کرد که یک درصد مدارس کشور، معادل ۱۰ هزار مدرسه، باید به دلیل فرسودگی و مسائل ایمنی تخریب و بازسازی شوند؛ موضوعی که ارتباط مستقیمی با پدیده فرونشست ندارد و البته به صورت مجزا قابل پیگیری است.
این در حالی است که پدیده فرونشست در کلانشهر اصفهان به مرحله‌ای نگران‌کننده رسیده است. چند روز پیش علی بیت‌الهی، رئیس بخش خطرپذیری مرکز تحقیقات راه، مسکن و شهرسازی، هشدار داد که از میان ۲۸۵ مدرسه در مناطق درگیر فرونشست اصفهان، ۴۰ مدرسه تخلیه شده‌اند. همچنین بسیاری از آثار تاریخی این شهر ترک‌های عمیق و مشهودی برداشته‌اند.
امیر شمشکی، معاون مدیرکل دفتر زمین‌شناسی، مهندسی و زیست‌محیطی سازمان زمین‌شناسی، در گفت‌وگو با رکنا اعلام کرد: «نقشه ملی فرونشست در سال ۱۴۰۳ به‌طور کامل تهیه شده و در آن وضعیت مناطق مختلف کشور مشخص است. مدارس به‌طور معمول به دلیل قرارگیری در یک پهنه مشخص، کمتر به‌طور مستقیم تحت‌تأثیر فرونشست قرار می‌گیرند، مگر در شرایط خاص مانند وجود خاک‌های مسئله‌ساز که می‌تواند به اعوجاج و آسیب جدی در سازه‌ها منجر شود.»
او افزود: «تخریب سازه‌ها معمولاً زمانی رخ می‌دهد که نشست‌ها نامتقارن باشند. فرونشست برخلاف نشست‌های معمول، روندی طولانی‌مدت دارد و تفاوت نرخ فرونشست در ابتدا و انتهای یک پهنه می‌تواند مشکلاتی جدی ایجاد کند.»
به گفته شمشکی، بخش‌های جنوبی البرز، مناطقی از قزوین، تهران، ورامین، مشهد، اصفهان، کرمان و فارس درگیر فرونشست جدی تری هستند. هرچند در بسیاری از شهرها این پدیده محدود به چند نقطه است؛ اما اصفهان جزء معدود شهرهایی است که تقریباً تمامی پهنه شهری آن با فرونشست دست‌وپنجه نرم می‌کند. او تأکید کرد: «طبیعی است که بیشترین تهدید متوجه مدارس در همین شهر باشد. ما در جلسات مشترک با وزارت آموزش و پرورش، این اطلاعات را در اختیار آنها قرار داده‌ایم.»
