به گزارش خبرگزاری مهر، هر سال با آغاز مدرسه، جای خالی بیشتر میشد: بعضی همکلاسیها شهید شده بودند. بعضی خانوادهها مهاجرت کرده بودند. تعداد بچهها هر سال کمتر از سال قبل بود.
صدای زنگ مدرسه با آژیر قرمز و بمباران در هم میآمیخت و غمی بر دوش کودکانی مینشست که برای سنشان زیادی سنگین بود.
امروز هم یادآور همان درد است؛ چراکه ۲۰ دانشآموز ایرانی که باید امروز با لباسهای نو و کیف پر از کتاب راهی مدرسه میشدند، در جریان جنگ ۱۲ روزه به دست رژیم صهیونیستی به شهادت رسیدند؛ دشمنی که همیشه ادعا میکرد با مردم ایران کاری ندارد.
اول مهر برای ما فقط آغاز مدرسه نبود، آغاز دلتنگیها و نیمکتهای خالی هم بود.