به گزارش اقتصادنیوز به نقل از خبرآنلاین، مجید انوشیروانی، پزشک متخصص طب ایرانی می‌گوید: پرسش بسیاری از بیماران به ویژه بانوان به خصوص با شروع فصل پاییز این است که چرا با وجود چربی کف سر اما ساقه موهای شان همچنان خشک و شکننده است. اما وقتی پوست و موی سر هر کدام ساز خود را می‌زنند چکار باید کرد؟
دلیل اول، تولید کافی چربی با توزیع ناکافی است. غدد سباسه پوست سر، چربی کافی تولید می‌کنند ولی این چربی به طور مناسب توزیع نمی‌شود. به بیان دیگر، چربی پوست سر به علل مختلف مثلا جنس و ساختار مو، فر بودن شدید موها یا شستشوی مکرر، به خوبی در طول ساقه مو پخش نمی‌شود و موها خشک باقی می مانند. عامل دیگر می‌تواند استفاده از شامپوهای قوی باشد. شوینده‌های قوی، سولفات‌ها و شامپوهای ضد شوره باعث از بین رفتن چربی طبیعی ساقه مو می‌شوند و پوست سر نیز در واکنش، چربی بیشتری تولید می‌کند. همچنین استفاده زیاد از سشوار، اتو و رنگ کردن مو، ساقه مو را خشک و شکننده می‌کند؛ اما پوست سر همچنان پرچرب باقی می ماند. کمبود برخی مواد مغذی مانند کمبود امگا ۳، بیوتین، ویتامین‌‌های گروه B، روی و پروتئین هم می‌تواند کیفیت ساقه مو را پایین بیاورد در حالی که روی غدد سباسه تولید کننده چربی کمتر اثر دارد.
از دیدگاه طب ایرانی، خشکی ساقه مو همراه با پوست چرب یا پوست نرمال می‌تواند نشانه ای از مراحل آغازین یک سوء مزاج سرد و خشک باشد. منظور از سوء مزاج سرد و خشک ضرورتا سوء مزاج سودایی نیست و تشدید این دوگانگی پوست چرب و موی خشک در آغاز پاییز اهمیت بالینی بیشتری دارد. اما اگر خلط سودا یا سوء مزاج سرد و خشک به هر سبب رو به افزایش برود، مو زودتر خشک و شکننده و بی انعطاف می‌شود، در حالی که پوست دیرتر رطوبت و چربی خود را از دست می‌دهد. زیرا بافت پوست بسیار بیشتر از مو با رطوبت و گردش یکپارچه خون در ارتباط است. همچنین در ابتدای چیرگی سودا، فضولات سودایی بیشتر در مو و ناخن رسوب می‌کنند تا پوست، زیرا ساقه مو و ناخن از حیات فعال دور هستند و بخش‌‌های جاندار بدن محسوب نمی‌شوند.
بنابراین ترکیب «پوست چرب و موی خشک» می‌تواند به منزله نشانه آغازین تجمع سودا شمرده شود؛ یعنی مرحله ای که اخلاط سودایی در حال افزایش اند و بر مو اثر گذاشته اند اما هنوز بافت پوست را مبتلا نکرده اند و این یک وضع هشدار دهنده است، اگر در این مرحله تدابیر اصلاحی شامل رطوبت بخشی، تلطیف و تعدیل سودا، بهبود سبک زندگی به ویژه تغذیه و خواب و… انجام شود، جلوی پیشرفت سوء مزاج در بدن گرفته می‌شود؛ وگرنه بافت‌‌های عمقی تر مانند عروق، کبد، رحم و… نیز درگیر می‌شوند و فرد به سمت سوء مزاج گسترده و پیشرفته خواهد رفت.
