به گزارش گروه آنلاین روزنامه دنیای اقتصاد؛ مهدی یوسف‌زاده در ابتدای این نشست با بیان اینکه حوزه سلامت الکترونیک در کشورمان نسبت به روندهای جهانی بیست سال عقب است، تاکید کرد: با اینکه زیرساخت‌های لازم برای توسعه خدمات سلامت دیجیتال فراهم شده اما به دلیل تأخیرهای چندین ساله، پیشرفت‌ها با کندی همراه است.

او همچنین افزود: برنامه هفتم توسعه، نقطه عطفی برای تنظیم‌گری و سیاستگذاری حوزه سلامت الکترونیک است و دولت نقش اصلی را در آن ایفا می‌کند. همچنین جریان داده و نسخه الکترونیک مهم‌ترین دستاوردهای این حوزه هستند.

به گفته یوسف‌زاده، مهم‌ترین برنامه وزارت تعاون و سازمان تامین اجتماعی راه‌اندازی اپراتورهای سلامت الکترونیک است تا از این طریق زیرساخت‌ها در اختیار بخش خصوصی قرار بگیرد که بتوانند خدمات را به مردم ارائه بدهند.

او با بیان این مطلب ادامه داد: یکی از چالش‌های جدی تعامل دولت با بخش خصوصی در حوزه سلامت الکترونیک مرتبط به تبادل داده‌ها است و تا زمانی که قواعد مشخصی در این خصوص نوشته نشود، امکان استفاده درست و شفاف مبتنی بر حفظ حریم شخصی مردم برای ارائه خدمات الکترونیک ایجاد نخواهد شد. 

آرش برجی‌خانی، فعال حوزه سلامت الکترونیک در صحبت‌های خود نگاه مثبتی به توسعه فناوری در این حوزه  دارد، اما معتقد است که ضعف‌ها و مشکلات اجرایی در نسخه‌نویسی الکترونیک و دسترسی به داده‌ها یکی از موانع جدی رشد کسب‌وکارها در این حوزه است.

او همچنین از کندی روند پیشرفت و تضاد منافع در اجرای سیاست‌ها انتقاد و بر اهمیت دسترسی آزاد و امن به داده‌های سلامت تاکید کرد.

به گفته برجی‌نیا در دنیا هم مالکیت داده‌ها در اختیار دولت‌هاست، اما سازوکار مناسبی برای استفاده شفاف از این اطلاعات برای ارتقای کیفیت خدمات سلامت به مردم تعیین شده است.

او افزود: نگاهی به روند فعالیت کسب‌وکارهای سلامت دیجیتال در دنیا بیندازیم، خبری از اپراتورهای سلامت نیست. اگر مدل‌های فعلی سیاستگذار در سلامت دیجیتال ادامه داشته باشد، بخش خصوصی ذبح خواهد شد. 

ایمان کریمی نیز با نگاهی انتقادی بیان کرد که سیستم فعلی بسیار عقب‌تر از استانداردهای جهانی است و روند کند توسعه به دلیل ضعف در زیرساخت‌هاست و نگاه سنتی به فناوری‌های نوین مانند هوش مصنوعی ادامه دارد.

او معتقد است که رویکرد فعلی نمی‌تواند تحول واقعی ایجاد کند و رگولاتوری موجود به جای تسهیل توسعه، مانع رشد است. 

همه سخنرانان بر اهمیت امنیت داده‌ها و حفظ حریم خصوصی تاکید کردند و به چالش‌های موجود در دسترسی امن به داده‌های سلامت اشاره کردند. همچنین بر ضرورت اصلاح قوانین و تدوین چارچوب‌های شفاف برای همکاری دولت و بخش خصوصی و بهبود زیست‌بوم فناوری سلامت توافق داشتند.