به گزارش همشهری آنلاین، کمیل خجسته، مدیرعامل یک شرکت دانش بنیان که در زمینه استفاده از هوش مصنوعی با پروژه «حضرت موسی (ع)» همکاری کرده است، توضیحاتی درباره این همکاری داد و گفت: پروژه «حضرت موسی (ع)» دو بخش ویژه در سینمای ایران داشت. یک بخش مربوط به ویرچوال (تولید مجازی) بود، که در موضوعاتی نظیر دکور، سازه‌ها و نحوه اجرا تغییرات ایجاد کرده بود. مثلاً بجای اینکه پروژه در یک صحنه بزرگ فیلمبرداری بشود، در استودیوهای کوچک فیلمبرداری انجام می‌شد. از آنجایی که کارگردان با کودک درگیر بود و مشکل بازی‌گیری در او وجود داشت و لازم بود که کودک در طول پروژه و به‌خاطر افزایش سن دچار تغییرات نشود، دو ماموریت برای هوش مصنوعی تعریف شد.
خجسته ادامه داد: مسئله اول حفظ صورت کودک بود؛ بدین ترتیب که از کودکان مختلف، اما با صورت ثابت مطابق همان چهره‌ای که ابتدا نمایش داده شده بود، استفاده شد. چون پروژه چندین ساله بود و کودک اولیه به‌خاطر پروسه زمان رشد کرده بود و با شخصیت داستان تطابق نداشت. مسئله دوم تولید احساس بود. مثلاً زمانی که نیاز داشتند کودک بیدار باشد، او خواب بود. یا زمانی که نیاز بود کودک بخندد، او نمی‌خندید.
وی در پاسخ به این سوال که بیشترین استفاده از هوش مصنوعی برای کودک بود؟ توضیح داد: بله، در تغییر صورت و تولید احساس بوده است. بنابراین، تلاش عوامل و تصمیم‌گیران سریال «حضرت موسی (ع)» این بود که به موازات تولید پروژه، تکنولوژی و فناوری‌های جدید هم وارد ایران بشود. نکته جالب اینجاست که چه حوزه ای‌آی (AI) و چه حوزه ویرچوال با کمک همکاران ایرانی تولید شده، که کار بزرگی از سوی آقایان حاتمی‌کیا و رضوی است.
خجسته ارزیابی خود را از وضعیت سرمایه‌گذاری کشورهای حاشیه خلیج فارس در زمینه هوش مصنوعی اینطور بیان کرد: اگرچه قطر، امارات و عربستان سعودی در حوزه هوش مصنوعی سرمایه‌گذاری‌هایی انجام داده‌اند، اما پشت بخش عمده این سرمایه‌گذاری‌ها، شرکت‌های آمریکایی قرار دارند.
