در شرایطی که قیمت‌ها روزانه و هفتگی در حال افزایش است، هیچ قانون یا مصوبه‌ای نتوانسته جلوی شتاب تورم را بگیرد. آمار رسمی نشان می‌دهد تورم نقطه‌به‌نقطه در شهریور ۱۴۰۴ به ۴۵.۳ درصد رسیده که بالاترین سطح در ۲۸ ماه اخیر است. اقلام خوراکی و آشامیدنی با تورم ۵۷.۹ درصدی و نان و غلات با تورم خیره‌کننده ۹۴.۳ درصدی، سفره کارگران را بیش از پیش کوچک کرده‌اند. با این حال، حداقل دستمزد کارگران، که با خوش‌بینی حدود ۲۰ میلیون تومان (کمتر از ۲۰۰ دلار) است، ثابت مانده و هیچ نشانه‌ای از ترمیم آن دیده نمی‌شود.
رئیس اتحادیه فرآورده‌های لبنی کشور هشدار داده که سیاست‌های اشتباه دولت، مانند آزادسازی صادرات شیر خشک، قیمت لبنیات را به شدت افزایش داده و این کالای ضروری را در آستانه حذف کامل از سفره مردم قرار داده است. از سوی دیگر، قیمت گوشت قرمز به بیش از یک میلیون تومان در هر کیلو رسیده است. برای یک خانواده چهارنفره با درآمد ۲۰ میلیون تومانی، خرید فقط چهار کیلو گوشت قرمز، یک‌چهارم حقوق ماهانه را می‌بلعد. این معادله برای تأمین حداقل نیازهای غذایی، عادلانه به نظر نمی‌رسد.
فرامرز توفیقی، فعال کارگری، با اشاره به افزایش ۲.۷ برابری سبد معیشت از ابتدای سال، می‌گوید: «سبد معیشتی که در بهمن ۱۴۰۳ حدود ۲۴ میلیون تومان برآورد شده بود، حالا به حدود ۵۰ میلیون تومان رسیده است.» او با استناد به محاسبات وزارت کار برای یارانه‌بگیران توضیح می‌دهد که یک خانواده ۳.۳ نفره برای زندگی بالای خط فقر، بدون احتساب هزینه مسکن، به حداقل ۳۳ میلیون تومان درآمد نیاز دارد. با در نظر گرفتن سهم ۳۵ درصدی مسکن، درآمد موردنیاز به حدود ۵۰ میلیون تومان می‌رسد. اما دستمزد کارگران، حتی برای افراد متخصص و باسابقه، اغلب کمتر از نصف این مبلغ است.
در حالی که تورم روزانه شده و نان، ساده‌ترین کالای سفره مردم، ۹۵ درصد گران‌تر شده، دولت و وزارت کار همچنان از ممنوعیت ترمیم دستمزد سخن می‌گویند. توفیقی با انتقاد از این سیاست می‌پرسد: «چرا در شرایطی که سبد معیشت ۲.۷ برابر شده، مزد کارگران ثابت مانده؟» او تأکید می‌کند که دستمزد ۲۰ میلیون تومانی، معادل ۱۸۰ دلار، حتی برای یک روز کار در بسیاری از کشورها کافی نیست، چه برسد به تأمین یک ماه زندگی یک خانواده.
وقتی درآمد کارگران نصف حداقل معیشت است، خانواده‌ها برای بقا به یارانه و کالابرگ وابسته شده‌اند. این در حالی است که کارگران متخصص و نزدیک به بازنشستگی، که سال‌ها تجربه دارند، اغلب کمتر از ۲۵ میلیون تومان دریافت می‌کنند. سیاست فریز مزدی نه‌تنها معیشت کارگران را به خطر انداخته، بلکه فاصله طبقاتی را عمیق‌تر کرده و امید به بهبود شرایط را از بین برده است.
