به گزارش مشرق، نارضایتی های اخیر برخی چهره های باسابقه ژیمناستیک از شیوه مدیریت در این فدراسیون حکایت از آن دارد که جامعه این ورزش پس از گذشت یک دوره طولانی پرحاشیه، خواهان بازگشت ثبات و آرامش به این ورزش هستند خصوصا آن که مهدی الفتی برای نخستین بار توانست در المپیک بدرخشد.
آنها معتقدند ژیمناستیک بیش از این توان پرداخت هزینه بلندپروازی های مسئولین فعلی فدراسیون را ندارد. فدراسیونی که از زمان حضور دست اندرکاران کنونی تقریبا با تمام وزرای ورزش دچار چالش و کشمکش بوده است. انتظار می رفت پس از آمدن دکتر دنیا مالی به خیابان سئول، مدیران فدراسیون ژیمناستیک راه مسالمت جویانه در پیش گرفته و حتی المقدور با مسئولان بالا دستی همراهی کنند.
اما این اتفاق نه تنها رخ نداد بلکه در نهایت این وزیر جدید ورزش بود که با حسن نیت تلاش کرد مسیر تازه ای را پیش پای مسئولین فدراسیون مذکور قرار دهد. توصیه های دنیامالی کاملا روشن و در چند عبارت خلاصه می شد، تبعیت از اساسنامه داخلی، توجه به موضوع تعارض منافع، شفافیت عملکرد و رفع حواشی. مواردی که نه تنها با بی توجهی رییس فدراسیون روبرو شد بلکه وی به جای هماهنگی با مسئولین ورزش جهت رفع مشکلات فی مابین، از طریق برخی رسانه ها به مخالفت با نقطه نظرات مسئولین وزارت ورزش برخاست.
انتظار می رفت مسائلی که چندی پیش برای دبیر پیشین و مدیر اجرایی فدراسیون پیش آمد موجب تغییر در نحوه نگرش و عملکرد مسئولین ژیمناستیک را فراهم آورد اما واکنش های آنها خلاف این روند را نشان داد.
تردیدی نیست که تداوم این اتفاقات و آغاز دور جدیدی از کشمکش ها می تواند نتایج زیان باری برای این رشته زیبا به همراه داشته باشد. نتایجی که دود آن در درجه اول به چشم جامعه ژیمناستیک خواهد رفت.
در همین راستا اخباری به گوش می رسد مبنی بر اینکه ممکن است حاصل این کشمکش ها و عدم حمایت وزارت ورزش از فدراسیون ژیمناستیک منجر به تشکیل نشدن اردوهای آمادگی و اعزام نشدن تیم های مختلف، اعم از ژیمناستیک هنری و دیگر زیر شاخه هایی همچون آکروژیم، ایروبیک، ترامپولین به رقابت های برون مرزی شود.
اگر چنین اتفاقاتی مجال ظهور پیدا کند در آن صورت فلسفه وجودی دایره محدود مدیران فدراسیون مورد بحث، توجیه چندانی پیدا نمی کند. آنها اگر واقعا به سرنوشت ژیمناستیک و جامعه این ورزش اهمیت می دهند بهتر است پس از هشت سال پرحاشیه به سلسله مراتب اداری پایبند و با مسیولین بالا دستی هماهنگ باشند. هر هنری هم که طی این مدت طولانی داشتند به خرج دادند و به نظر نمی رسد با این دست فرمان بتوانند از این پس هم در اموری چون خرید لوازم، جذب اسپانسر، ایجاد همدلی، گسترش کمی و کیفی این ورزش و زدودن حاشیه ها ابتکار عمل چندانی از خود نشان دهند.
