پرسپولیسی‌ها که یک دهه طلایی و درخشان را با مربیانی چون برانکو و گل‌محمدی تجربه کردند و جام‌های زیادی را به تالار افتخارات خود افزودند، اما حتی در همان مقطع هم هیچ مدیری به اندازه امروز رضا درویش جایگاهش مستحکم نبود، آن هم در شرایطی که پرسپولیس از حدود یک سال پیش دچار افول شده است.
به گزارش سرویس ورزشی تابناک، هر چه جلوتر می‌رویم بیشتر به این نتیجه می‌رسیم که با پدیده‌ای خاص و کم‌نظیر در فوتبال ایران مواجهیم. هرچه اعتراض‌ها و انتقادات، تندتر و بیشتر می‌شود، جایگاه مدیرعامل پرسپولیس مستحکم‌تر می‌شود. در فوتبالی که اسامی بزرگ چون علی پروین با پشتوانه محبوبیت میلیونی با شعار «حیا کن رها کن» مواجه شده و در نهایت نتوانستند مقابل نارضایتی گسترده هواداران تاب بیاورند و مجبور به ترک جایگاه یا سمت خود شدند، رضا درویش فعلاً که موفق شده با تمام امواج منفی و مخالف، مقابله کند.
رضا درویش در یک سال گذشته با انواع و اقسام اعتراضات مواجه شده است؛ از هواداران روی سکوها و فضای مجازی گرفته تا افرادی چون حمید استیلی، حسین بادامکی و محمد محمدی که در باشگاه پرسپولیس سمت گرفتند و بعد از مدتی با ناراحتی و دلخوری، عطای کار با درویش را به لقایش بخشیدند. در این بین حتی بازیکنانی هم بوده‌اند که به دلیل برخورد نامناسب باشگاه و در رأس آن درویش، از اردوگاه سرخ‌ها خارج شدند.
پرسپولیسی‌ها که یک دهه طلایی و درخشان را با مربیانی چون برانکو و گل‌محمدی تجربه کردند و جام‌های زیادی را به تالار افتخارات خود افزودند، از حدود یک سال پیش شاهد افول تیم‌شان هستند. وضعیتی که بسیاری از هواداران و حتی پیشکسوتان، درویش را مسبب آن می‌دانند. در واقع نقش او به عنوان مدیرعامل، قابل‌انکار نیست و درویش به همراه تعدادی انگشت‌شمار از اطرافیان خود در باشگاه، سهم مشخص و واضحی در شکل‌گیری روندی دارند که ماحصل آن، اوضاع فعلی است.
با تمام این اوصاف، نارضایتی مستمر و دنباله‌دار هواداران پرسپولیس تمام آن چیزی نیست که وجود دارد. اگر هواداران با دلایلی چون ناقص بودن اسکواد (فهرست) تیم یا مثلاً جا ماندن از رقیب سنتی در جذب ستاره‌های خارجی نامدار اعتراض می‌کنند، اما بخشی از پیشکسوتان و رسانه‌ها با رصد اشتباهات و البته ابهامات مدیریتی، پیکان انتقادات را سمت رضا درویش نشانه می‌گیرند.
چند ماه پیش رضا جباری، هافبک اسبق پرسپولیس که حالا یکی از منتقدان جدی رضا درویش محسوب می‌شود، در مصاحبه‌ای گفت: «من همیشه منتقد درویش نبوده‌ام. تمام مصاحبه‌های من موجود است. در مقطعی که خوب عمل می‌کرده من حمایت کردم، اما من درویش را نقد کردم و او از من شکایت کرد. دو بار به دادگاه رفتم. من حرف بدی نزدم و فقط انتقاد کردم و تبرئه شدم. من حاضر بودم به خاطر پرسپولیس شلاق بخورم.» در این میان، سیدجلال حسینی دوشنبه شب مصاحبه‌ای انجام داد که نکات مهم و قابل تأملی داشت. کاپیتان پیشین پرسپولیس، با انتقاد از تغییرات مداوم در کادرفنی باشگاه، با کنایه‌ای تند به مدیرعامل این باشگاه گفت: «متأسفانه فقط مدیرعامل ثبات داشته!» این اظهارنظر واکنش‌ها و توجه زیادی از سوی هواداران پرسپولیس به همراه داشته است.
البته سید جلال اظهارنظر مهم‌تری هم داشته: «فکر نمی‌کنم بانک شهر هم بتواند رضا درویش را تغییر دهد، آنها نمی‌دانند پولی که خرج می‌کنند، واقعاً کجا خرج می‌شود.» جمله‌ای که مشخصاً اشاره‌ای مستقیم به پشت‌پرده و حمایت‌های فرد یا نهادی دارد که یا خود فرد قدرتمند است یا ارتباطی با لایه‌های قدرت دارد. شاید این موضوع را بتوان مهم‌ترین عاملی دانست که در این مدت مانع تغییر مدیرعامل پرسپولیس شده است.
گرچه حضور و نفوذ سیاسیون در عرصه فوتبال موضوع جدیدی نیست و سال‌هاست که کمابیش این مهم وجود داشته و حتی در میانه‌های دهه ۸۰ موج مخالفت و انتقاد از حضور چهره‌های غیرورزشی در فوتبال باشگاهی ایران اوج گرفت و از آن به بعد تعداد مدیران عامل غیرفوتبالی در باشگاه‌ها کاهش یافت، اما می‌توان رضا درویش را مورد خاص‌تری دانست. مدیری که به‌رغم تمام شعارهای هواداران و انتقادات و ابهاماتی که از سوی تعدادی از پیشکسوتان و رسانه‌ها به او مطرح است، نه‌تنها پایه‌های صندلی مدیریتش لرزان نشده بلکه در آخرین مواجهه‌اش با خبرنگاران با لحن و جملاتی طلبکارانه، پاسخ آنها را داد.
شاید آنچه سیدجلال حسینی ملقب به «سوپرمن» عنوان کرد، چندان هم پربیراه نباشد. او وقتی خواست به ۱۳۵۶ روز حضور درویش به عنوان مدیرعامل پرسپولیس از ۲۰ نمره بدهد، نمره باورنکردنی و تحقیرآمیز ۵ را داد! نمره‌ای که یک معنای مشخص دارد؛ مردودی بدون هیچ حرف و حدیثی که با هیچ تک‌ماده‌ای هم نمره قبولی نخواهد گرفت.
